فعالان حقوق بشر ادامه مسدود ماندن مکتب های دخترانه را «ظالمانه» خواندند
شماری از فعالان حقوق بشر، ادامه بسته ماندن مکتب‌ها و دانشگاه‌ها به روی دختران و زنان را «ظالمانه» خوانده و می‌گویند که ادامه این ممنوعیت باعث نابودی یک نسل در افغانستان خواهد شد.
هم‌زمان با این؛ دانش‌آموزان دختر از طالبان و نهادهای بین‌المللی می‌خواهند که هر چه زودتر مکتب‌های دختران بالاتر از صنف ششم را به روی آنان بازگشایی کنند.
این سومین سال آموزشی است که دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم از رفتن به مکتب محروم شده‌اند.
برخی از فعالان حقوق بشر روی‌کرد طالبان در برابر دختران و زنان افغانستان را «ظالمانه» خوانده و تاکید دارند که با بسته ماندن مکتب‌ها و دانشگاه‌ها به روی دختران و زنان یک نسل در کشور«نابود» خواهد شد.
این فعالان حقوق بشر می‌گویند که جهان باید بر طالبان فشار بیشتر وارد کند.
مریم معروف آروین، فعال حقوق بشر درباره محدودیت‌های وضع شده از سوی طالبان بر زنان و دخترا افغانستان گفت: «بدون شک که دادخواهی‌ها و فشارهای متواتر بر طالبان جهت بازگشایی مجدد درب مکابت دخترانه به عنوان ابتدایی‌ترین حق انسانی، بشری و اسلامی دختران افغانستان یک نیاز بسیار زیاد جدی و مبرم است؛ اما فراموش نکنیم که درب مکاتب دخترانه باید بدون تغییر در نصاب آموزشی و یونیفورم دختران دانش‌آموزدر افغانستان صورت بگیرد.»
با این حال، شماری از دانش‌آموزان دختر بالاتر از صنف ششم، یک‌بار دیگر از طالبان می‌خواهند که مکتب‌ها و دانشگاه‌ها را بازگشایی کنند.
عزیزه از جمله میلیون‌ها دختر که از آموزش محروم شده‌اند؛ گفت: «از امارت اسلامی [طالبان] خواهش دارم تا مکاتب را به روی دختران از صنف هفتم الی دوازدهم باز کند، تا آنان هم از حق‌شان مستفید شوند. حق تعلیم برای خانم‌ها حتی در قرآن هم گفته شود.»
این درحالی است که سازمان عفو بین‌الملل گفته است که دختران در افغانستان «قفل» شده‌اند و رویاهای آنان در زندان سیاست های طالبان «حبس» شده‌اند.
این سازمان هم‌چنان افزوده که طالبان با بازگشت به قدرت دور جدیدی از نقض حقوق بشر را آغاز کرده‌اند و هزاران تن را به گونه خودسرانه «بازداشت شکنجه و ناپدید» کرده‌اند.
سازمان عفو بین‌الملل هشدار داده است که افغانستان در آستانه نابودی غیر قابل بازگشت قرار دارد.
این سازمان گفته است: «دختران در افغانستان در قفل هستند. در خانه‌های خود حبس شده‌اند، رویاهای آنان در زندان سیاست‌های ظالمانه طالبان است. ما باید به حمله سیستماتیک به یک نسل کامل پایان دهیم. طالبان پس از رسیدن به قدرت به دور جدید از نقض حقوق بشر رو آورده‌اند و اکنون پس از گذشت بیش دو سال، افغانستان در آستانه نابودی غیر قابل بازگشت قرار دارد.»
عفو بین‌الملل هم‌چنان خواستار توقف خشونت‌های سازمان یافته از سوی طالبان در برابر خبرنگاران، مدافعان حقوق بشر، فعالان جامعه مدنی، اقلیت‌های قومی و زنان شده و تاکید کرده است که هر چه زودتر باید فرصت‌های آموزش، تحصیلی و کاری برای زنان در افغانستان فراهم شود.
طالبان در نزدیک به سه سال پسین، مکتب‌ها و دانشگاه‌ها را به روی دختران و زنان بستند و هم‌چنان کار زنان در نهادهای غیردولتی را نیز ممنوع اعلام کردند.