اعمال مخصوص شب و روز عید سعید فطر
مفاتیح الجنان/ شب عید فطر یکی از شب‌های برجسته و برتر است و در فضیلت و ثواب عبادت و احیای آن روایات بسیاری وارد شده است، از جمله در روایت آمده: آن شب کمتر از شب قدر نیست.
برای شب اول ماه شوال (عید فطر) چند عمل مستحب است:
اوّل: غسل مقارن غروب آفتاب
دوّم: شب‌زنده‌داری به نماز و دعا و استغفار و درخواست از خداوند و شب‌زنده‌داری در مسجد.
سوم: پس از نماز مغرب و عشا و [در روز عید فطر بعد از] نماز صبح و نماز عید بخواند:
اللّٰهُ أَکْبَرُ اللّٰهُ أَکْبَرُ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَاللّٰهُ أَکْبَرُ اللّٰهُ أَکْبَرُ وَ لِلّٰهِ الْحَمْدُ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلَىٰ مَا هَدانا، وَلَهُ الشُّکْرُ عَلَىٰ مَا أَوْلانا.
خدا بزرگ‌تر از آن است که وصف شود، خدا بزرگ‌تر از آن است که وصف شود، معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگ‌تر از آن است که وصف شود و ستایش ویژه خداست و ستایش ویژه خداست بر آنچه ما را بدان هدایت کرد و او را سپاس بر آنچه به ما ارزانی داشت.
چهارم:
چون نماز مغرب و نافله آن را خواند، دست‌ها را به جانب آسمان بلند کند و بگوید:
یَا ذَا الْمَنِّ وَالطَّوْلِ، یَا ذَا الْجُودِ، یَا مُصْطَفِیَ مُحَمَّدٍ وَناصِرَهُ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لِی کُلَّ ذَنْبٍ أَحْصَیْتَهُ وَ هُوَ عِنْدَکَ فِی کِتابٍ مُبِینٍ.
ای صاحب مهر و قدرت و توانایی، ای دارای جود، ای برگزیننده محمّد و ای یاور او، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و بر من بیامرز هر گناهی که شماره نمودی‌اش و آن پیش تو در کتابی آشکار است.
پس به سجده برو و در سجده «صد مرتبه» بگو: «أَتُوبُ إِلَى اللّٰهِ؛ به‌سوی خدا می‌پویم»، سپس هر حاجتی که دارد از خدا بخواه که بخواست خدا برآورده خواهد شد؛
و در روایت شیخ آمده است: که پس از نماز مغرب به سجده برو و بگو:
یَا ذَاالْحَوْلِ یَا ذَاالطَّوْلِ یَا مُصْطَفِیاً مُحَمَّداً وَناصِرَهُ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لِی کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ وَنَسِیتُهُ أَنَا وَهُوَ عِنْدَکَ فِی کِتابٍ مُبِینٍ.
ای صاحب قدرت، ای دارای قدرت، ای برگزیننده محمّد و ای یاور او، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و بر من بیامرز هر گناهی را که مرتکب شدم و آن را فراموش کردم و آن گناه نزد تو در کتابی آشکار است.
پس «صد مرتبه» بگو: «أَتُوبُ إِلَى اللّٰهِ؛ به‌سوی خدا می‌پویم».
پنجم: امام حسین (علیه‌السلام) را زیارت کند که مزیت و برتری بسیار دارد
ششم: «ده مرتبه» ذکر «یَا دائِمَ الفَضْلِ» را که بیان آن در «اعمال شب جمعه» گذشت بگو.
هفتم: ده رکعت نمازی که در «شب آخر ماه رمضان» گذشت بخوان.
هشتم: دو رکعت نماز بخوان؛ در رکعت اوّل پس از سوره «حمد» «هزار مرتبه» «توحید» و در رکعت دوم «یک مرتبه» و پس از سلام سر به سجده گذار و «صد مرتبه» بگو: «أَتُوبُ إِلَى اللّٰهِ؛ به‌سوی خدا می‌پویم»، آنگاه بگو:
یَا ذَا الْمَنِّ وَالْجُودِ، یَا ذَا الْمَنِّ وَالطَّوْلِ، یَا مُصْطَفِیَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَافْعَلْ بِی کَذا وَکَذا.
(بجای «کذاوکذا» حاجات خود را بخواهد)
ای دارای مهر و جود، ای صاحب مهر و توانایی، ای برگزیننده‌ی محمّد (درود خدا بر او و خاندانش)، بر محمّد و خاندانش درود فرست و با من چنین و چنان کن.
(بجای «چنین و چنان» حاجات خود را بخواه)
در روایت آمده: که حضرت امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) این دو رکعت نماز را به این کیفیت می‌خواند، سپس سر از سجده برمی‌داشت و می‌فرمود:
به‌حق آن خدایی که جانم در دست قدرت اوست، هرکه این نماز را به جا آورد، هر حاجت که از خدا بخواهد یقیناً عطا فرماید و اگر به شماره ریگ‌های بیابان گناه داشته باشد، خدا آن‌ها را بیامرزد.
شیخ طوسی و سید ابن طاووس پس از پایان نماز این دعا را روایت کرده‌اند:
یَا اللّٰهُ یَا اللّٰهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَحْمٰنُ یَا اللّٰهُ، یَا رَحِیمُ یَا اللّٰهُ، یَا مَلِکُ یَا اللّٰهُ، یَا قُدُّوسُ یَا اللّٰهُ، یَا سَلامُ یَا اللّٰهُ، یَا مُؤْمِنُ یَا اللّٰهُ، یَا مُهَیْمِنُ یَا اللّٰهُ، یَا عَزِیزُ یَا اللّٰهُ، یَا جَبّارُ یَا اللّٰهُ، یَا مُتَکَبِّرُ یَا اللّٰهُ، یَا خالِقُ یَا اللّٰهُ، یَا بارِئُ یَا اللّٰهُ، یَا مُصَوِّرُ یَا اللّٰهُ، یَا عالِمُ یَا اللّٰهُ، یَا عَظِیمُ یَا اللّٰهُ، یَا عَلِیمُ یَا اللّٰهُ، یَا کَرِیمُ یَا اللّٰهُ، یَا حَلِیمُ یَا اللّٰهُ،
ای خدا، ای خدا، ای خدا، ای مهربان، ای خدا، ای بخشنده، ای خدا، ای فرمانروا، ای خدا، ای پاک، ای خدا، ای سلام، ای خدا، ای ایمنی‌بخش، ای خدا، ای چیره، ای خدا، ای توانمند، ای خدا، ای قدرتمند، ای خدا، ای بزرگ‌منش، ای خدا، ای آفریننده، ای خدا، ای پدیدآورنده، ای خدا، ای صورتگر، ای خدا، ای دانا، ای خدا، ای بزرگ، ای خدا، ای آگاه، ای خدا، ای کریم، ای خدا، ای بردبار،
یَا حَکِیمُ یَا اللّٰهُ، یَا سَمِیعُ یَا اللّٰهُ، یَا بَصِیرُ یَا اللّٰهُ، یَا قَرِیبُ یَا اللّٰهُ، یَا مُجِیبُ یَا اللّٰهُ، یَا جَوادُ یَا اللّٰهُ، یَا ماجِدُ یَا اللّٰهُ، یَا مَلِىُّ یَا اللّٰهُ، یَا وَفِىُّ یَا اللّٰهُ، یَا مَوْلَى یَا اللّٰهُ، یَا قاضِى یَا اللّٰهُ، یَا سَرِیعُ یَا اللّٰهُ، یَا شَدِیدُ یَا اللّٰهُ، یَا رَؤُوفُ یَا اللّٰهُ، یَا رَقِیبُ یَا اللّٰهُ، یَا مَجِیدُ یَا اللّٰهُ، یَا حَفِیظُ یَا اللّٰهُ، یَا مُحِیطُ یَا اللّٰهُ، یَا سَیِّدَ السّاداتِ یَا اللّٰهُ،
ای خدا، ای فرزانه، ای خدا، ای شنوا، ای خدا، ای بینا، ای خدا، ای نزدیک، ای خدا، ای اجابت‌کننده، ای خدا، ای سخاوتمند، ای خدا، ای بزرگوار، ای خدا، ای مهربان، ای خدا، ای بخشنده در حد کمال، ای خدا، ای سرپرست، ای خدا، ای داور، ای خدا، ای سریع، ای خدا، ای سخت‌گیر، ای خدا، ای مهربان، ای خدا، ای نگهبان، ای خدا، ای باشوکت، ای خدا، ای نگهدار، ای خدا، ای فراگیر، ای خدا، ای آقای آقایان،
یَا أَوَّلُ یَا اللّٰهُ، یَا آخِرُ یَا اللّٰهُ، یَا ظاهِرُ یَا اللّٰهُ، یَا باطِنُ یَا اللّٰهُ، یَا فاخِرُ یَا اللّٰهُ، یَا قاهِرُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبّاهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبّاهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبّاهُ یَا اللّٰهُ، یَا وَدُودُ یَا اللّٰهُ، یَا نُورُ یَا اللّٰهُ، یَا رافِعُ یَا اللّٰهُ، یَا مانِعُ یَا اللّٰهُ، یَا دافِعُ یَا اللّٰهُ، یَا فاتِحُ یَا اللّٰهُ، یَا نَفَّاحُ یَا اللّٰهُ، یَا جَلِیلُ یَا اللّٰهُ، یَا جَمِیلُ یَا اللّٰهُ، یَا شَهِیدُ یَا اللّٰهُ، یَا شاهِدُ یَا اللّٰهُ، یَا مُغِیثُ یَا اللّٰهُ، یَا حَبِیبُ یَا اللّٰهُ، یَا فاطِرُ یَا اللّٰهُ، یَا مُطَهِّرُ یَا اللّٰهُ، یَا مَلِکُ یَا اللّٰهُ؛
ای خدا، ای آغاز، ای خدا، ای انجام، ای خدا، ای آشکار، ای خدا، ای نهان، ای خدا، ای برجسته و باشکوه، ای خدا، ای چیره، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای دوست، ای خدا، ای نور، ای خدا، ای بالابرنده، ای خدا، ای بازدارنده، ای خدا، ای دفع‌کننده، ای خدا، ای گشاینده، ای خدا، ای بهره‌رسان، ای خدا، ای باشکوه، ای خدا، ای زیبا، ای خدا، ای گواه، ای خدا، ای شاهد، ای خدا، ای فریادرس، ای خدا ای محبوب، ای خدا، ای آفریننده، ای خدا، ای پاک کننده، ای خدا، ای پادشاه؛
یَا مُقْتَدِرُ یَا اللّٰهُ، یَا قابِضُ یَا اللّٰهُ، یَا باسِطُ یَا اللّٰهُ، یَا مُحْیِى یَا اللّٰهُ، یَا مُمِیتُ یَا اللّٰهُ، یَا باعِثُ یَا اللّٰهُ، یَا وارِثُ یَا اللّٰهُ، یَا مُعْطِى یَا اللّٰهُ، یَا مُفْضِلُ یَا اللّٰهُ، یَا مُنْعِمُ یَا اللّٰهُ، یَا حَقُّ یَا اللّٰهُ، یَا مُبِینُ یَا اللّٰهُ، یَا طَیِّبُ یَا اللّٰهُ، یَا مُحْسِنُ یَا اللّٰهُ، یَا مُجْمِلُ یَا اللّٰهُ، یَا مُبْدِئُ یَا اللّٰهُ، یَا مُعِیدُ یَا اللّٰهُ، یَا بارِئُ یَا اللّٰهُ، یَا بَدِیعُ یَا اللّٰهُ، یَا هادِى یَا اللّٰهُ، یَا کافِى یَا اللّٰهُ، یَا شافِى یَا اللّٰهُ،
ای خدا، ای نیرومند، ای خدا، ای قبض‌کننده، ای خدا، ای گستراننده، ای خدا، ای زنده کننده، ای خدا، ای میراننده، ای خدا، ای برانگیزنده، ای خدا ای وارث، ای خدا، ای عطابخش، ای خدا، ای فزونی‌ده، ای خدا، ای نعمت‌دهنده، ای خدا، ای حق، ای خدا، ای آشکار کننده، ای خدا، ای پاکیزه، ای خدا، ای نیکوکار، ای خدا، ای زیباکار، ای خدا، ای آغازگر، ای خدا، ای گرداننده، ای خدا، ای پدیدآور، ای خدا، ای نوآفرین، ای خدا، ای هدایتگر، ای خدا، ای کفایت‌کننده، ای خدا، ای شفابخش،
یَا عَلِىُّ یَا اللّٰهُ، یَا عَظِیمُ یَا اللّٰهُ، یَا حَنّانُ یَا اللّٰهُ، یَا مَنَّانُ یَا اللّٰهُ، یَا ذَا الطَّوْلِ یَا اللّٰهُ، یَا مُتَعالِى یَا اللّٰهُ، یَا عَدْلُ یَا اللّٰهُ، یَا ذَا الْمَعارِجِ یَا اللّٰهُ، یَا صادِقُ یَا اللّٰهُ، یَا صَدُوقُ یَا اللّٰهُ، یَا دَیَّانُ یَا اللّٰهُ، یَا باقِى یَا اللّٰهُ، یَا واقِى یَا اللّٰهُ، یَا ذَا الْجَلالِ یَا اللّٰهُ، یَا ذَا الْإِکْرامِ یَا اللّٰهُ، یَا مَحْمُودُ یَا اللّٰهُ، یَا مَعْبُودُ یَا اللّٰهُ، یَا صانِعُ یَا اللّٰهُ، یَا مُعِینُ یَا اللّٰهُ، یَا مُکَوِّنُ یَا اللّٰهُ، یَا فَعّالُ یَا اللّٰهُ، یَا لَطِیفُ یَا اللّٰهُ، یَا غَفُورُ یَا اللّٰهُ، یا جَلِیلُ یا اللّٰهُ ، یَا شَکُورُ یَا اللّٰهُ، یَا نُورُ یَا اللّٰهُ، یَا قَدِیرُ یَا اللّٰهُ،
ای خدا، ای بلندپایه، ای خدا، ای بزرگ، ای خدا، ای مهربان، ای خدا، ای بسیار احسان‌کننده، ای خدا، ای دارای قدرت، ای خدا، ای برتر، ای خدا، ای دادگر، ای خدا، ای صاحب مراتب بلند، ای خدا، ای راست‌گو ای خدا، ای راستی‌پیشه، ای خدا، ای پاداش‌دهنده، ای خدا، ای پایدار، ای خدا، ای نگهدار، ای خدا، ای صاحب بزرگی، ای خدا، ای دارای رأفت و محبت، ای خدا، ای پسندیده، ای خدا، ای پرستیده شده، ای خدا، ای سازنده، ای خدا، ای یاری‌ده، ای خدا، ای پدیدآورنده، ای خدا، ای پرکار، ای خدا، ای مهربان، ای خدا، ای آمرزنده، ای خدا، ای ارجمند، ای خدا، ای خدا، ای پاداش دهندۀ فراوان در برابر عمل اندک، ای نور، ای خدا، ای توانا،
یَا رَبَّاهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبَّاهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبَّاهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبَّاهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبَّاهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبَّاهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبَّاهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبَّاهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبَّاهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبّاهُ یَا اللّٰهُ، أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَمُنَّ عَلَىَّ بِرِضاکَ، وَتَعْفُوَ عَنِّى بِحِلْمِکَ، وَتُوَسِّعَ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلالِ الطَّیِّبِ وَ مِنْ حَیْثُ أَحْتَسِبُ وَمِنْ حَیْثُ لَاأَحْتَسِبُ، فَإِنِّى عَبْدُکَ لَیْسَ لِى أَحَدٌ سِواکَ، وَلَا أَحَدٌ أَسْأَلُهُ غَیْرُکَ، یَا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ، مَا شاءَ اللّٰهُ لَاقُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.
ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، ای پروردگار، ای خدا، از تو درخواست می‌کنم که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و به خشنودی‌ات بر من منّت نهی و به بردباری‌ات از من درگذری و از روزی حلال پاکیزه‌ات بر من بگسترانی، از جایی که گمان می‌برم و از جایی‌که گمان نمی‌برم، من بنده توأم و کسی را جز تو ندارم و نه احدی غیر تو که از او گدایی کنم، ای مهربان‌ترین مهربانان، آنچه را خدا خواهد شود، نیرویی نیست جز به خدای برتر بزرگ.
سپس به سجده برو و بگو:
یَا اللّٰهُ یَا اللّٰهُ یَا اللّٰهُ، یَا رَبُِّ یَا رَبُِّ یَا رَبُِّ، یَا مُنْزِلَ الْبَرَکاتِ بِکَ تُنْزَلُ کُلُّ حاجَةٍ، أَسْأَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ فِى مَخْزُونِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ وَالْأَسْماءِ الْمَشْهُورٰاتِ عِنْدَکَ الْمَکْتُوبَةِ عَلَىٰ سُرادِقِ عَرْشِکَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَقْبَلَ مِنِّى شَهْرَ رَمَضانَ، وَتَکْتُبَنِى مِنَ الْوافِدِینَ إِلىٰ بَیْتِکَ الْحَرامِ، وَتَصْفَحَ لِى عَنِ الذُّنُوبِ الْعِظامِ، وَتَسْتَخْرِجَ لِى یَا رَبِّ کُنُوزَکَ یَا رَحْمٰنُ.
ای خدا، ای خدا، ای خدا، ای پروردگار، ای پروردگار، ای پروردگار، ای فرو فرستنده برکات، به عنایت تو هر حاجتی (روا شده) فرود آورده شود، از تو درخواست می‌کنم، به هر نامی که در خزانه غیب نزد توست و نام‌های مشهور در پیشگاهت که بر سراپرده عرشت نوشته شده، اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و ماه رمضان را از من بپذیری و مرا در شمار واردان به خانه محترمت بنویسی و از من گناهان بزرگ را چشم‌پوشی کنی و گنج‌های خود را برایم بیرون آوری، ای مهربان.
نهم: چهارده رکعت نماز بخوان، در هر رکعت سوره «حمد» و «آیت‌الکرسی» و «سه مرتبه» سوره «توحید» را قرائت کن تا در برابر هر رکعتی ثواب چهل سال عبادت و ثواب عبادت هرکه در آن ماه روزه گرفته و نماز خوانده، برایت باشد.
دهم: شیخ طوسی در کتاب «مصباح» فرموده: که در آخر شب غسل بجای آر و تا طلوع سپیده‌دم در جای نماز خود بنشین.
اعمال روز عید فطر
روز اوّل شوال، روز عید فطر است و اعمال آن چند چیز است:
اوّل؛ پس از نماز صبح و نماز عید، بخوانی «تکبیراتی که در شب عید» پس از نماز فریضه می‌خواندی.
دوم؛ بعد از نماز صبح دعایی را که سید روایت کرده بخوان: «اللّٰهُمَّ إِنِّی تَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ أَمامِی …» و شیخ خواندن این دعا را پس از نماز عید ذکر فرموده.
سوم؛ کنار گذاشتن زکات فطر پیش از نماز عید، به تفصیلی که در کتب فقهیه است.
چهارم؛ غسل است و بهتر آن است اگر ممکن شود از نهر غسل کنی و وقت آن بعد از طلوع فجر است تا زمان به جا آوردن نماز عید، چنان‌که شیخ فرموده و در روایتی آمده است: که غسل را در زیر سقفی بکن و چون خواستی غسل کنی بگو:
اللّٰهُمَّ إِیماناً بِکَ وَتَصْدِیقاً بِکِتابِکَ وَاتِّباعَ سُنَّةِ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ. خدایا، تنها برای ایمان به تو و تصدیق به کتاب تو و پیروی از روش پیامبر تو، محمّد درود خدا بر او و خاندانش باد.
پس «بسم اللّٰه» بگو و چون از غسل فارغ شدی بگو: اللّٰهُمَّ اجْعَلْهُ کَفَّارَةً لِذُنُوبِی وَ طَهِّرْ دِینِی، اللّٰهُمَّ أَذْهِبْ عَنِّی الدَّنَسَ؛ خدایا، این غسل را کفاره گناهانم قرار ده و دینم را پاک کن، خدایا، هر آلودگی را از من برطرف فرما.
پنجم؛ پوشیدن جامه نیکو و به کار بردن بوی خوش، رفتن به صحرا در غیر مکه برای نماز کردن در زیر آسمان.
ششم؛ پیش از نماز عید در اول روز افطار کنی و بهتر آن است که با خرما یا شیرینی باشد و شیخ مفید فرموده: مستحب است تناول کردن مقدار کمی از تربت سید الشهدا که از برای هر دردی شفاست.
هفتم؛ نماز عید فطر دو رکعت است:
در رکعت اول سوره‌های «حمد» و «اعلی»
پس از سوره «حمد» و «اعلی»، «پنج تکبیر» بگو و بعد از هر تکبیری دست به قنوت بردار و بگو:
اللّٰهُمَّ أَهْلَ الْکِبْرِیاءِ وَالْعَظَمَةِ، وَأَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ، وَأَهْلَ الْعَفْوِ وَالرَّحْمَةِ، وَأَهْلَ التَّقْویٰ وَالْمَغْفِرَةِ، أَسْأَلُکَ بِحَقِّ هٰذَا الْیَوْمِ الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمِینَ عِیداً، وَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللّٰهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ ذُخْراً وشَرَفاً وَمَزِیداً أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تُدْخِلَنِی فِی کُلِّ خَیْرٍ أَدْخَلْتَ فِیهِ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تُخْرِجَنِی مِنْ کُلِّ سُوءٍ أَخْرَجْتَ مِنْهُ مُحَمَّداً وَآلَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ أجْمَعِین. اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ خَیْرَ مَا سَأَلَکَ مِنْهُ عِبادُکَ الصَّالِحُونَ، وَأَعُوذُ بِکَ فِیهِ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْهُ عِبادُکَ الصَّالِحُونَ.
پس «تکبیر ششم» را بگو و به رکوع برو و پس از رکوع و سجود برای رکعت دوم برخیز و پس از سوره «حمد»، سوره «شمس» را بخوان، سپس «چهار تکبیر» بگو و پس از هر تکبیری دست به قنوت بردار و همان دعا را بخوان؛ چون فارغ شد «پنجمین تکبیر» را گفته و به رکوع رو و نماز را به پایان برسان و پس از سلام تسبیح حضرت زهرا (س) را بخوان.
پس از نماز عید، دعاهای بسیاری وارد شده که شاید بهترین آن‌ها، «دعای چهل‌وششم» صحیفه کامله سجادیه باشد.
مستحب است نماز عید زیر آسمان و روی زمین بدون فرش واقع شود و از جایگاه نماز، از غیر آن راهی که به نماز آمده بود بازگردد و برای قبول شدن اعمال برای برادران دینی خود دعا کند.
هشتم؛ امام حسین علیه‌السلام را زیارت کند.
نهم؛ دعای ندبه
سید ابن طاووس فرموده که چون از دعا فارغ شوی، به سجده رو و بگو: أَعُوذُ بِکَ مِنْ نارٍ حَرُّها لَایُطْفَأ، وَجَدِیدُها لَایَبْلیٰ، وَعَطْشانُها لَایَُرْویٰ.
پس گونه راست را بر زمین گذار و بگو: إِلٰهِی لَاتُقَلِّبْ وَجْهِی فِی النَّارِ بَعْدَ سُجُودِی وَتَعْفِیرِی لَکَ بِغَیْرِ مَنٍّ مِنِّی عَلَیْکَ بَلْ لَکَ الْمَنُّ عَلَیَّ.
سپس گونه چپ را بر زمین گذار و بگو: ارْحَمْ مَنْ أَساءَ وَاقْتَرَفَ وَاسْتَکانَ وَاعْتَرَفَ.
آنگاه به حال سجده برگرد و بگو: إِنْ کُنْتُ بِئْسَ الْعَبْدُ فَأَنْتَ نِعْمَ الرَّبُّ، عَظُمَ الذَّنْبُ مِنْ عَبْدِکَ فَلْیَحْسُنِ الْعَفْوُ مِنْ عِنْدِکَ یَا کَرِیمُ.
پس «صد مرتبه» بگو: الْعَفْوَ الْعَفْوَ