کودکانی که بدون پدر متولد می شوند
پیشتر که انسان تحت سلطه خداوند زیست می کرد، زندگی او در انبوهی از پرده ها پوشیده بود، پرده هایی از عرف و شرع که خدا برای پاره کردن و عبور از آن ها مجازات های سختی در نظر گرفته بود. در روزگار معاصر که انسان تحت سلطه خویش زندگی می کند، مجالی یافته برای دریدن پرده هایی که دور او و زندگی او کشیده شده بودند. انسان آزادانه تمام پرده ها را می درد به این امید که در ورای پرده های دریده شده آرامش یابد. تغذیه، پوشش، روابط خارج از چارچوب، تجارت، ورزش، دانش و ... عرصه ای از زندگی انسان اومانیسم نمانده که حریم های موجود در آن برداشته نشده باشد، پتانسیل های بالقوه آزادی که جان لاک و همفکرانش به انسان هدیه دادند از انسان حیوان برهنه ی خودخواه هوی پرست رباخوار شهوت رانی ساخت که برای ارضای میل آزادی خواهی خود هر روز دنبال پرده ی جدیدی برای دریدن می گردد.
سایت های اینترنتی 8 ژانویه ی 2013 میلادی خود را با یک خبر شادی بخش آغاز کردند، "رُزی اُدانل" هنرمند مطرح هالیوودی و همسرش ورود پنجمین فرزندشان را جشن گرفتند، نوزاد دختری به نام "داکوتا" که او را به فرزندی قبول کرده اند.
بزودی این خبر در سایت ها و شبکه های اجتماعی منتشر شد و کاربران اینترنتی خوشحالی خود را در قالب کامنت و پست ابراز کرده و به رُزی و همسرش تبریک گفتند. این هم از مصادیق آزادی است که انسان بتواند تصویر افعال قبیح خود را با دیگران به اشتراک بگذارد و دیگران نیز او را تشویق کرده و ستایش کنند. البته که فرزندخواندگی عمل زشتی نیست، حتی اینکه همسر اُدانل به علت بیماری و یا هر دلیل دیگری نتوانسته باردار شود نیز گناه محسوب نمی شود، قبح کار در این است که همسر خانم اُدانل نیز همانند همسر قبلی وی، یک زن است!
دو زن ازدواج می کنند، فرزندی را به فرزندخواندگی می پذیرند و خبر این اتفاق را برای سایر ساکنین دهکده جهانی ارسال می کنند، این پدیده گرچه در تاریخ بشر نوظهور است، اما عادی است. اخباری از این دست اعتراض، تعجب، خشم و نفرتی در پی ندارند چرا که پرده روابط جنسی دو همجنس، سال هاست دریده شده است.
"روزن «رُزی» اودانل" (Roseann "Rosie" O'Donnell) در 21 مارس 1962 در نیویورک متولد شد. "اُدانل" یک کمدین، مجری تاک شو(Talk Show)، بازیگر، نویسنده و تهیه کننده تلویزیونی است. وی همچنین ویراستار مجله و یک بلاگر مشهور نیز می باشد. "اُدانل" از فعالان حقوق همجنس گرایان و خود نیز همجنس گراست.
ادوارد، پدر "اُدانل"(Edward Joseph O'Donnell) از مهاجران ایرلندی و مادرش روزن (Roseann Teresa Murthal) ایرلندی آمریکایی بود، "اُدانل" تحت تعلیمات مسیحیت کاتولیک بزرگ شد.
اُدانل سه برادر و یک خواهر دارد: دانیل اُدانل(عضو مجمع ایالتی نیویورک)، ادوارد اُدانل(معاون رئیس NBC)، تیموتی اُدانل(Timothy)، مائورین اُدانل(Maureen) .
در 16 سالگی در یک کلوب شبانه محلی به اجرای کمدی می پرداخت. پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان در یک تور کمدی(Stand-up comedy tour) که در 49 ایالت اجرا داشت، شروع به کار کرد و در طول 5 سال فعالیت در تور با سبک زندگی ناسالم و فضای جنسیتی کمدی آشنا شد.
سپس مدت کوتاهی را در کالج دیکنسون(Dickinson College) و بعد از آن در دانشگاه بوستون(Boston University) به تحصیل پرداخت. در 1984 در شوی تلویزیونی جستجوی ستاره(Star Search) شرکت کرد و 5 بار در رقابت های کمدی پیروز شد اما در دیدار نهایی شکست خورد.
اجرای طنزهای زنده تلویزیونی و بازی در فیلم ها و سریال ها در خلال سال های 1996 – 1984 وی را به مخاطبان بزرگسال امریکایی معرفی کرد.
در زمان بازی در فیلم لیگ خودشان(A League of Their Own) که به موضوع اولین لیگ بیسبال زنان امریکا می پرداخت، رابطه دوستی نزدیکی بین اُدانل و مدونا (Madonna) شکل گرفت.
"اُدانل" در سال 1995 اولین فرزندخوانده خود به نام پارکر(Parker) را به فرزندی قبول کرد.
وی در سال 1996 شوی "رُزی اُدانل" (The Rosie O'Donnell Show) را آغاز کرد که تا پایان عمر برنامه، 11 بار جایزه "امی"(Emmy) را به خود اختصاص داد. در سال اول برنامه هیلاری کلینتون، التون جان، تام کروز و مدونا از جمله مهمانان برنامه بودند، شوی اُدانل بالاترین رتبه گفتگوی روزانه(daytime talk show) در دهه 90 را به خود اختصاص داد و در ارزشگذاری ها نزدیک به برنامه اپرا وینفری(Oprah Winfrey) بود.
پس از کسب دوازد همین جایزه اجرای تلویزیونی که جایزه "تونی"(Tony Awards) بود، نیوزویک عنوان "ملکه خوبی ها" (Queen of Nice) را به "اُدانل" داد.
در 1996 اُدانل برای نگارش اولین کتاب خاطرات خود را با نام "مرا پیدا کن"(Find Me) سه میلیون دلار از انتشارات وارنر دریافت کرد. وی این پول را برای احداث بنیاد "برای همه کودکان"( For All Kids Foundation) صرف نمود. کتاب در سال 2002 منتشر شد، زمانی که بنیاد برای همه کودکان تا شصت میلیون دلار ارزش پیدا کرده بود.
در 1997 توسط برادرش دانیل با "کلی کارپنتر" (Kelli Carpenter-O'Donnell) که یک یک بازاریاب اجرایی بود، آشنا شده و روابط خود را آغاز کردند، گرچه در آن زمان اُدانل هنوز به عنوان یک لزبین در نگاه عموم مطرح نبود.
دانیل اُدانل که خود نیز همجنس گراست، یکی از اعضای دموکرات مجمع ایالتی نیویورک(New York State Assembly) است. دانیل در سال 2011 با جان بانتا(John Banta) ازدواج کرد.
در سال 1997 چلسی(Chelsea) و در 1999 بلیک(Blake Christopher) را به فرزند خواندگی پذیرفت. اُدانل در دسامبر 1999 عنوان کرد به علت سابقه خانوادگی اش در اعتیاد به الکل و سرطان هیچ گاه کودک بیولوژیکی(biological children) نخواهد داشت و در عوض کودکان بیشتری را به فرزندی خواهد پذیرفت .
در سال 2001 مقامات ایالتی فلوریدا کودکی که در سال 2001 به فرزندخواندگی گرفته شده بود را به علت ممنوعیت فرزندخواندگی همجنس گرا ها، از خانواده اُدانل جدا کردند، پس از آن اُدانل سرسختانه با قانون فلوریدا در ممنوعیت فرزندخواندگی خانواده های همجنس گرا و دوجنسه ها به مقابله پرداخت. در این سال اُدانل به حومه نیویورک نقل مکان کرد.
وی در کنار اجرای تلویزیونی، انجام کارهای خیرخواهانه به نفع کودکان و دفاع از حقوق همجنس بازان، در فیلم ها و سریال ها نیز ایفای نقش می کرد.
در آوریل 2001، پس از آنکه مدتی با ماهنامه زنانه مک کال(McCall) با 120 سال قدمت همکاری کرد، با توافق منتشرکنندگان مجله نام آن را به مجله رُزی تغییر دادند.
وی در ژانویه سال 2002 میلادی در نقش یک مادر لزبین حاضر شد و یک ماه بعد در یک برنامه تلویزیونی در شبکه ای بی سی(ABC) اعلام کرد که یک لزبین است. دو ماه بعد نیز برنامه شوی رُزی را با بیان اینکه به قدر کافی پول درآورده(به عنوان مثال وی در یک سال 25 میلیون دلار درآمد داشته است)، تعطیل کرد.
پس از 16 ماه از انتشار مجله رُزی، اُدانل با انتشارات Gruner + Jahr بر سر ویرایش مطالبش دچار اختلاف شده و پس از شدت گرفتن اختلافات از ناشر مجله شکایت و طلب غرامت 100 میلیون دلاری نمود. انتشارات نیز از اُدانل به علت نقض قرار داد شکایت کرد. در پایان قاضی شکایت هر دو طرف را رد نموده و رای به تعطیلی نشریه داد. پس از تعطیلی مجله اُدانل به نوشتن در قالب وبلاگ ادامه داد.
در سال 2002 دختر دوم و فرزند چهارم اُدانل به نام "وی وین" (Vivienne) از طریق لقاح مصنوعی و توسط کارپنتر متولد شد.
در نوامبر 2003 نمایش موزیکال تابو که در تئاتر برادوی(Broadway musical Taboo) به روی صحنه رفت را با پرداخت 10 میلیون دلار حمایت مالی کرد.
اُدانل و کارپنتر در سال 2003 با همکاری یک کارآفرین سفر(Travel Entrepreneur) به نام گرگ کامینسکی(Gregg Kaminsky) کمپانی تعطیلات خانوادگی آر (R Family Vacations) را راه اندازی کردند. یک کمپانی تفریحی که یک کشتی کروز لوکس را برای ازدواج و امور گردشگری خانواده های همجنس گرا(Gay and Lesbian Family) و فرزندان آن ها فراهم می کند.
در همان سال اُدانل به همراه کارپنتر و باهمکاری یک کارگردان هنری به نام لری کینگر موسسه آموزشی تئاتر کودکان رُزی(Rosie's Theater Kids یا Rosie's Broadway Kids) را راه اندازی کردند. این موسسه خدمات آموزش رایگان موسیقی و رقص را برای مدارس عمومی نیویورک سیتی فراهم می کند. اُدانل در سال 2007 عواید انتشار کتاب دومش را به این موسسه اختصاص داد.
اُدانل در فوریه 2004 میلادی، دو هفته پس از آنکه مجوز ازدواج همجنس گرا ها توسط شهردار جدید سان فرانسیسکو صادر شد، با کارپنتر ازدواج کرد.
رفتن وی به "سان فرانسیسکو" برای ازدواج، مقاومت او در برابر حمایت جرج بوش از قانون ازدواج فدرال را نشان می داد.
ازدواج آن ها توسط "سوزان لیل" (Susan Leal) خزانه دار سان فرانسیسکو، که خود یکی از مقامات عالی رتبه لزبین ها در آمریکاست، صورت پذیرفت.
"اُدانل" عنوان کرد در سال 2003 و در طول دادگاه مجله رُزی تصمیم به ازدواج با کارپنتر گرفته است، اُدانل در این باره می گوید: «ما به عنوان همسر عمل می کردیم ولی از نظر قانونی نزدیک تر از دوست برای یکدیگر نبودیم، درخواست امتیاز ازدواج(spousal privilege) ما از طرف ایالت رد شد.»
در این سال مجله خبری همجنس بازها از انتخاب اُدانل به عنوان چهره سال حمایت کرد.
پس از ازدواج نام خانوادگی کارپنتر به کارپنتر- اُدانل تغییر پیدا کرد(Carpenter-O'Donnell).
پس از ازدواج، اُدانل و کارپنتر در اولین مسافرتی که کمپانی "آر" ترتیب داد شرکت کردند، در این سفر حدود 500 خانواده همجنس گرا و فرزندانشان که 1600 نفر می شدند حضور داشتند، 600 نفر از مسافران را کودکان تشکیل می دادند. از این سفر مستند کروز خانوادگی رُزی(Rosie's Family Cruise) ساخته شد که در آوریل 2006 در شبکه کابلی اچ بی او (HBO) به نمایش درآمد.
در سال 2005 در سریال گروه دگرباشان جنسی(Queer as Folk) حضور پیدا کرد.
در سپتامبر سال 2006 جایگزین مردیت ویرا (Meredith Viera) در برنامه نمایش (The View – برنامه ای روزانه با محوریت زنان) کانال ای بی سی(ABC) شد و به تلویزیون بازگشت. چند ماه بعد و در آوریل 2007 به علت دیدگاه سیاسی اش از جمله مخالفتهایش با سیاست های بوش در جنگ عراق، و همچنین اختلافش با مجری دیگر برنامه، قراردادش لغو شد.
در می 2007 از سوی مجله تایم(Time) به عنوان یکی از 100 فرد اثرگذار جهان به عنوان مجری ای که عاشق مبارزه است، انتخاب شد.
"اُدانل" در سپتامبر 2007 دومین کتاب خاطرات خود با نام سم زدائی شهرت(Celebrity Detox) درباره حضورش در برنامه نمایش را منتشر کرد.
اُدانل در سال 2008 سعی کرد با اجرائی متفاوت در قالب برنامه Rosie Live در کانال ان بی سی(NBC) به روزهای اوج گذشته بازگردد. اما برنامه در ارزشگذاری ها امتیاز پائینی به دست آورد.
اُدانل در سال 2009 اعلام کرد که در سال 2007 از کارپنتر جدا شده است، یک ماه بعد وی با دوست دختر جدیدش تریسی(Tracy Kachtick-Anders) که یک بازیگر تگزاسی بود، مشاهده شد. تریسی مادر 6 کودک شامل 5 فرزندخوانده و یک کودک بیولوژیکی(متولد شده از طریق لقاح مصنوعی) بود.
اُدانل در سال های 2011 - 2009 رادیو رُزی(Rosie Radio) را با دوساعت گفتگوی روزانه اداره می کرد.
در سال 2011 برای همکاری با شبکه اپرا وینفری (OWN: Oprah Winfrey Network) به شیکاگو نقل مکان کرد. در این شبکه با برنامه ی روزانه ی شوی رُزی (The Rosie Show) به تلویزیون بازگشت. این همکاری تا تولد 50 سالگی اُدانل ادامه داشت.
اُدانل در سال 2011 از تریسی جدا شد و از تابستان 2011 اُدانل روابطش را با میشل روندز(Michelle Rounds) که یک مشاور اجرایی 40 ساله نیویورکی بود، آغاز کرد.
اُدانل ارتباط خود با بازیگری را قطع نکرده و در فیلم ها و سریال های تلویزیونی ایفای نقش می کند.
اُدانل و روندز در ژوئن 2012 در یک محفل خصوصی ازدواج و در ژانویه 2013 دختری را به فرزندخواندگی قبول کردند. اُدانل پیشتر در شوی رُزی که از شبکه اپرا پخش می شد عنوان کرده بود نامزد او میشل برای بارداری تلاش می کند و در جستجوی یک متخصص باروری است.
اُدانل در اواسط 2012 به علت حمله قلبی مدتی را در بخش مراقبت های ویژه گذراند.
"رُزی اُدانل" نمونه یک انسان آزاد غربی است، هنرمندی که در انواع و اقسام امور خیریه و انسان دوستانه مشارکت کرده و ثروت هنگفت خود را برای مطالبه آزادی دیگران هزینه می کند. انسان غربی موجودی سرگردان است، سرگردان بین گزاره های فطری(اگرچه فطرتش لگدمال و سرکوب شده است) و اوامر هتاکانه نفسش. از این رو گاه در مقام یک خیّر و فعال اجتماعی ظاهر می شود و گاه چهره ی حیوانی شهوت ران به خود می گیرد، روزی از حقوق کودکان فقر افریقایی دفاع می کند و روزی دیگر از حقوق فرزندخواندگی همجنس بازان. روزی برای بندگان محروم خدا تلاش می کند و روز دیگر به جنگ حدود الهی می رود. و این انسانی است که رستگار نخواهد شد چرا که به مروز زمان اعمال انسان دوستانه اش هم تبدیل می شوند به ابزاری برای آرام کردن نفسش. در واقع اگرچه انسان بر مبنای فطرتش یکسری از خوبی ها و ارزش ها را در زندگی اش وارد می کند اما این کار را برای ارضای خودش انجام می دهد و نه برای خدا.
اُدانل و همفکران او در جوامع غربی پیشگامان یک سبک زندگی جدید اند، سبک زندگی به ظاهر نوینی که آزادی های موجود در آن در لیبرالیسم نیز نمی گنجد!!
سال 2012 میلادی تمام شد بدون آنکه پیشگوئی های صورت گرفته پیرامون آن به وقوع بپیوندد، پیشگویان همچنان به پیشگوئی های باطل خود ادامه می دهند اما ورای پیشگوئی ها، از رفتار و منش زندگی ساکنان سرزمین آزادی می توان دورنمای آینده جامعه غربی را این چنین ترسیم نمود:
جامعه ی غربی در دهه های آینده جامعه ای است که در آن خانواده های مختلفی وجود دارند؛
*خانواده طبیعی که حاصل ازدواج یک مرد و یک زن است و احتمالا در آن زمان طبیعی نباشد
*خانواده حاصل ازدواج دگرباشان جنسی اعم از همجنس گرا ها، دوجنس ها و ...
*خانواده حاصل ازدواج انسان و ربات
*خانواده هایی که از بیش از یک مرد یا یک زن تشکیل شده اند (زنده کردن رسم چند همسری قبائل دور افتاده به علاوه زندگی چند زوج با یکدیگر)
اگرچه تعداد این خانواده ها هم اکنون محدود است اما تنوع طلبی بشر غربی در خانواده طبیعی محصور نمی شود. قطعا بشر لیبرال غربی پا را از این هم فراتر خواهد و توحش مدرن را در پرتو مفاهیم آزادی اپیدمی خواهد نمود...
