28 اسد؛ روزی که بساط استعمار پیر از سرزمین افغانستان برچیده شد
<p style="text-align: justify;">امروز 28 اسد برابر با نود و پنجمین سالروز استقلال افغانستان از انگلیس و یکی از افتخارات جاودانه ملتی است که با روحیه بیگانهستیزی خود با دستانی خالی و با تکیه بر سلاح ایمان استعمار پیر را شکست دادند.<br />
ملت افغانستان در پایان سومین نبرد استقلال طلبانه خود علیه نیروهای اشغالگر انگلیسی، پس از تقدیم هزاران شهید و قربانی و خلق حماسههای بزرگی سرشار از شجاعت و فداکاری، سرانجام در سال 1298 شمسی (1919 میلادی) موفق شدند استعمارگران انگلیس را از سرزمین خود بیرون کنند.<br />
این نخستین شکست امپراتوری استعمارگر انگلیس در کشورهای اسلامی و مشرق زمین بود که راه را برای شکستهای بیشتر استعمار پیر در شرق و از جمله در هندوستان و کوچکتر شدن دامنه مستعمرات آن در آسیا و آفریقا هموار کرد.<br />
<br />
<strong>آغاز افول استعمار انگلیس</strong><br />
تا پیش از شکست انگلیس در افغانستان و با توجه به وسعت دامنه مستعمرات آن در پنج قاره جهان، گفته میشد خورشید در قلمرو انگلیس غروب نمیکند.<br />
ملت افغانستان در سال 1919 میلادی با آغاز نبرد آزادی خواهانه علیه استعمارگران انگلیس در حقیقت روحیه بیگانهستیزی و استقلالطلبی خود را به نمایش گذاشتند و نشان دادند که هیچ گاه و تحت هیچ شرایطی حضور یک نیروی بیگانه و استعمارگر را در کشور خود بر نمیتابند.<br />
<br />
<strong>دستانی خالی در برابر ارتشی تا بن دندان مسلح</strong><br />
مردم افغانستان در آن سالها با دست خالی، با بیل و کلنگ، با کارد و شمشیر و تفنگهای کهنه و بسیار قدیمی با تکیه بر سلاح ایمان در 3 جبهه «قندهار»، «جلال آباد» و «پکتیا» در برابر نیروهای انگلیسی صف آرایی کردند.<img width="250" height="150" align="left" src="/public/userfiles/140843604743.jpg" alt="" /><br />
این نبرد یک جهاد مقدس اسلامی و ملی بود و در آن مجاهدان و آزادیخواهان از سراسر افغانستان و از تمامی اقوام در برابر نیروهای انگلیسی که مجهز به توپخانه و هواپیما بودند، جنگیدند.<br />
این نبرد که نتیجه آن استقلال افغانستان و اخراج نیروهای بیگانه از کشور اسلامی بود از بزرگترین حماسههای ملی و اسلامی و یکی از افتخارات جاودانه ملت افغانستان محسوب میشود.<br />
گفته میشود یکی از شعارهای حماسی مجاهدان در جنگ استقلال افغانستان این بود:</p>
<p style="text-align: justify;">«شهیدان ظلم فرنگیم ما ---- به خون وطن، لاله رنگیم ما---- فدای وطن این سر و جان ما ---- بود تازه خون شهیدان ما»<br />
<br />
<strong>پذیرش شکست توسط انگلیسیها و خروج از افغانستان</strong><br />
دفاع سلحشورانه و مقاومت شهادتطلبانه مجاهدان ملت ما در این نبرد به حدی پر شور و با صلابت بود که نیروهای انگلیسی تاب مقاومت نداشتند.<br />
انگلیسیها از بیم آن که مبادا مجاهدان افغانستان در ادامه پیشرویهای خود مستعمرات انگلیس در هند را با خطر مواجه سازند، ناگزیر شدند با قبول شکست در افغانستان، استقلال افغانستان اسلامی را به رسمیت بشناسند.<br />
به جز این جنگ که نتیجه آن استقلال افغانستان بود، 2 جنگ دیگر در سالهای 1838 و 1842 میلادی به وقوع پیوست که در آنها نیز مجاهدان افغانستانی با قیامهای سراسری خود توانستند استعمارگران انگلیسی را شکست داده و از کشور بیرون کنند.<br />
در یکی از این نبردها، از مجموع 16 هزار نظامی انگلیسی، فقط یک پزشک انگلیسی به نام «دکتر برایدن» نجات یافت و بقیه این نیروها در مسیر جاده کابل-جلال آباد به دست مجاهدان افغانستان کشته شدند.<br />
افغانستان در سال 1919 میلادی (1298 خورشیدی) در زمان حکومت «امانالله خان» پادشاه وقت افغانستان استقلال خود را از انگلیس کسب کرد.</p>