برتری ثواب ملاقات با دوستان نسبت به ثواب پرهیز از شهرت

<p style="text-align: justify;">گفتم من از شهرت ترسیدم، امام فرمود: مگر نمی دانی هرگاه دو مؤمن به ملاقات یکدیگر می‌روند و به همدیگر دست می‌دهند، خداوند رحمت خود را بر آنان فرو می‌فرستد.</p> <p style="text-align: justify;">اسحاق‌بن‌عمار می‌گوید: روزی به حضور <span style="font-weight: bold;">امام صادق علیه السلام</span> رفتم. آن گرامی با چهره‌ای گرفته به من نگریست، عرض کردم: چه چیز حال شما را نسبت به من تغییر داد و خشمگین کرد؟<br /> امام علیه السلام فرمودند: به سبب برخورد نامناسبی که با برادران دینی خود داری. <br /> ای اسحاق، به من خبر رسیده است که درِ خانه ات، دربان گذاشته‌ای تا فقرای شیعه را به خانه‌ات راه ندهند. <br /> عرض کردم: قربانت گردم، من از شهرت ترسیدم.<br /> <br /> <span style="font-weight: bold;">فرمود: آیا از نزول بلا نترسیدی؟ مگر نمی دانی هرگاه دو مؤمن به ملاقات یکدیگر میروند و به همدیگر دست میدهند، خداوند رحمت خود را بر آنان فرو می‌فرستد که نود و نه رحمت برای آن کسی است است که رفیقش را بیشتر دوست دارد...</span><br /> <br /> <span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 205);">متن حدیث:<br /> </span><br /> <span style="color: rgb(255, 0, 0);">عن عدة من أصحابنا، عن سهل بن زیاد، عن یحیى بن المبارک، عن عبدالله بن جبلة، عن إسحاق بن عمار قال: دخلت على أبی عبدالله (علیه السلام) فنظر إلیّ بوجه قاطب، فقلت: ما الذی غیرک لی؟ قال: الذی غیرک لإخوانک، بلغنی ـ یا اسحاق أنک ـ أقعدت ببابک بوابا یرد عنک فقراء الشیعة، فقلت: جعلت فداک، إنی خفت الشهرة. قال: أفلا خفت البلیة أو ماعلمت أن المؤمنین إذا التقیا فتصافحا أنزل الله عزّ وجّل الرحمة علیهما فکانت تسعة وتسعین لأشدهما حبا لصاحبه، فإذا توافقا غمرتهما الرحمة (1) وإذا قعدا یتحادثان قالت الحفظة بعضها لبعض: اعتزلوا بنا لعل لهما سر او قد ستر الله علیهما...</span></p> <p style="text-align: left;"><br /> «اصول کافی،جلد2، صفحه 182»</p>