یک میلیون برده جنسی، ارمغان حضور 60 ساله نظامیان آمریکا در کره جنوبی +تصاویر

<p style="text-align: justify;">آمریکا پس از جنگ جهانی دوم، کره جنوبی را اشغال و شمار زیادی از نیروهای نظامی خود را در این کشور مستقر کرد که از پیامدهای این حضور، گسترش فساد جنسی در بین زنان بود که تا امروز ادامه یافته است. این گزارش نگاهی به 60 سال حضور آمریکا در کره جنوبی دارد.<br /> <span lang="FA">آن‌چه در رسانه‌های غربی و به ویژه آمریکایی بازتاب پیدا می‌کند و تبلیغ می‌شود صرفاً وعده‌های آمریکا در برقراری صلح و امنیت و آزادی در کشورهای مختلف است. اگر در نتیجه این ادعاها جنگی نظامی صورت بگیرد و صدها هزار نفر کشته شوند، آن‌گاه کم‌کم گزارش‌هایی در انتقاد از حمله نظامی آمریکا به فلان کشور هم شاید منتشر شود. اما <span style="font-weight: bold;">هیچ‌گاه گزارشی از حواشی جنگ‌های آمریکا و اشغال کشورهای مختلف به دست نیروهای ارتش این کشور منتشر نمی‌شود که پیامدهای بلندمدت این اشغالگری‌ها را توصیف کند. </span>هیچ‌گاه گزارشی منتشر نمی‌شود که نشان دهد چگونه اشغال کره جنوبی در دهه 1940 توسط نیروهای آمریکایی و رواج فاحشه‌گری در بین زنانی که اطراف کمپ‌های نظامی آمریکا زندگی می‌کردند تاریخ امروز کره جنوبی را تحت‌الشعاع قرار داده است.</span></p> <div align="center"><img width="580" height="362" src="/public/userfiles/709403_265.jpg" alt="" /><br /> <span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 205);">نمایی از شهرک کمپی "<span lang="FA">آنجئونگ-ری</span>" در کنار پایگاه نظامی آمریکا</span></div> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">اگر به محله </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">آنجئونگ-ری</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> شهر پیونگ‌تائک در کره جنوبی سفری کنید، خواهید دید در حالی که بیش از 70 پیرزن در یک محله کثیف بین دروازه پشتی پایگاه نظامی "هامفریز" متعلق به ارتش آمریکا و پنج‌شش کاباره تعطیل‌شده در کنار این پایگاه زندگی می‌کنند، رو به روی دروازه اصلی پایگاه، تصاویر پرزرق و برق روی دیوارها، خانه‌هایی رؤیایی را نشان می‌دهد که قرار است یک روز جایگزین آلونک‌های تک اتاقی کنونی شود.</span></p> <p dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">این زنان، روزی به عنوان روسپی برای سربازان آمریکایی در این "شهرک کمپی" کار می‌کردند. <span style="font-weight: bold;">علت ماندن این زنان در این محله این است که هیچ جای دیگری برای رفتن ندارند. با این حال ساختمان‌سازها و صاحب‌خانه‌هایی که می‌خواهند در اطراف این پادگان رو به گسترش خانه‌های واقعی بسازند، زنان کره‌ای را مجبور کرده‌اند تا خانه‌های خود را ترک کنند.</span> </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">چو میونگ-جا</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> یکی از این زنان است که 75 سال دارد و هر ماه دادگاه اخطاریه تخلیه خانه برایش می‌فرستد. وی می‌گوید: </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">صاحب‌خانه من می‌خواهد من را مجبور به ترک خانه کند، اما پاهای من در می‌کند. نمی‌توانم راه بروم. خانه هم در کره جنوبی فوق‌العاده گران است.</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">چو</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> طی پنج سال گذشته به علت درد پا به ندرت خانه خود را ترک کرده است. درباره وضعیت کنونی‌اش می‌گوید: " احساس می‌کنم دارم خفه می‌شوم</span><span dir="LTR">".</span></p> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">این زنان گرفتار بیماری، فقر و ننگی هستند که از گذشته به دوش می‌کشند و از این رو هیچ‌گونه حمایتی از طرف مردم و یا دولت نمی‌شوند. البته تنها تن‌فروشی آن‌ها نیست که موجب وضع کنونی آن‌ها شده است. <span style="color: rgb(255, 0, 0);">سرنوشت این زنان در تضاد کامل با گروه دیگری از زنان کره‌ای است که طی جنگ جهانی دوم به عنوان برده جنسی به دست سربازان ژاپنی سپرده شدند. گروه دوم که به اصطلاح "زنان آسایش" نامیده می‌شدند، اکنون تحت یک قانون خاص، کمک‌های دولتی دریافت می‌کنند و جمعیت زیادی در کره ضمن حمایت از آنان خواستار آن هستند که ژاپن به این افراد غرامت پرداخت و از آنان عذرخواهی کند. حامیان این زنان حتی هر هفته مقابل سفارت ژاپن تظاهرات می‌کنند.</span> دو تن از مقامات شهر پیونگ‌تائک در این‌باره می‌گویند: </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">هیچ قانونی برای تخصیص بودجه ویژه جهت کمک به زنان کره‌ای در محله آنجئونگ-ری وجود ندارد.</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> بسیاری از مردم در کره جنوبی اصلاً نمی‌دانند که چنین شهرکی وجود دارد. گویی مردم کره حاضر نیستند به زنانی کمک کنند که به سربازان آمریکایی تن‌فروشی کرده‌اند، </span>اما همین مردم از زنانی که به دست سربازان ژاپنی مورد سوء استفاده قرار گرفته‌اند، حمایت می‌کنند.</p> <div align="center"><img width="540" height="363" src="/public/userfiles/787258_785.jpg" alt="" /><br /> <span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 205);"><span lang="FA">"</span><span lang="FA">جانگ یونگ-می</span><span lang="FA">"</span> یکی از شهرک‌نشین‌ها در کنار تصویری از زمان جوانیش</span></div> <p dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">پس از جنگ سال‌‌های 1950 تا 1953 بین دو کره، کره جنوبی یک دیکتاتوری فقیر و به شدت وابسته به ارتش آمریکا بود. تحلیلگران می‌گویند دولت کره جنوبی استفاده از این زنان را برای هزاران سرباز آمریکایی مستقر در مناطق جنوب کشور ضروری می‌دانسته است. هم سرمایه‌ای که از کار این زنان حاصل می‌شده برای دولت ضروری بوده و هم راضی نگه داشتن سربازان آمریکایی. <span style="font-weight: bold;">در سال 1962، دولت کره این شهرک‌های کمپی را "مناطق گردشگری ویژه" اعلام و فاحشه‌گری را در این مناطق قانونی کرد. در همان سال، حدود 20 هزار روسپی به طور رسمی و تعداد بی‌شمار دیگری به طور غیررسمی، در 100 شهرک کمپی به این کار اجیر شدند.</span></span></p> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">"</span><span lang="FA">پارک کیونگ-سو</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> دبیرکل </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">کمپین ملی ریشه‌کن کردن جرایم علیه غیرنظامیان کره‌ای</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">، گروهی که تلاش می‌کند جنایات جنگی آمریکا علیه کره جنوبی را کشف و افشا کند، می‌گوید: "بسیاری از زنانی که مشغول این کار می‌شدند راه دیگری برای امرار معاش نداشتند، اما کار آن‌ها موجب تنفر اجتماعی از آنان می‌شد و بعد از آن دیگر در هیچ کجا قادر به زندگی و یا کار نبودند.</span>"</p> <p dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">"</span><span lang="FA">کیم</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> یک زن شهرک‌نشین که به علت شرمندگی از گذشته خود، فقط نام خانوادگیش را فاش می‌کند، می‌گوید: "من آن‌قدر نگران هستم که شب‌ها نمی توانم بخوابم." صاحب‌خانه این زن 75 ساله به او گفته است که یک ماه مهلت دارد تا خانه را تخلیه کند. این پیرزن هر روز برای پیدا کردن یک خانه جدید هر جایی را که بتواند می‌گردد.</span></p> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span style="font-weight: bold;"><span lang="FA">وضع این شهرک‌نشین‌ها زمانی وخیم شد که واشنگتن و سئول در سال 2004 توافق کردند که پایگاه نظامی </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">یونگ‌سان</span><span lang="FA">"</span></span><span lang="FA"><span style="font-weight: bold;"> آمریکا را که 620 هکتار از زمین ارزشمند در یکی از محله‌های ثروتمند سئول را اشغال کرده است، به پایگاهی در شهر پیونگ‌تائک با فاصله 70 کیلومتری از پایتخت منتقل کنند.</span> این کار در اصل قرار بود سال 2012 انجام شود، اما اکنون گفته می‌شود تا 2016 طول خواهد کشید.</span></p> <p dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA" style="color: rgb(255, 0, 0);">پس از پایان این پروژه، پایگاه هامفریز سه برابر اندازه کنونی و خانه بیش از 36 هزار نفر از جمله سربازان آمریکایی، اعضای خانواده آن‌ها و کارکنان غیرنظامی پایگاه خواهد شد. سرمایه‌گذاران در این محله به دنبال ساختن مکان‌های کسب و کاری هستند تا پس از سکونت خانواده‌های نظامی آمریکایی و ورود سیل جدید مردم به منطقه بتوانند ثروتی به جیب بزنند.</span></p> <div align="center"><img width="350" height="245" src="/public/userfiles/709402_334.jpg" alt="" /></div> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">"</span><span lang="FA">وو سون-دوک</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> مدیر مرکز </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">خواهران روشن از آفتاب</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> یک سازمان محلی غیردولتی مختص پیرزن‌های شهرک‌نشین در آنجئونگ- ری، می‌گوید: </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">املاک‌داران مشتاق به سرمایه‌گذاری در این منطقه با بالا بردن قیمت زمین و اجاره خانه از 50 دلار به 200 دلار تلاش می‌کنند تا پیرزن‌های ساکن این منطقه را که تقریباً همگی تنها زندگی می‌کنند وادار به ترک خانه‌هایشان کنند.</span></p> <p dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">بسیاری از این زنان معتقدند که دولت باید تلاش بیش‌تری برای رفاه و ثبات مالی آنان بکند. در تاریخ 22 ژوئن امسال، 122 تن از شهرک‌نشینان سابق آنجئونگ- ری از دولت کره جنوبی شکایت و هر کدام درخواست بیش از 9800 دلار غرامت کرده‌اند. با این حال، تاریخی برای رسیدگی به پرونده این افراد در دادگاه تعیین نشده است. فعالان و وکلای این زنان می‌گویند دولت این زنان را مجبور به انجام آزمایش برای بیماری‌های جنسی کرده و در صورت ابتلا به بیماری آن‌ها را بازداشت می‌کند. مقامات نظامی آمریکا و کره جنوبی نیز به طور منظم بر این بازرسی‌ها نظارت دارند.</span></p> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">طی بررسی‌هایی که درباره وضعیت زندگی این زنان و رسیدگی به پرونده آن‌ها صورت گرفت، ارتش آمریکا از پاسخ به سؤالات خودداری کرده و در عین حال طی بیانیه‌ای اعلام کرده که از پرونده این افراد اطلاع دارد و درباره روسپی‌گری "به هیچ عنوان کوتاه نمی‌آید." بسیاری از این زنان احساس می‌کنند هیچ راه خلاصی از این وضعیت ندارند.</span></p> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">"</span><span lang="FA">جانگ یونگ-می</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> زنی 67 ساله است که در کودکی یتیم شد و حدود 20 سال در یک شهرک نظامی کار می‌کرد. وی با سه سگ بیمار زندگی می‌کند. جای دندان‌های یکی از این سگ‌ها به شکل یک خراش طولانی و سفید روی دست </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">جانگ</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> باقی مانده، اما وی حاضر نیست این سگ را از خانه‌اش بیرون کند. این پیرزن می‌گوید: "شاید چون من برای مدتی طولانی با سربازان آمریکایی زندگی کرده‌ام، نمی‌توانم با کره‌ای‌ها زندگی کنم."</span></p> <p> </p> <div align="center"><img width="400" height="265" src="/public/userfiles/553644_943.jpg" alt="" /><br /> <span lang="FA"><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 205);">زنانی که برای رفع فقر به سربازان آمریکایی خدمات جنسی می‌دهند</span></span></div> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">نیروهای آمریکایی در سال 1945 کره را اشغال کردند و</span><span lang="FA"> "</span><span lang="FA">پایگاه‌های راحتی</span><span lang="FA">" </span><span lang="FA">این کشور را در اختیار گرفتند و زنان مستقر در این پایگاه‌ها را نیز به خدمت گرفتند. <span style="color: rgb(255, 0, 0);">بین سال‌های 1945 تا 1953 آمار فاحشه‌های کره جنوبی به 350 هزار نفر رسید و بین دهه‌های 1950 تا 1960 معادل 60 درصد از فاحشه‌های کره جنوبی اطراف کمپ‌های نظامی آمریکایی زندگی می‌کردند. در دهه 1960 درآمد فاحشه‌گری در اطراف کمپ‌های آمریکایی و تجارت مربوط به آن حدود 25 درصد از تولید ناخالص داخلی کره جنوبی بود.</span></span></p> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span style="font-weight: bold;"><span lang="FA">پایگاه‌هایی با نام  </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">پایگاه‌های راحتی سازمان ملل</span><span lang="FA">" </span></span><span lang="FA"><span style="font-weight: bold;">نیز در این کشور وجود داشت که اکثر زنانی که در آن‌ها کار می‌کردند زنان شوهرداری بودند که برای حمایت از خانواده خود مجبور می‌شدند در این پایگاه‌ها کار کنند.</span> یکی از زنانی که قبلاً به عنوان فاحشه در خدمت سربازان آمریکایی بود می‌گوید: "<span style="color: rgb(255, 0, 0);">وقتی به زندگی خودم و زندگی زنانی مثل خودم فکر می‌کنم می‌بینم ما بزرگ‌ترین قربانیان اتحاد کشورمان با آمریکا بودیم. می‌بینم بدن من به خودم تعلق نداشت، بلکه متعلق به دولت کره جنوبی و ارتش آمریکا بود.</span>" در دهه 1970 کار به جایی رسید که یکی از معلمان یک مدرسه راهنمایی در کره جنوبی به دانش‌آموزان خود گفت: "فاحشه‌هایی که بدن خود را به ارتش آمریکا می‌فروشند، میهن‌پرستان واقعی هستند. دلارهایی که درمی‌آورند به اقتصاد ملی ما کمک بزرگی می‌کند."</span></p> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <div align="center"><img width="400" height="383" src="/public/userfiles/553645_238.jpg" alt="" /><br /> <span lang="FA"><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 205);">زنانی که برای رفع فقر به سربازان آمریکایی خدمات جنسی می‌دهند</span></span></div> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <div align="justify">فاحشه‌های کره‌ای که طی جنگ کره در خدمت سربازان آمریکایی بودند چندین نام مختلف داشتند. <span style="color: rgb(0, 0, 205);">زنانی که در پایگاه نظامی<span lang="FA"> "</span><span lang="FA">کمپ تاون</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> در شهر </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">کیجیکان</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> کره جنوبی بودند، اغلب </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">شاهزاده خانم‌های غربی</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> نامیده می‌شدند.</span><span lang="FA"> "</span><span lang="FA">فاحشه‌های غربی</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> و</span><span lang="FA"> "</span><span lang="FA">فاحشه‌های یانکی‌ها</span><span lang="FA"> </span><span lang="FA">(سفیدپوستان آمریکایی) و</span><span lang="FA"> "</span><span lang="FA">مادام‌های سازمان ملل</span><span lang="FA">"</span> هم نام‌های دیگری بود که به این زنان داده می‌شد. با این حال نام رسمی این فاحشه‌ها<span lang="FA"> "</span><span lang="FA">زنان راحتی</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> بود که درباره فاحشه‌های نظامی در امپراطوری ژاپن هم استفاده می‌شد. </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">دختران آب‌دار</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> نیز نام رایجی است که به فاحشه‌های فیلیپینی داده بودند.</span></span></div> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA"><span style="font-weight: bold;">از اواسط دهه 1990 آمار زنان روس، ازبکستانی، قزاق و فیلیپینی که در کره جنوبی مجبور به فاحشه‌گری در خدمت سربازان آمریکایی شده‌اند افزایش چشم‌گیری داشته و در عین حال تعداد فاحشه‌های کره جنوبی نیز در سطح بالایی باقی مانده است.</span> بین اواسط دهه 1990 تا اوایل دهه اول بعد از سال 2000 حدود 5000 زن روس و فیلیپینی به درون کره قاچاق و به اجبار به برده‌های جنسی در کمپ‌های نظامی آمریکایی تبدیل شده‌اند. <span style="color: rgb(255, 0, 0);">در سال 2010 حتی وزارت خارجه آمریکا هم اعتراف کرد که مشکلات زنانی که در میکده‌های اطراف کمپ‌های نظامی آمریکایی زندگی می‌کنند به یکی از نگرانی‌های اساسی در زمینه قاچاق انسان در کره جنوبی تبدیل شده است.</span></span></p> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p><span lang="FA"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">ارتش آمریکا از دهه 1950 تا دهه 1980 در قاچاق برده‌های جنسی در کره دست داشت. پس از اشغال کره به دست نیروهای متفقین و به ویژه حضور نیروهای آمریکایی در این کشور شمار فاحشه‌های نظامی به بیش از یک میلیون نفر رسید.</span> این در حالی است که در شهر </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">لانگ آیلند</span><span lang="FA">" </span><span lang="FA">ایالت نیویورک پارک و یادبودی به سربازان آمریکایی اختصاص داده شده که در جنگ کره شرکت داشتند تا کره جنوبی را از کمونیسم</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">نجات دهند."<br /> <br /> <div align="center"><img width="300" height="337" src="/public/userfiles/709407_159.jpg" alt="" /></div> </span></p> <div align="center"><span lang="FA"><span lang="FA"><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 0, 0);"><span lang="FA"><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 205);">دختران نوجوان کره جنوبی که برای رفع گرسنگی،<br /> برده جنسی نظامیان آمریکایی شدند</span></span></span></span></span></div> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">نتیجه این </span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">نجات</span><span lang="FA">"</span><span lang="FA"> از کمونیسم را می‌توان در آمار سال گذشته کره جنوبی به وضوح مشاهده کرد. علی‌رغم غیرقانونی بودن فاحشگی در این کشور، <span style="font-weight: bold;">تجارت فاحشگی و سکس آن‌قدر در کره جنوبی رواج پیدا کرده که دولت این کشور اعتراف می‌کند درآمد این تجارت معادل 4 درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور است، یعنی برابر با مجموع درآمد صنایع کشاورزی و ماهی‌گیری این کشور.</span></span></p> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA">این روزها فاحشه‌ها در همه جای کره جنوبی حضور دارند، کافی‌شاپ‌ها، مراکز خرید، هتل‌ها و حتی آرایشگاه‌ها. به علاوه، <span style="color: rgb(255, 0, 0);">هنوز هم مکان‌هایی موسوم به "میکده‌های آب‌دار" در این کشور وجود دارد که مملو از سربازان آمریکایی است.</span></span><span style="font-weight: bold; color: rgb(255, 0, 0);"><span lang="FA"> </span></span><span lang="FA">"</span><span lang="FA">وزارت برابری جنسیتی</span><span lang="FA">" </span><span lang="FA">دولت کره جنوبی تخمین زده که حدود 500 هزار زن در صنعت فاحشه‌گری این کشور کار می‌کنند، در حالی که انجمن فمنیست‌های کره آمار واقعی را حتی بیش از یک میلیون نفر اعلام می‌کند. <span style="font-weight: bold;">بنا بر این تخمین از هر 25 زن در کره جنوبی 1 نفر تن‌فروشی می‌کند. بنا بر آمارهای دیگر، بین زنان 15 تا 29 سال این کشور، از هر 5 زن یک نفر دست‌کم برای مدتی وارد صنعت فاحشه‌گری شده است.</span></span></p> <p align="justify" dir="RTL"> </p> <p align="justify" dir="RTL"><span lang="FA"><span style="font-weight: bold;">علی‌رغم قوانین شدید ضد فاحشه‌گری در کره جنوبی، صنعت روابط غیراخلاقی آن‌قدر گسترده شده که فاحشه‌های این کشور هرچند وقت یک بار تظاهرات می‌کنند تا عصبانیت خود را از قوانین ضد فاحشه‌گری ابراز کنند. </span><span style="color: rgb(255, 0, 0);">عجیب این‌که برخی از این فاحشه‌ها برای رسیدن به هدفشان حتی خود را به آتش می‌کشند.</span> علاوه بر جوانان کره جنوبی، فاحشه‌گری در بین نوجوانان و حتی کودکان این کشور نیز رواج دارد.</span></p>