بزرگداشت از عید فطر چرا با ابتذال و حرام؟

<p style="text-align: justify;">بزرگداشت روز سعید فطر از آیین های کهن اسلامی است که از دیر باز مردم افغانستان توجه بسیار ویژه ای به آن داشته و دارند که برخی از رسم و رسوم این عید سعید در خبرهای قبلی نشر شد.<br /> اما متاسفانه در این روزهای عید، عده ای به ظاهر روشنفکر و از غرب برگشته سعی در بدعت گذاری های غلطی در آداب فرهنگی و اسلامی جامعه دارند که نه تنها هیچ نسبتی با رسوم اسلامی ما نداشته بلکه نشانه های ملموس یک پیشروی غربی در سبک زندگی اسلامی و ملی جامعه ما است.<br /> تا آنجایی که ذهن ما یاری می کند و بزرگان برای ما تعریف کردند عید سعید فطر روزی است که روزه داران پاداش یک ماه عبادت و کوشش خود را دریافت می کنند و برگزاری نماز عید نشان همبستگی و اتحاد ملت می باشد. از سوی دیگر عید فطر فرصتی برای تجدید دوستی ها و رفع کدورتها است که مردم بعد از بجا آوردن نماز، ابتدا به خانه افرادی می‌روند که اعضای خانواده خود را از دست داده‌اند و برای صاحبان عزا آرزوی صبر می‌کنند. سپس برای دید و بازدید به همراه خانواده خود به خانه‏ خویشان و دوستان البته ابتدا بزرگان قوم می‌روند و سنت زیبای صله رحم را به نیکوترین وجه به انجام می رسانند. سپس به مزار اموات خود سری می‌زنند و برای آمرزش آنها دعا می‏ کنند.<br /> این آن چیزی است که ما تاکنون شاهد آن بودیم. اما متاسفانه طی چند سال اخیر رسانه های تصویری و برخی محافل به اصطلاح فرهنگی کشور به گونه ای دیگر رفتار کردند. از شب عید دهها مراسم کانسرت به پاس بزرگداشت این عید سعید برگزار کردند.<br /> اکثر تلویزیون های خصوصی و دولتی به بهانه شادی مردم در روز عید، تمام برنامه های خود را اختصاص به موسیقی، خواندن و مجالس کانسرت گذراندند که اگر کسی نا آشنا به این شبکه ها نگاه می کرد، اصلا باورش نمی شد که این تلویزیون ها مربوط به یک کشور جمهوری اسلامی باشد.<br /> سوء تفاهم پیش نیاید. ما هیچ مشکلی با پخش برنامه های شاد و خنده آور برای مردم در روز عید و دیگر روزها نداریم. ولی انصاف مطلب این است که جامعه ما به سمت یک غرب زدگی شدید پیش می رود، کانسرت های غربی، رقص زن و مرد در مجالس علنی، کشف حجاب توسط برخی خانم های محترمه در رسانه های ملی، ترغیب شدید جوانان به سمت شغل خوانندگی و رقاصی که باعث دلزدگی آنان از کارهای اجتماعی و سیاسی شده است.<br /> شما منصفانه قضاوت کنید. آیا همینگونه نیست؟ آیا مردم افغانستان که از افراطگری طالبان رها شدند در دام تفریط غرب نیفتادند؟ پخش برنامه های شاد حق ملتی است که عید دارند، اما نه برنامه هایی که مخالف و معارض با دستورات و شئونات اسلامی است.<br /> هرچند باید گفت این سیاست غرب است. انگلیس ها معتقدند که اگر بخواهی بر یک ملت حکمرانی کنی، بعد از ایجاد تفرقه ابتدا باید فرهنگ ملی آنان را از آنها بگیری تا دیگر خود را متعلق و پایبند به آن نظام و دولت ندادند. وقتی برای جوانی پایبندی به اصول اسلامی مطرح نباشد و برای خوشگذارنی دوران جوانی و برای شهرت یافتن دست به هر اقدام خلاف شرعی بزند، دیگر غرور ملی برای وی باقی نخواهد ماند.<br /> این مطلب را از آن جهت متذکر شدیم که دیری نخواهد گذشت که شاهد باشیم مراسم بزرگداشت شهدا و بزرگان نیز با موسیقی و به سبک غربی برگزار گردد. به جای قرائت قران و انجام آداب مذهبی سفارش شده، برای شادی روح مرحومان با ساز و آواز و آلات موسیقی از آنان یاد کنند یا به سبک غربی ها برای شادی روح اموات یک دقیقه سکوت کنند.<br /> و متاسفانه این است حکایت جامعه ای که بدون هیچ تفکری تحت تاثیر تهاجم فرهنگی غرب واقع می شود و انگار قرار نیست که مسوولین کشور تهاجم شوم فرهنگی و ترویج سبک زندگی غربی در جامعه را که توسط دشمنان و با استعانت برخی انسان های ساده لوح و بعضا معاند صورت می گیرد را جدی بگیرند.<br /> هرچند برای برخی ها فرقی نمی کنند که ناموس آنها حجاب داشته باشد یا نه؟ دختر آن در مراسم رقص مختلط شرکت کند یا نه؟ فرزند آنها یک جوان سالم تحصیل کرده بار آید یا یک خواننده مطرب؟</p>