سیزده پند زیبا از امیرالمومنین(ع)
<div style="margin-bottom: 10px; text-align: justify;" class="subtitle">از کسانی مباش که گناه دیگران را بزرگ مىشمارد، اما گناهان بزرگ خود را کوچک مىپندارد، و طاعت دیگران را کوچک و طاعت خود را بزرگ میداند.</div>
<p style="text-align: justify;">امیرالمومنین<span style="font-weight: bold;"> امام علی</span> علیهالسلام: از کسانی مباش که،<br />
<span style="font-weight: bold;">سخن بسیار مىگوید، اما کردار خوب او اندک است!</span><br />
براى دنیاى زودگذر تلاش و رقابت دارد اما براى آخرت جاویدان آسان مىگذرد.<br />
سود را زیان و زیان را سود مىپندارد.<br />
<span style="font-weight: bold;">از مرگ هراسناک است اما فرصت را از دست مىدهد.</span><br />
گناه دیگران را بزرگ مىشمارد، اما گناهان بزرگ خود را کوچک مىپندارد،<br />
طاعت دیگران را کوچک و طاعت خود را بزرگ میداند.<br />
مردم را سرزنش میکند اما خود را نکوهش نکرده با خود را ریاکارانه بر خورد مىکند.<br />
<span style="font-weight: bold;">خوشگذرانى با سرمایه داران را بیشتر از یاد خدا با مستمندان دوست دارد.</span><br />
به نفع خود بر زیان دیگران حکم مىکند اما هرگز به نفع دیگران بر زیان خود حکم نخواهد کرد.<br />
دیگران را هدایت اما خود را گمراه میکند.<br />
دیگران از او اطاعت میکنند و او مخالفت میورزد.<br />
<span style="font-weight: bold;">حق خود را به تمام میگیرد اما حق دیگران را به تمام نمیدهد.</span><br />
از غیر خدا میترسد اما از پروردگار خود نمیترسد.</p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 205);">متن حدیث:</span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: rgb(255, 0, 0);"><span style="font-weight: bold;">لا تکن ممن ......فَهُوَ بِالْقَوْلِ مُدِلٌّ وَ مِنَ الْعَمَلِ مُقِلٌّ یُنَافِسُ فِیمَا یَفْنَى وَ یُسَامِحُ فِیمَا یَبْقَى یَرَى الْغُنْمَ مَغْرَماً وَ الْغُرْمَ مَغْنَماً یَخْشَى الْمَوْتَ وَ لَا یُبَادِرُ الْفَوْتَ یَسْتَعْظِمُ مِنْ مَعْصِیَةِ غَیْرِهِ مَا یَسْتَقِلُّ أَکْثَرَ مِنْهُ مِنْ نَفْسِهِ وَ یَسْتَکْثِرُ مِنْ طَاعَتِهِ مَا یَحْقِرُهُ مِنْ طَاعَةِ غَیْرِهِ فَهُوَ عَلَى النَّاسِ طَاعِنٌ وَ لِنَفْسِهِ مُدَاهِنٌ اللَّهْوُ مَعَ الْأَغْنِیَاءِ أَحَبُّ إِلَیْهِ مِنَ الذِّکْرِ مَعَ الْفُقَرَاءِ یَحْکُمُ عَلَى غَیْرِهِ لِنَفْسِهِ وَ لَا یَحْکُمُ عَلَیْهَا لِغَیْرِهِ یُرْشِدُ غَیْرَهُ وَ یُغْوِى نَفْسَهُ فَهُوَ یُطَاعُ وَ یَعْصِى وَ یَسْتَوْفِى وَ لَا یُوفِى وَ یَخْشَى الْخَلْقَ فِى غَیْرِ رَبِّهِ وَ لَا یَخْشَى رَبَّه فِى خَلْقِهِ.</span></span></p>
<p style="text-align: left;">«نهجالبلاغه، حکمت 150»</p>