سخن امام صادق(ع) درباره عاقبت رنجاندن دوستان خدا
<div style="margin-bottom: 10px; text-align: justify;" class="subtitle">چـون روز قـیامـت شـود، آواز دهـندهاى بانگ برآورد: کجایند کسانى که از دوستان من روى گرداندند.</div>
<p style="text-align: justify;">ا<span style="font-weight: bold;">مام جعفر صادق</span> علیهالسلام فرمودند: چـون روز قـیامـت شـود، آواز دهـندهاى بانگ برآورد: <span style="font-weight: bold;">کجایند کسانى که از دوستان من روى گرداندند</span> (یا آنها را از حقوقشان محروم ساختند، یا آنان را ریشخند کردند)؟<br />
پس، گروهى که در چهرهشان گوشتى وجود ندارد، برخیزند؛ <br />
گفته شود:<span style="font-weight: bold;"> اینان کسانى هستند که مؤمنان را آزار دادند و با آنان دشمنى و عناد ورزیدند و به خاطر دینشان ایشان را سخت سرزنش کردند</span>؛ آن گاه فرمان داده شود که آنها را به دوزخ برند.</p>
<p style="text-align: justify;"><span style="font-weight: bold; color: rgb(0, 0, 205);">متن حدیث: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span style="color: rgb(255, 0, 0);">إذا کانَ یومَ القِیامَةِ نادى مُنادٍ: أینَ الصَّدودُ لِأولِیائی؟ فیَقومُ قَومٌ لَیسَ عَلى وُجوهِهِم لَحمٌ، فیُقالُ: هؤلاءِ الّذینَآ ذَوُا المُؤمِنینَ و نَصَبوا لَهُم و عانَدوهُم و عَنَّفوهُم فی دِینِهِم، ثُمَّ یُؤمَرُ بهِم إلى جَهَنَّم.</span></p>
<p style="text-align: left;">«اصول کافی، جلد 2، صفحه 351»</p>