طالبان و مشکلات بی پایان افغانستان
<p style="text-align: justify;">سقوط شهر قندوز، تنها گوشهای از مشکلات بیپایان افغانستان را نمایان کرد.<br />
اکونومیست گزارش داد: تصرف شهر قندوز به دست جنگجویان طالبان یک روز پس از سالگرد ریاست جمهور اشرف غنی، یک پیروزی بزرگ تبلیغاتی را برای طالبان رقم زد. در مقابل، سقوط قندوز شوک شدیدی برای دولت سرشار از مشکل اشرف غنی بود. <br />
اگر چه، سه روز بعد نیروهای امنیتی کشور به کمک حملات هوایی آمریکا توانستند با یک ضد حمله این شهر را پس بگیرند، هنوز این سوال شرم آور مطرح است که چگونه شهری با جمعیت 300 هزار نفری به تصرف جنگجویان طالبان درآمد؟<br />
شهر قندوز یکی از شهرهای شمالی کشور است که تجارتی پر رونق با تاجیکستان دارد. نیروهای طالبان از ماه حمل (فروردین) امسال شهر قندوز را به صورت نیمه محاصره کرده بودند. تصرف قندوز از آن جهت برای طالبان اهمیت داشت که 14 سال از ضعف قدرتی این گروه در افغانستان میگذشت. <br />
6 ماه میزان (مهر)، طالبان حملهای سه جانبه – از جنوب، جنوب غربی و شمال شرقی – را به شهر قندوز آغاز و مسیر دسترسی به فرودگاه این شهر را مسدود کرد. این حملات به جاده قندوز به ولایتهای کابل و مزار شریف – مرکز اقتصادی افغانستان – در مرز ازبکستان گسترش یافت.<br />
در مقابل، نیروهای پشتیبانی دولت از زمین و هوا برای بازپسگیری شهر، به قندوز آمدند. ارتش افغانستان موفق شد پیروزیهایی در نبرد با طالبان به دست آورد. با وجود اینکه هنوز بخشی از شهر در تصرف طالبان بود، اشرف غنی در سخنرانی خود مدعی شد نظامیان امنیتی کشور توانستند شهر قندوز را پس بگیرند. این درحالی است که عملیات بازپسگیری کامل شهر با چالش جدی روبه رو است. جنگجویان طالبان در خانه هواداران خود در مناطق مختلف پنهان شدهاند و طالبان اعلام کرده آماده یورش دوباره به شهر است.<br />
کارشناسان معتقدند اگر چه طالبان شهر قندوز را از دست داد، موفق شد قدرت خود را نشان دهد. این امر را میتوان از درخواست مقامات آمریکایی برای حضور بیشتر در افغانستان درک کرد.<br />
اکونومیست در ادامه نوشت: مستشاران آمریکایی اعلام کردهاند نیروهای نظامی افغانستان از زمانی که مسئولیتها را از نیروهای ناتو در سال 2014 تحویل گرفتهاند، به طور پیوسته درحال پیشرفت هستند. آنها به خوبی و با شجاعت میجنگند، اما آهنوز هم به نظارت و کمکهای هوایی، لجستیک و پزشکی نیازمندند.<br />
بنابر آمارهای پنتاگون، 4 هزار و 700 سرباز و پلیس افغانستانی در درگیریهای هفت ماه نخست امسال کشته و 7 هزار و 800 نفر مجروح شدهاند؛ با این وجود سربازان افغانستانی از فقر تسلیحاتی و فقدان حمایت هوایی شکایت میکنند. پنتاگون این تعداد کشته را نشانه فقدان توانایی نیروهای افغانستانی در اداره کشور میداند. به همین دلیل، باراک اوباما، رییس جمهور آمریکا، پیشتر از باقی ماندن 9 هزار و 800 نظامی آمریکایی در افغانستان خبر داد. این تعداد در قالب 13 هزار و 200 سرباز ناتو برای آموزش، مشاوره و کمک در افغانستان باقی ماندهاند.<br />
با این وجود، جنرال "جان کمپبل،" فرمانده نیروهای ناتو در افغانستان کمترین کمک را به ارتش افغانستان کرده است. حملات هوایی ناتو تنها زمانی انجام شد که سربازان غربی در خطر قرار داشتند. این حملات در شهر قندوز زمانی صورت گرفت که شهر در وضع وحشتناکی قرار داشت و به تصرف کامل طالبان درآمده بود.<br />
اکونومیست ادامه داد: از طرف دیگر، تلاش برای تشکیل نیروی هوایی افغانستان در سالهای گذشته به بن بست خورده است. بیشتر بالگردها و تجهیزات ارتش افغانستان روسی است و به دلیل تحریم غرب، تامین قطعات این تجهیزات متوقف شده است. در حال حاضر نیروی هوایی افغانستان تنها از بالگردهای کوچک آمریکایی MD-530 استفاده میکند.<br />
این درحالی است که جنرال کمپبل میکوشد اوباما را از تصمیمش برای خروج آخرین سربازان این کشور از افغانستان در سال آینده میلادی منصرف کند.<br />
در انتهای این گزارش آمده است: واقعیت آن است که شرایط امروز افغانستان بحرانی است. وزیر دفاع و دادستان کل هنوز منصوب نشدهاند. یک چهارم 34 ولایت افغانستان بدون فرماندار هستند و بسیاری نیز که منصوب شدهاند، اگر چه کمتر از پیشینیان خود فاسدند، اما از نظر سیاسی بیتجربه هستند. افزایش سطح خشونت و اقتصاد رو به وخامت، سبب ترغیب مردم افغانستان به خروج از کشور شده است. افغانستانیها در حال حاضر دومین گروه مهاجران اروپا را تشکیل میدهند. </p>