عبدالله به حقارت خود در برابر سفیر فرانسه اعتراف کرد

<p style="text-align: justify;">با رفتارهای ناشیانه و از روی هیجان کاذب، عبدالله و بیشمار سران شناخته شده حکومتی که در سفارت فرانسه حضور بهم رسانیدند لب به اعتراف گشودند که تا چه میزان بزرگان افغانستانی در برابر کارمندان جزء سیاسی کشورهای اروپایی و امریکایی حقیر و ذلیل هستند <br /> درحالی که مشروعیت نصفه و نیمه و هنوز غیرقابل اغماض رییس اجرایی و دیگر مشاوران و معاونان و مباشران تیم اصلاحات و همگرایی به زودی و با اتمام مهلت دوساله برای تطبیق مقام ریاست اجرایی بعنوان نخست وزیر یا به مثابه ی صدراعظم در قانون اساسی، پایان می یابد؛ عبدالله مشغول وقت گذرانی است.<br /> از ابتدا نیز ازدحام زاید در حکومت نصفانصف و سهمیه بندی شده موسوم به دولت وحدت ملی به زعم بسیاری مغایر و مخالف محض قانون اساسی و سیستم حکومتی کشور بود اما مهلت دوساله ای برای گنجاندن تحولات و اصلاحات درنظر گرفته شد تا شاید عبدالله عبدالله، محمد خان و محقق بتوانند خود را اثبات نمایند.<br /> چند صباحی بیشتر به ختم این دوره ی دوساله باقی نمانده است اما متاسفانه دار و دسته ی تیم اصلاحات و همگرایی گردآمده در قصر سپیدار چنان در انفعال و بیکاره گی و وقت گذرانی و حیف و میل خود غرق شده اند که حتی از روی فراغت به شرکت در مراسم سخیف و غیرضروری روی می آورند و به عبارتی تن به حقارت می دهند.<br /> بیشمار مساله و معضل امنیتی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی گریبانگیر جامعه و مردم ملکی افغانستان است ولی عبدالله و محقق و دیگر ارگ نشینان امور مملکتی را تماما به تیم تحول و تداوم و دار و دسته ی اشرف غنی واگذار کرده اند و گاه و بیگاه در گردهمایی های بی ارزشی همچون جشن آزادی امریکا همراه با فرماندهان و مستشاران این کشور و نیز جشن روز ملی فرانسه در سفارت کابل شرکت می نمایند.<br /> براستی باید پرسید آیا قصر سپیدار و حتی برخی ارگ نشینان دیگر و افراد رده بالای حکومتی قدرت تشخیص و تمیز اهمیت و اولویت بندی امور خود را ندارند، در شرایطی که بسیاری ولایات و ارگان های حکومتی با سرپرست اداره می شوند و به تبع آن اقتصاد و عمران و امنیت رو به نزول است؛ در چنین مراسم هایی حضور می یابند؟<br /> البته که حفظ مراودات و مناسبات دیپلماتیک با دیگر کشورها خوب است اما جشن های اینچنینی در سفارت های غربی در کابل، جای حضور بهم رسانی یکی از اعضای وزارت خارجه بعنوان رابط بین دو کشور و رسانیدن پیام تبریک ارگ ریاست جمهوری است نه شخص ریاست اجرایی و معاونانش.<br /> با اینگونه رفتارهای ناشیانه و از روی هیجان کاذب، عبدالله عبدالله و بیشمار سران شناخته شده ی حکومتی که در سفارت فرانسه در پایتخت حضور بهم رسانیدند لب به اعتراف گشودند که تا چه میزان بزرگان افغانستانی در برابر کارمندان جزء سیاسی کشورهای اروپایی و امریکایی حقیر و ذلیل هستند که خود را مفتخر به شرکت در جشن آزادی یا روز ملی غربی ها می یابند.</p>