اولتیماتوم پنهانی اتحادیه ی اروپا به افغانستان: 80 هزار اخراجی را بپذیرید یا کمک ها قطع می شود
یادداشت‌‌های درزکرده پیش از نشست بروکسل نشان می‌دهد که با وجود نگرانی‌های امنیتی، اتحادیه‌ی اروپا در نظر دارد به مسأله‌ی حساس مهاجران افغانستان کمک کند.
وقتی کمک‌کنندگان بین‌المللی و نمایندگان دولت افغانستان در هفته‌ی بعد در بروکسل گردهم بیایند، اتحادیه‌ی اروپا با ارایه‌ی یک طرح مخفیانه از افغانستان بخواهد که اگر این کشور جنگ‌زده دست‌کم 80 هزار پناهجوی اخراجی افغان را نپذیرد با کاهش کمک‌ها روبه‌رو خواهد شد. بر اساس یادداشتی درزکرده، اتحادیه‌ی اورپا بخشی از کمک‌های خود را منوط به پذیرش مهاجران از سوی افغانستان خواهد کرد، در حالی‌که این اتحادیه تصدیق می‌کند که وضعیت امنیتی در افغانستان در حال بدتر شدن است.
در همین حال، دولت افغانستان نیز که با آشفته‌گی های داخلی دست‌وپنجه نرم می‌کند و در احیای اقتصاد و ایجاد شغل برای جوانانی که به‌صورت دسته‌جمعی کشور را ترک می‌کنند نیز ناکام بوده است. برای افغانستان جذب 80 هزار اخراجی چالش‌برانگیز خواهد بود. از ابتدای سال 2016 تاکنون نزدیک به 5 هزار افغان به‌طور داوطلبانه از اروپا به افغانستان برگشته‌اند.
تیمور شاران، تحلیل‌گر ارشد گروه بین المللی بحران در افغانستان می‌گوید: «این مسأله فشارهای غیرمعقولی را بر دولت افغانستان وارد می‌کند، دولتی که قادر نیست به نیازهای این تعداد پاسخ بگوید». در سال گذشته 196170 افغان در اروپا درخواست پناهندگی دادند که این تعداد درخواست، افغان‌ها را به دومین گروه بزرگ مهاجران تبدیل کرده است که به اروپا می‌رسند.
در نشست دو روزه‌ی بروکسل که در چهارم اکتوبر گشایش می‌یابد، انتظار می‌رود دونران بین المللی در مطابقت با کنفرانس 2012 توکیو سالانه تقریبا 4 میلیارد دالر کمک را برای چهار سال به افغانستان اعلام کنند. فشار بر افغانستان بخشی از یک برنامه‌ی راهبردی گسترده‌تر اتحادیه‌ی اروپا برای کمک به کشورهای فقیر است، مشروط بر این‌که مهاجران اخراج شده از این اتحادیه را بپذیرد. بهترین مثال در این زمینه پیشنهاد 6 میلیارد دالری اتحادیه‌ی اروپا به ترکیه است، که در قبال این کمک ترکیه کنترل‌های مرزی خود را شدید می‌کند و مهاجران را برمی‌گرداند. اتحادیه‌ی اروپا معامله‌یی مشابه را با کشورهای اریتره و سودان در دست بررسی دارد، کشورهایی که متهم به جنایت جنگی علیه بشریت‌اند. تحلیل‌گران در افغانستان هشدار می‌دهند که اتحادیه‌ی اروپا مردم را به‌سوی خطر و فقر می‌فرستد.
یوسف در سال 2011 از افغانستان گریخت. پدرش در سال 1980 در زمان رژیم کمونیستی پولیس بود. یوسف 28 سال خودش هم کمونیست است، چندین بار تهدید شد و نزدیک بود در بمب‌گذاری طالبان کشته شود. او به روسیه گریخت و در آن‌جا او با انجیل آشنا شد. به گفته‌ی یوسف او داستان‌های مسیحیت و عیسی را صادق و شیفته‌کننده یافت. او در اوایل 2016 روسیه را ترک کرد و در ناروی ساکن شد و در آن‌جا رسما به دین مسیحیت گروید. حرکتی که سبب شد اگر او به افغانستان بر گردد مطمئنا مورد خشم بنیادگرایان اسلامی قرار می‌گیرد.
با این‌حال، او به تازگی اخراج شده است. او می‌گوید، مقامات ناروی یا به تغییر دین او باور نداشتند یا هم آن‌ها احساس کردند زندگی او با خطر مواجه نمی‌شود، او در نزدهم سپتمبر وارد کابل شد. او می‌گوید: «زندگی در این‌جا خیلی سخت است. من با طالبان مشکلات شخصی دارم، اما در مورد کسانی دیگر که در این جامعه زندگی می‌کنند، نیز نگرانم، مسیحیان در این‌جا هیچ ارزشی ندارند.»
به‌گفته‌ی شاران افغانستان «قطعا امن نیست». او گفت: «استدلال اتحادیه‌ی اروپا این است که این افراد می‌توانند در دیگر بخش‌های افغانستان ساکن شوند. وضعیت امنیتی [در افغانستان] سیال است، مکان‌ها، شهرها و شاه‌راهایی که تا یک ماه پیش امن بودند، حالا دیگر امن نیستند.»
به تناسب افزایش حمله‌های طالبان، آمار تلفات هم افزایش می‌یابد. بر اساس آمار سازمان ملل متحد سال گذشته رقم تلفات در افغانستان بی‌سابقه بوده است، در این سال 11 هزار نفر کشته یا مجروح شدند. حتا در کابل خشونت در حال افزایش است. در ماه جولای یک بمب‌گذار انتحاری دست‌کم 80 نفر را کشت. در ماه اگست در حمله به یک دانشگاه ده‌ها دانشجو و کارمند کشته شدند.
به گفته‌ی شاران، در حالی‌که شهرها نسبتا امن است، اما زندگی در آن‌جا مشکل است. اشتغال معمولا از طریق روابط اجتماعی میسر می‌شود و بسیاری از پناهجویان قبل از مهاجرت به اروپا، اگر نگویم دهه‌ها، که سال‌ها در ایران و پاکستان زندگی کرده‌اند.
عبدالغفار، رییس موسسه‌ی حمایت و مشاوره برای مهاجران افغانستان که خودش یک‌بار به دنبال پناهندگی در ناروی بود می‌گوید، با بسیاری از برگشت‌کنندگان که او دیدار داشته، افغانستان را ترک می‌کنند. به گفته‌ی او بسیاری از اخراج‌شدگان در افغانستان نمی‌مانند، در عوض یا شانس خود را برای رفتن به اروپا می‌آزمایند یا هم در کشورهای همسایه مثل ایران و پاکستان مسکن می‌گزینند.
او می‌گوید، برخی از عودت‌کنندگان فورا با خطرات جدید روبه‌رو می‌شوند. به‌تازگی به یک مهمان‌خانه‌ی خارجی در مرکز کابل حمله شد که در نزدیکی هتل محل اقامت عودت‌کنندگان قرار دارد. غفور گفت: «تمام پنجره‌های هتل شکستند. خانواده‌ها از رخت خواب‌های خود بیرون پریده بودند.»
در یادداشت درزکرده‌ی اتحادیه‌ی اروپا گفته شده که «[اتحادیه‌ی اروپا] از بدترشدن وضعیت امنیتی و تهدیدهایی که مردم در معرض آن قرار دارند آگاه است» و این‌که افغانستان از «[افزایش] سطح حملات تروریستی و تلفات غیر نظامی» رنج می‌برد. یادداشت افزوده: «با این‌وجود، نیاز است به‌طور بالقوه بیشتر از 80 هزار تن در آینده‌ی به [افغانستان] برگردانده شود.»
یک مقام اتحادیه از طریق ایمیل گفت: «ما در مورد اسناد درزکرده نظر نمی‌دهیم.» او افزود که اتحادیه‌ی اروپا و افغانستان در مورد مهاجرت «گفت‌وگوهای سازنده» دارند.