نفوذ داعش در کشورهای اسلامی

از شروع تظاهرات در سوریه و تبدیل ناگهانی انقلابیون به تروریستهای مسلح چند سال می گذرد. با شدت گرفتن جنگ در سوریه، تلاشهای زیادی صورت گرفت که آنرا جنگ شیعه سنی نشان دهند و با تحریک احساسات مذهبی اهل سنت، نیروهای بیشتری جذب کنند.
به روایت یک شاهد عینی که اوایل درگیری ها از سوریه فرار کرد و به لبنان آمد، تروریست ها در منطقه شیعه نشین نزدیک حرم حضرت زینب به منازل مردم حمله می کردند و آنها را غارت می کردند. این خانم سوریه ای می گوید: «روی دیوار ها نوشته بودند مال و جان و ناموس شما برای ما حلال است. منتظر دختران شما هستیم. هر خانم چادر پوشی را می کشتند چون حتما یا شیعه است یا طرفدار حزب الله. من فقط به خاطر دخترهایم فرار کردم. وگرنه همانجا می ماندم تا در خانه ام کشته شوم. وگرنه از شهادت برای حجاب و دینم هیچ ترسی نداشتم و به هیچ عنوان چادرم را کنار نمیگذاشتم.»
دفاع مقدس با تشکیل یگانهای مدافعان حرم توسط شیعیان مختلف منطقه، حرم عمه سادات از تعرض تروریستهای وحشی در امان ماند و نیت پلید آنان در نبش قبر و اهانت، به لطف خدا و مجاهدت شهدا محقق نشد. اما هر از گاهی خمپاره ای به حرم شلیک می کردند.
چه شد که گلوله باران و پرتاب خمپاره توسط تروریستها تقریبا قطع شد؟
اولین سبب آن گسترش منطقه امن و حلقه دفاعی پیرامون حرم و پاکسازی مناطق پیرامون حرم بود. با اینحال تا مدتها تروریستها در مسافتهایی بودند که می توانستند حمله موشکی یا خمپاره ای داشته باشند.
علت بعدی جواب محکم و ویرانگر مدافعان به حملات خمپاره ای بود. هرگاه حمله ای توسط تروریستها صورت می گرفت، منطقه ی شلیک به شدت توسط مدافعان بمباران می شد. یا اینکه یگانهایی برای پاکسازی آن قسمت اقدام می کردند و شر تروریستها را کم می کردند. موشک برکانبه نظر می رسد حزب الله این سیاست را از دشمن صهیونیستی تقلید کرده و به خوبی هم از آن نتیجه گرفته است. تروریستها دیگر جرات نکردند به حرم شلیک کنند، چرا که طعم تلخ موشکهای برکان و میدان را چشیدند.

اما دست پنهان الهی هم معجزاتی را رغم زد که تروریستها را از ادامه اهانت و تجاوز باز داشت. به عنوان نمونه، یکبار دو تروریست با موشک (ظاهرا آر پی جی) به گنبد شلیک کردند اما گلوله عمل نکرد و قل خورد و به پایین افتاد. گلوله دیگری شلیک کردند، باز هم همین اتفاق افتاد. دو تروریست آنچنان وحشت کردند و چنان ترس از عاقبت این جنایتشان بر دلشان چنگ انداخت که فرار کردند و کلا دست از جنگ کشیده و به لبنان رفتند.
آیا تمام گروه های مسلح داخل سوریه تکفیری ها و وهابی هایی هستند که هدفشان تخریب مقامات و مکانهای مقدس است؟
خیر. گروه های مختلفی در سوریه هستند که اقلا ادعای دفاع از مکانهای مقدس اعم از مساجد و کلیسا ها و مرقد ها و آرامگاه ها را دارند، مثل ارتش آزاد که از ارتش سوریه جدا شده. اما این گروه ها نسبت به دیگر گروه ها تعداد و قدرت کمتری دارند و برخلاف ادعاهایشان نتوانسته اند جلوی اعمال ضد انسانی و غیر اخلاقی تروریستهای خارجی را بگیرند.
از آغاز جنگ در سوریه، شیعیان زیادی با مشاهده خطر تکفیری ها، از نقاط مختلف جهان برای دفاع از حرم داوطلب شدند. لبنانی ها، عراقی ها، ایرانی ها، افغانی ها، مهم ترین و پر تعداد ترین شیعیانی بودند که در حلقه مدافعان دفاع مقدس حضور یافتند. هر چند بسیاری بدلیل نفوذ غرب رشادتشان  رسانه ای نشد.
فراموش نکنیم که از بین بردن تروریست ها و مقابله با آنها نه تنها وظیفه شرعی بوده بلکه در ایجاد امنیت در منطقه و خاورمیانه نقش بسزایی دارد. الان اتفاقات زیادی در کشور عزیزمان افغانستان رخ می دهد همانند فاجعه خون بار اربعین حسینی و شهادت عده زیادی از عزاداران امام حسین علیه السلام در مسجد باقرالعلوم کابل که تروریست های تکفیری داعش مسئولیت این حمله را بر عهده گرفته اند .ما می توانیم با اتحاد میان فرق اسلامی نگذاریم این مزدوران استکبار پای خود را از گلیمشان بیشتر فرا نهند و با تمسک به ریسمان الهی و آیه شریفه واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا بینی آنها را بر خاک بمالیم.