آمریکا تا آخرین معدن ماندگار است

آمریکا نه تا ده سال بلکه تا آخرین معدن افغانستان ماندگار و جنگ تنها برای غارت شعله ور است و حال چرا باید واشنگتن چنین سرزمین ثروتمندی را رها کند؟  
امریکا برای ماندگاری در افغانستان چنان دلایل متعدد و بزرگی دارد که در مبارزه با تروریسم پیچیده شده است اما با تجربه شانزده سال گذشته و قدرت یابی روز افزون طالبان در کنار رشد به حد و اندازه قاچاق مواد مخدر، جنگ همان حاشیه امنی است برای غارت ثروتی که می تواند افغانستان را نه تنها از ناامنی، رها بلکه در رده ثروتمندترین کشورها قرار دهد.
به تازگی رییس کمیته روابط خارجی سنای امریکا با بیان اینکه امریکا دستکم تا ده سال دیگر در افغانستان باقی خواهد ماند، تمامی عواید ناخالص داخلی را ناتوان از تامین هزینه نیروهای امنیتی کشور عنوان کرد.
هرچند در کشور جنگ زده ای که جدای از همسایه تروریست پروری چون پاکستان درگیر با سلطه گری امریکا و رهبران قوم گرا می باشد و دخالت قدرت های منطقه ای دلیل جنگ نیابتی آن، عواید ناخالص داخلی توقعی کلان است.
دلیل عمده آن، وجود جنگ و ناامنی است و غارتی که از سوی امریکا در بخش معادن صورت می گرد و اگر دست داشتن این کشور در قاچاق مواد مخدر را کنار بگذاریم، عواید از راه معادن چنان سود کلانی برای واشنگتن داشته و دارد که کمک های شانزده سال گذشته حتی گوشه ای از آن نمی باشد.
این در حالی است که واشنگتن پست، لیتیم افغانستان را معادل تمام نفت عربستان سعودی عنوان می کند و در گزارش سی ان ان، ارزش این ماده معدنی سه تریلیون دالر محاسبه شده است و حال چرا باید امریکا با وجود سلطه بر افغانستان و برقراری حکومت ضعیف وحدت ملی خواهان رها کردن این سرزمین ثروتمند باشد؟
حمله امریکا به مواضع طالبان در سال 2001 که مبارزه با تروریسم نام گرفت از همان ابتدا برای رخنه در خاورمیانه و هدف بزرگ دست یابی به معادن افغانستان بود، ولایت هلمند همیشه ناآرام هم بهشت کوکنار است و هم سرزمین معادن کمیاب که طی سال ها به یغما رفت.
رقم های هنگفت کمک های مالی که امریکا بارها روانه افغانستان کرده و جنگ را بن بست می خواند، تنها نمایشی برای فریب جهان است اما در باطن، همانگونه که افریقای غنی در تجاوز کشورهای سلطه گر، غارت و تهی از ثروت شد، افغانستان نیز در چنین سرنوشتی گام برمی دارد.
در همین راستا، رهبران غرقِ فساد چنان سرگرم قوم گرایی و نبرد داخلی هستند که حتی معادن و ثروت های هنگفت کشور را برای جلب توجه امریکا حراج می کنند غافل از اینکه به جایی گدایی از قدرت ها و مستعمره بودن، می توانند از ثروتِ کشور در جهت رشد و ثبات استفاده کنند.
امریکا، گروه های تروریستی را برای به حاشیه راندن رقبای دیرینه خود بنا و از افغانستان تنها قربانی ساخت برای تحقق اهداف سلطه جویانه خود به عنوان نظم دهنده جهان.
و این کشور هیچ گاه افغانستان را ترک نخواهد کرد و نظامیان آن برای حفاظت از منافع واشنگتن و بقای گروه های تروریستی رهسپار این جغرافیای استراتژیک می شوند تا هم به سود قاچاق مواد مخدر دست یابد و در کنار پایگاه های دایمی، معادن را غارت و رقبای خود را به انزوا کشاند.
جنگی که کشور را به ویرانه بدل کرده و هر روز مردم را به خاک و خون می کشاند، شاید نام نبرد با تروریسم را یدک بکشد اما جنگ معادن است و برای غارت شعله ور می شود.

منبع: شبکه اطلاع رسانی افغانستان