هر روز به شمار زباله گردان های پایتخت افزوده می شود
زبالهگردی در سراسر جهان به ویژه در کشورهای توسعه نایافته وجود دارد؛ اما این پدیده در افغانستان چندان قدمتی ندارد. در سالهای پسین عواملی چون جنگ، بیکاری، فقر روزافزون و اعتیاد به مواد مخدر به شمار زبالهگردهای کشور به ویژه پایتخت افزوده است.
فردا شانزدهم اکتوبر برابر است با «روز جهانی غذا» به همین بهانه خبرنگار سلاموطندار در میان زبالهگردان رفته است.
سید محمد زبالهگردان است و با گردآوری و فروش فلزات بیمصرف به ویژه بوتلهای آلمونیمی بخشی از هزینههای زنده ماندنش را تأمین میکند. او تنها نیست؛ در سراسر پایتخت کودکان، جوانان و کهنسالانی را میبینید که در کنار سگهای ولگرد به زبالههای انباشت شده در کنار خیابان ها هجوم آوردهاند.
سید محمد 12 سال بیشتر ندارد، اما میگوید، سالهاست کارش زبالهگردیست و از میان آشغالها، بوتلهای فلزی، اشیای پلاستیکی و نان خشک را جمع میکند.
در گوشۀ دیگر پایتخت، در میان سروصدای آدمها و موترها، ولی در میان زبالهها به دنبال کارتن، پلاستیک، بوتلهای نوشابه و آب معدنی میگردد.
جنگ کندز ولی را از شهر و دیارش آواره کرده و کارش را به زبالههای انباشت شدۀ پایتخت کشانده. اما انگار از درآمد حاصل از زبالهگردی راضی است.
او میگوید، با درآمدی که از زبالهگردی دارد، مصارف خانوادۀ 5 نفریشان را تأمین میکند.
برخی از زبالهگردها بیجاشدهگان داخلی اند و با شدت گرفتن جنگها جانشان را برداشته و با چشمپوشی از این حقیقت که کابل میزبان خوبی نیست، به این شهر سرازیر شدهاند.
احمدبهزاد غیاثی، رییس تنظیف شهرداری کابل میگوید، این ریاست روزانه بین 2800 تا 3000 مترمکعب زباله را از سطح شهر کابل جمعآوری میکند که بخشی از آن بازیافت میشود.
بخشی از زبالهها پیش از آن که توسط کارمندان ریاست تنظیف شهرداری جمع شوند، شکار زبالهگردان میشود.
زبالهگردی در جهان پدیدۀ تازهیی نیست، اما امری طبیعی نیز نیست و عوامل گوناگونی چون جنگ، بیکاری، فقر روزافزون و اعتیاد به مواد مخدر هر روز به شمار زباله گردان میافزاید.