تیر خلاصِ عطا و قلب ارگ

 هرچند ریاست جمهوری عطا محمد ناممکن به نظر می رسد اما با سود بردن از عمق نارضایتی مردم و توانایی بسیج رهبران مخالف حکومت در حمایت از خود، می تواند دومین رییس جمهور غیرپشتون تاریخ افغانستان باشد.
عطا محمد نور سرانجام از یک حامی انتخاباتی تبدیل به نامزد ریاست جمهوری شد، قدرتمندترین والی افغانستان که با تمامی اتهام و حواشی ها، ظرفیت تامین امنیت ولایت بلخ و رشد اقتصادی در این منطقه را در میانه جنگ و ناامنی هایی که حتی پایتخت از آن مصون نمانده، داشته است.
والی بلخ در حالی اعلام آمادگی برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری کرد که تلاش هایی وی برای معامله با ارگ در فریب اشرف غنی تاوانی بس گران داشت و سپس با دست نیافتن به اهداف مد نظر در تشکیل ایتلاف نجات، وارد دور تازه ای از مبارزه با ارگ می شود.
هرچند، در مقابل رهبران با سیاست پشتون همراه مقام های دیگر اقوام مغلوب مقام و امتیاز شده اند اما اگر والی بلخ مقام های مخالف حکومت را در حمایت از خود بسیج کند، می تواند با استفاده از عمق نارضایتی مردم و رهبران مخالف، دومین رییس جمهور غیر پشتون تاریخ افغانستان شود.
این در حالی است که حمایت از جنرال دوستمی که دهه هاست به مانند دو دشمن در مقابل هم بر سر حکومت بر شمال قرار داشته اند بنا بر مصلحت های سیاسی است که تمامی رهبران جهادی و مقام های غیرپشتون از قدرت برکنار و خطر پشتونیزم شدن حکومت و قدرت یابی طالب و داعش در یک قدمی افغانستان قرار دارد.
هرچند حواشی و اتهامات بیشماری همواره همراه این والی قدرتمند شمال بوده و هست اما در کشوری که گروه های تروریستی مختلفی هدف جز نابودی افغانستان و حاکمیت افراط گری ندارند در کنار حکومتی قوم گرا که تنها در پی تحقق اهداف قوم پشتون است، وجود چنین مقامی بیش از هر زمان برای مقابله به انحصارطلبی ارگ حیاتی می باشد.
رهبران دوران جهاد به دلیل عدم بینش سیاسی و توطیه قدرت های منطقه ای سبب بروز جنگ های داخلی شدند و دور تازه ای از ناامنی ها و افراط گری را بر مردم تحمیل کردند اما تنها جبهه ای است که از ابتدا به دنبال نابودی طالبان بوده اند، نه به مانند کرزی و غنی که این گروه را ذخیره های قومی می پندارند.
شمالی که حتی در دوران حاکمیت طالبان به جبهه مقاومت معروف بود زمانی به ناامنی و کشتار کشیده شد که جناح رهبران مجاهدین متزلزل و به انزا کشیده شد و ضربه مهلک به امینت آن، تبعید جنرال دوستم به ترکیه بود.
جنرال دوستم نه مرد سیاست بلکه رهبری قدرتمند جنگی است و برهمین اساس، نتوانست هوشیارانه در مقابل توطیه های ارگ مقاومت کند و اولین گام اشتباه وی که سبب تبعیدی ناخواسته شد، اتحاد با اشرف غنی و دلخوش شدن به مقام تشریفاتی معاون اول ریاست جمهوری بود.
در این میان که ایتلاف نجات با وجود رهبران قدرتمندی همچون عطا محمد نور، جنرال دوستم و محمد محقق نتونست فشاری بر ارگ بوده و اشرف غنی را مجبور به عقب نشینی کند، نامزدی عطا محمد برای ریاست جمهوری در انتخابات آینده، خط و نشانی دیگر برای حکومت است با این پیام که جز پشتون دیگر اقوام نیز در سرنوشت افغانستان سهیم می باشد.
با نگاهی به ولایت های مختلف افغانستان در دوران حکومت وحدت ملی می توان نتیجه گرفت که به انزوا کشیدن رهبران جهادی که تنها جبهه مخالف با طالبان در قدرت بودندف سبب شد که مناطق همواره امن بدل به میدان جنگ و ولایت های پشتون نشین ناامن به ثبات برسد زیرا دیگر نه جنرال دوستمی است که سد دفاعی طالب و داعش در شمال باشد و نه دیگر رهبران از قدرتی برخوردار که در برابر رویکرد قوم گرایانه ارگ به مقابله بپردازند.
رسیدن عطا محمد نور به ریاست جمهوری با توجه به دامنه گسترش نفوذ طالبان، قدرت یابی داعش در شمال و حمایت امریکا از حکومتی در اختیار قوم پشتون، ناممکن به نظر می رسد اما تاریخ نشان می دهد که این سرزمین به خود رویدادهای نادری دیده است و مردم این سرزمین چنان خسته از جنگ و کشتار که تنها در پی رهبری هستند که حداقل توانایی حفظ همین نیم بند ثبات را داشته باشد.
برای تیم ارگ و در راس آن اشرف غنی که از دل تقلب و معامله به حکومت رسیدند، جنگ و ناامنی حاشیه امن بقای قدرت است و برهمین اساس بر مبنای اهداف امریکا و پاکستان زمینه نفود تروریستان را هموار می کند و حال باید پاسخگو باشند که چرا انتحاری طالب توانایی به خاک و خون کشاندن هر نقطه از کشور را دارد و در برابر داعش هیچ نبردی صورت نمی گیرد؟
دوران اوج خشونت ها در دولت وحدت ملی سبب شده است که مردم بیش از هر زمانی حتی از دوران حاکمیت طالبان، ناامید از برقراری قانون و پایان تروریسم باشند و زمانی که عبدالله به عنوان تنها مقام قدرتمند باقی مانده در حکومت، بی کفایت ترین نیز می باشد و دیگر دوستم، محقق، اسماعیل خان، سیاف و ... از قدرت به دور مانده اند، عطا محمد نوری می ماند با ثروت قابل توجه و برخوردار از روابط مستحکم با قدرت های منطقه ای و جهانی که ظرفیت مقابله با ارگ را دارد.