• جمعه, 07 ثور 1403
    خبرگزاری افغان ایرکا

به غیر از درد و غصه چیز دیگرى را ندیده ام

به غیر از درد و غصه چیز دیگرى را ندیده ام

دخترى که توسط موبایل فریب خورده بود، وقتى میخواست از شوهر فریبکارش جدا شود، اجازۀ این کار برایش داده نمیشد و همه روزه مورد لت و کوب قرار میگرفت.
در ماده سوم قانون مبارزه با قاچاق انسان و قاچاق مهاجران آمده است که استخدام (تحت تسلط قرار دادن)، انتقال، حمل و نقل، نگهدارى یا دریافت شخص به منظور بهره کشى با استفاده از شیوه هاى تهدید یا استفاده از قوه یا سایر اشکال اجبار، اختطاف، حیله و فریب شامل قاچاق انسان میباشد.
در این اواخر به شمول افغانستان در تمام نقاط دنیا، مسئلۀ حیله و فریب افزایش یافته که بیشترین قربانیان آن زنان و اطفال میباشند.
در جمله همین زنان، یکى هم نیلاب (اسم مستعار) 21 ساله می باشد که باشنده اصلى ولایت فاریاب است.

نیلاب: اگر خانه امن نمى بود، مجبور بودم روى سرک شب وروز را سپرى کنم
وى گفت بخا طرخشونت ها به خانه پدر فرار کردم؛ اما به دام مرد فریبکاری افتادم که همسرانش شب و روز مرا تا حد مرگ لت وکوب می کردند و از همین رو مجبور شدم برای زنده ماندن، به خانه امن پناه ببرم.
وى علاوه کرد، از روزی که دست چپ و راست خود را شناخت، به غیر از درد و غصه چیزی را ندیده است.
این زن جوان، از یک سال به این سو در یکی از خانه های امن در کابل نگهداری می شود و کودکش را که اکنون دوماهه است، در این مرکز حمایتی به دنیا آورده است.
نیلاب، درحالیکه دختر خُردسالش را در بغل گرفته بود تا بخوابد، به پژواک گفت: "اگر خانۀ امن نمی بود، ناگزیر بودم در این شرایط بد به روی سرک شب و روز را سپری کنم."
نامبرده حکایت زندگی اش را چنین بیان کرد: "سه خواهر و چهار برادر دارم، پدرم ملا امام است. با تمامی خویشاوندان و اقارب تماس ما قطع شده بود، همه روزه در مقابل چشمانم به لت و کوب مادرم می پرداخت؛ گاهی با سیلی، زمانی با مشت و لگد و حتی با چاقو او را می زد تا جایی که هم اکنون نشانه های چاقو بر شانه های مادر پیرم دیده می شود."
نیلاب افزود: "این وضعیت را تا سه سال پیش که 18 ساله بودم تحمل کردم، سرانجام خواهرخوانده ام به من شماره تیلیفون مردی را داد و روزها با حمایت خواهرخوانده ام، با این مرد تماس تیلیفونی داشتم و در نهایت، راز زندگی ام و اینکه پدرم در خانه با ما رفتار خشونت آمیز داشت را با او در میان گذاشتم."
نیلاب درحالیکه با یادآوری این خاطرات، اشک می ریخت گفت که مدتی بعد، آن مرد گفت که با او به خانه خواهرش به کابل برود.
وی افزود: "به کابل آمدیم و همراه این مرد، شب ها و روزهای زیادی را سپری کردم تا اینکه آن مرد گفت که زن و اولاد دارد و من با شنیدن این موضوع، خیلی گریستم و با خود گفتم اگر دوباره به خانه برگردم، پدرم مرا زنده نمی ماند؛ تا اینکه ناچار شدم با او به خانه اش بروم و به وى نکاح بسته کردم."
نیلاب آه سردی کشید و گفت: "درخانه آن مرد، با دو زن و شمار زیادی از اولادهایش آشنا شدم و زندگی مشترک خود را آغاز کردیم."
اما این زن جوان علاوه کرد که مدت زندگی خوش شان طولانی نبود و همسرش بعد از مدتی، با او بدرفتاری را آغاز کرد.
وی گفت: "شب و روز در خانه با انواع مختلف خشونت ها مواجه بودم، خشونت فیزیکی و لفظی؛ وقتی ازکلکین به بیرون نگاه می کردم، شوهرم مرا لت وکوب می کرد و می گفت که کی را می بینی؟ وقتی لباس پاک می پوشیدم، می گفت برای کی پوشیده یی؟"
نیلاب، خاطر نشان نمود که شوهرش راننده بود؛ اما کسی عایدش را نمی دید و بیشتر وقت پولش را صرف تماس و ارتباط با دیگر زنان می کرد.
وى علاوه کرد: "این حالت دیگر برایم قابل قبول نبود، وقتى میخواستم، از شوهرم جدا شوم، مره لت و کوب میکرد و اجازه نمیداد که از خانه بیرون شوم، مدت زیادى مره در خانه زندانى کرده بود."
 به گفته وى، با بسیار مشکلات توانست خود را به خانه کاکای همسرش که وکیل مدافع بود، برساند و از او خواست که طلاقش را بگیرد.
 وی گفت: "وقتی طلاق گرفتم، سرخود نمی فهمیدم که دوماهه حامله بودم، وقتی این طفلک در خانه امن به دنیا آمد، به شوهرم احوال دادم که بیاید و طفل خود را بگیرد؛ اما او گفت که نمی تواند باور کند که پدر طفل باشد؛ چرا که به گفته او نام خانۀ امن بد است."
این زن جوان تصریح کرد که بعد از آن، همسرش از وی خبر نگرفت و با گذشت زمان، در خانه امن خیاطی را یاد گرفت تا بتواند سرپای خود بایستد و زندگی خود را اداره کند.
نیلاب درحالیکه از این رفتار شوهر بسیار ناراحت بود گفت: "زن هایی که در خانه های امن هستند گنهگار نیستند، همه شان قربانی خشونت ها هستند و از سوی دیگر، مردانی که مرتکب خیانت علیه زنان می شوند، باید از سوی دولت مجازات شوند تا خشونت علیه زنان کم شود."
وی افزود که به دختران نوجوان توصیه می کند که در زندگی خود بسیار محتاط باشند؛ تا فریب مردانی را که قصد سوء استفاده از آنها را دارند، نخورند و تلاش کنند همسر آیندۀ خود را بیشتر بشناسند.

شیما: ما خدمات لازم را براى زنان قربانى شده، عرضه میکنیم
از سویى هم شیما، مسوول خانه امنی که محل بودوباش نیلاب است، می‌گوید که در این مرکز 57 تن نگهداری می شوند، که 37 تن آنها زنان بی سرپرست هستند و متباقی کودکان شان می باشند.
وی افزود که این زنان از طریق کمیسیون حقوق بشر، وزارت امور زنان و قوماندانی امنیه، به این مرکز معرفی می شوند و باید در مدت 24 ساعت، در وزارت امور زنان نیز ثبت شوند.
شیما خاطرنشان کرد که افراد تحت پوشش این مرکز ،از نان و پوشاک رایگان مستفید می شوند و در ضمن، خدمات کمک های اولیه صحی  و مشاوره روان- درمانى نیز به آنها ارایه می شود.
مسوول این خانه امن گفت: "این زنان تا زمانی که خود شان آماده نشوند، با آنها در مورد شرایط زندگی شان صحبت نمی شود و به مرور زمان برای آنها وکیل مدافع تعیین می شود و قضایای شان از طریق نهادهای عدلی و قضایی پیگیری می  گردد."
به گفته خانم شیما، زنان تحت پوشش خانه امن، از خدمات آموزشی مختلف از جمله سواد آموزی، آموزش قرآن کریم، آشپزی، خامک دوزی و خیاطی بهره مند می شوند و حتی در هفته سه روز ورزش می کنند.
بر پایه معلومات این مسوول خانه امن، زنان تحت پوشش این خانه کسانی هستند که به بد داده شده اند، ازدواج زیر سن قانونی و یا ازدواج اجباری داشته اند و متحمل سایر خشونت هاى خانوادگی شده اند.
شیما گفت که لازم است حکومت مسئله محو خشونت علیه زنان را در نصاب تعلیمی مکاتب و پوهنتون ها  بگنجاند؛ تا اطفال ازهمان دورۀ نخست زندگی بدانند که با خواهر، مادر و خانم و دختران شان چگونه رفتار کنند.
از سویى هم اقدس هاشمی، از وکلای مدافع زنان که شماری از قضایای زنان تحت پوشش خانه های امن را پیگیری کرده است به پژواک گفت: "بسیاری قضایا به خاطر مشوره های خوبی که دادیم، نتیجه خوب داده؛ روزانه مدت یک و نیم ساعت می نشینیم، به موکلین مشوره می دهیم و حتی به آنها شانس آغاز دوبارۀ زندگی مشترک داده می شود و در صورتی که قضایای شان حل نشد، دوباره تحت پوشش خانه امن قرار می گیرند."

سلیمى: قربانى باید تحت حمایت قرار گیرد
محمد حسن سلیمی از مسوولان کمیسیون عالی مبارزه علیه قاچاق انسان و قاچاق مهاجران، با اشاره به مشکلات زنان تحت پوشش خانه های امن، به پژواک گفت: "قربانی حق دارد از تمام حقوقی که در قانون گنجانیده شده است، استفاده نموده و تحت حمایت قرار گیرد."
وی افزود: "ما قربانی قاچاق انسان را شناسایی می کنیم که در کدام بخش قرار دارد و نظر به مسوولیتی که کمیسیون درقبال انسان قربانی شده دارد، قربانی را به وزارت کار و امور اجتماعی و وزارت امور زنان که 29 مرکز حمایوی درکابل برای زنان دارد، می فرستیم."
سلیمی گفت: "همینگونه عملکرد را در قبال اطفال هم انجام می دهیم؛ اما برای مردانی که قربانی اند تا اکنون جای مخصوصی نداریم و در تلاش هستیم تا با همکاری  وزارت کار و امور اجتماعی، محلى مناسب برای قربانیان مرد هم آماده کنیم."

کمیسیون حقوق بشر: براى حقوق قربانیان مبارزه میکنم
محمد بلال صدیقی سخنگوی کمیسیون مستقل حقوق بشر، در رابطه با عملکرد این کمیسیون در برابر قربانیان قاچاق انسان و قربانیان خشونت گفت که برای بلند بردن سطح آگاهی مردم، کارگاه های آموزشی به کمک نهادهای عدلی و قضایی و امنیتی برگزار می شود.
وی افزود که مطابق با قانون، کمیسیون حقوق بشر وظیفه دارد تا قضایای قربانیان را از جمله افراد تحت پوشش خانه هاى امن پیگیری کند؛ تا عاملین آن مجازات شوند و درعین حال، با کمیته های مخصوص ونهادهای جامعه مدنی برنامه های دادخواهی را روی دست بگیرد؛ تا از حقوق قربانیان قاچاق انسان چه زن و یا مرد، حمایت شود.

وزارت امور داخله: به قضایاى قاچاق انسان رسیدگى صورت میگیرد
دگروال محمد حامد، مدیر بخش مبارزه علیه قاچاق اجناس و انسان وزارت امور داخله به پژواک گفت: "این گونه قضایا  سه بُعد دارد؛ کسانی که از منزل فرار می کنند و مرتکب جرم می شوند (یعنی زنا صورت می گیرد؛ فرار از منزل به قصد ازدواج؛ یکی قاچاق خانم ها یا دختران است که به خاطر استفاده های جنسی  و یا فروش اعضای بدن شان صورت می گیرد."
وی افزود: "در هرسه مورد، ما به همکاری نهادهای عدلی و قضایی، به قضایا رسیدگی می کنیم، فاعل قضیه را به خانه امن می فرستیم تا تحت محافظت قرار بگیرد."

استاد دانشگاه: زندگی مشترک بازی نیست
شهلا فرید، استاد دانشگاه کابل و از فعالان مدنی گفت که در فقه اسلام گفته شده که هرگاه مردی می خواهد نکاح دوم و سوم داشته باشد، باید رضایت هردوطرف هم خانم قبلی و هم خانمی که جدیدا  به عقد خود در می آورد را داشته باشد.
وی افزود: "زنی که از موجودیت همسر دیگر مرد آگاهی نداشت، می تواند مطابق قانون از او جدا شود؛ من منحیث یک عضو جامعه مدنی، به دخترانی که بواسطه تیلیفون فریب مردها را می خورند، توصیه می کنم که  زندگی مشترک، بازی نیست؛ نباید زندگی شان را به دست خود تلخ بسازند."
این فعال مدنی، دخترانی را که به عقد مردهای زن دار می آیند، مورد سرزنش قرار داده گفت که هرگاه دولت درقانون مدنی تعدیل بیاورد و فضایی را برای تعدد همسر تنگتر کند، مردان نمی توانند دوباره ازدواج کنند.

عالم دین: فریب از نگاه اسلام عمل ناپسند است
مفتی حجت الله یکتن ازعلمای دین نیز با اشاره به صراحت دین اسلام در مورد ضرورت رفتار انسانی با زنان گفت که از نگاه شرعی؛ فریب دادن زنان، یکی از موضوعات بسیار ناپسند، شنیع  و دور از اخلاق انسانی است.
وی افزود: "از لحاظ شرعی، اگر یک مرد به یک زن دروغ بگوید و بعداً واضح شود که زن و اولاد دارد، زن می تواند در محکمه درخواست جدایی و یا طلاق کند."
قابل یادآورى است که این، تنها نیلاب نیست که با چنین سرنوشتى دچار شده است، دختران زیادى هستند که از طریق تماس هاى موبایل فریب میخورند و بعد ها با مشکلات زیادى روبه رو مى شوند.

  پربازدید ترین