• پنج شنبه, 09 حمل 1403
    خبرگزاری افغان ایرکا

حکمتیار می تواند از نردبان قومیت به قدرت صعود کند؟

حکمتیار می تواند از نردبان قومیت به قدرت صعود کند؟

«لوی قندهار» را کرزی و خانواده او با جنرال رازق قومندان پولیس قندهار گرفته اند. حکمتیار برای شوراندن لوی قندهار در مقابل به پندار او «کوچنی یا وړکی» «بامیان، دایکندی و پنحشیر»، زمینه و شانسی ندارد و یا بسیار اندک دارد.
در هرات که به سوی او کفش پرتاب کردند. اولین سفر خارجی اش به ترکیه و عربستان برخلاف تبلیغ و انتظار نزدیکان اش که با استقبال اردوغان رییس جمهور ترکیه و سلطنت عربستان روبرو می شود، روبرو نشد. اردوغان با او ندید. به عربستان نرفت. یک منبع حزب اسلامی می گوید که عربستان حتی ویزای ورود برایش نداد. حالا لوی پکتیا؟
او روز گذشته 19 قوس 1396 در ولایت خوست گفت: "د لوی پکتیا د هر ستر قوم برخه باید تر دیرو وړو ولایتونو زیاته وی. باید تر بامیان هم، تر دایکندی هم او حتی تر پنجشیر هم.(سهم هر یک از اقوام بزرگ لوی پکتیا (پکتیای بزرگ) از بسیاری ولایت کوچک زیاد باشد. از بامیان هم، از دایکندی هم و حتی از پنجشیر هم.)"
حکمتیار پس از چهل سال جهاد و انقلاب اسلامی و ادعای تاسیس نهضت اسلامی و تشکیل حکومت عدل اسلامی و امت واحد اسلامی در افغانستان، در اینجا پکتیا را به عنوان لوی پکتیا علیه بامیان، دایکندی و پنجشیر به عنوان وړکی ولایات(ولایت کوچک)تحریک می کند و به مردم پکتیا می گوید که سهم شما که هر قوم (قبیله) تان بیشتر از این ولایات است، باید بیشتر از اینها در حکومت و قدرت سیاسی باشد که نیست.
مگر گلبدین حکمتیار 118 عنوان کتاب ننوشته است؟ مگر او تفسیر قرآن نگاشته است که از طریق تلویزیون ها شاهد بودیم یک نسخه مکمل تفسیر قرآن تالیف خود را قبل از ورودش به کابل برای رییس جمهور غنی هدیه فرستاد؟ او در آن تفسیر تالیف شده خود این آیات را چگونه تفسیر کرده باشد: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ... نَّ أَکرَمَکُم عِندَ اللَّهِ أَتقاکُم...
شاید حکمتیار حق داشته باشد که در سیاست افغانستان و دسترسی به اقتدار سیاسی که ایدیولوژی کاربرد ابزاری خود را از دست داده، از قومیت به عنوان ابزار موثر بازی سیاسی که در سیاست امروز افغانستان متداول است، استفاده کند اما آیا او می تواند از نردبان قومیت به پله بالای قدرت صعود کند؟
واقعیت های عینی و امروز جامعه قومی افغانستان در جامعه قومی مورد نظر حکمتیار حکایت دیگر دارد. حکایتی غیر از آن چیزی که امیر حزب اسلامی می خواهد و می خواند. دیدگاه یکی دو نفر شرکت کنندگان این نشست از همان لوی پکتیا در گزارش تلویزیون طلوع بازتاب آن حکایت است. شاید امیر حزب اسلامی بسیار دیر به استفاده از ابزار و کارت قومیت در بازی سیاسی متوسل شده باشد که نشده است.
اینکه علیرغم استفاده از این کارت موفقیت در خور انتظار نداشته است، بحث جدا و بیشتر می طلبد اما نکته روشن آن است که توسل به این ابزار گودال پارودکسال و تناقضات حیات سیاسی وی را عمیق تر و گسترده می سازد. افزون بر آنکه آتش بحران و جنگ را در افغانستان داغ تر و شعله ور تر نگه می دارد. هیچ نانی را در آتش داغ این تنور نمی توان پخت، نه نان حکومت اسلامی را، نه نان حکومت قومی را و نه نان حکومت مدنی و شهروندی را.

  پربازدید ترین