ضرورت و نیاز مبرم به تشکل جدید برای شیعیان افغانستان

اسلام دین اکثریت 99 درصدی مردم افغانستان است و شیعیان نیز در این کشور به عنوان مهمترین و تأثیرگزارترین  اقلیت دینی کشور به شمار میروند. اقلیتی که با توجه به بافت اجتماعی خود تلاش کرده نقش مهمی در ساختار سیاسی این کشور داشته باشد. از زمان استقلال افغانستان تا اکنون یا شیعیان در ساختار حکومت های گذشته  جایی نداشتند یا در همین ایام دو سه دهه اخیر احزاب جدیدی به صورت کمرنگ ظهور و بروز پیدا کردند. احزاب مهمی  بعد از خروج شوروی در افغانستان به وجود آمد احزاب 7 گانه مقیم پیشاور که نمونه آن حزب اسلامی به رهبری حکمتیار بود که با طالبان تفاهم نمود و سال های سیاه و تاریکی را برای مردم افغانستان به وجود آورد و هم اکنون نیز این حزب و رهبر آن  جز سنگ اندازی نفاق و ایجاد تفرقه و ترویج افکار و اندیشه ای قوم گرایی و نژادپرستی  در راه پیشرفت و اعاده ای صلح  در این سرزمین کار دیگری انجام  نمی  دهد ، یا احزاب 8 گانه مقیم ایران در سال های جهاد مانند شورای انقلابی  اتفاق اسلامی  افغانستان  و حزب وحدت اسلامی و حزب حرکت اسلامی و پاسداران جهاد و ... .  به عنوان نمونه حزب وحدت اسلامی به رهبری استاد شهید عبدالعلی مزاری که داعیه مشارکت سیاسی و احقاق حق مردم خویش را داشت که با زحمات فراوان و تلاش خالصانه توانست این مسیر را پی ریزی کرده و راه را برای ما هموار کند و در نهایت خون خود را در راه احقاق حقوق مردم  شیعه فدا کرد. اما متاسفانه بعد از ایشان این روند بسیار کند  و آهسته طی شد و شعارهای  حکومت اسلامی و استراتژی «شکست انحصار قومی و احقاق حقوق ملیت‌های محروم فراموش شد  و حزب وحدت و دیگر احزاب جهادی هم به آن پیمانه نتوانست خواسته های جامعه هزاره و اهل تشیع و مردم افغانستان را برآورده کنند خصوصا بعد از سال 1371  احزاب مجاهدین افغانستان و دولت اسلامی به رهبری استاد برهان الدین ربانی نتوانستند با یکدیگر تفاهم پیدا کنند و اختلاف کردند و متاسفانه منجر به جنگ های داخلی و تضعیف شیعیان  و تمام مردم افغانستان گردید. هر حزب به چند حزب کوچک تر و ضعیف تر تقسیم شد که ما در اینجا به دنبال علل و عوامل آن نیستیم و صرفا نقد کلی داریم که آنها مجموعا کارآمدی نداشته اند و اکنون می بینیم که احزاب قدیمی مجاهدین  به خصوص احزاب شیعی  ما بسیار ضعیف عمل کرده اند و نتوانسته اند انتظارات مردم را طی بیست سال گذشته برآورده سازند و خدماتی مفید و موثری را  انجام نداده اند و مردم ما نتوانسته اند به بسیاری از خواسته های اولیه و حقوق مشروع خود دست پیدا کنند. با کمترین توجه به عملکرد احزاب قدیمی  می توان به این نتیجه رسید که ساختارهای کهنه و قدیمی نشان دادند که توان حل مشکلات مردم را نداشته اند در زمان حاضر باید ساختارهایی جدید در بین جامعه اهل تشیع ظهور کنند و متناسب با نیازها و خواسته های مردم حرکت کرده و پاسخگو و برطرف کننده مشکلات آنها در ابعاد مختلف باشند. بدون وجود ظرفیت های جدید و استفاده از افراد توانمند و تحصیل کرده و متعهد آیا به راستی می توان توسعه و پیشرفت سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی را برای مردم خود ایجاد کرد؟ آیا به واقع مردم ما  با  احزاب  گذشته  و  رهبران موجود می توانند به آرمان های خود دست یابند؟ آیا آنها می توانند مردم  را به قله های پیشرفت ، ترقی و سعادت راهنمایی کنند؟

 ضرورت اوضاع و احوال کنونی  که مردم مظلوم و ستمدیده افغانستان خصوصا اهل تشیع در صف اول حملات تروریستی داعش و طالبان قرار دارند به عنوان مثال گروگان گیری و سربریدن پیرزن 70 ساله و دختر 9 ساله(تبسم) در مسیر زابل به کابل و قضیه جنایت هولناک میرزاولنگ ولایت سرپل و حمله به مسجد صاحب الزمان خیرخانه  کابل و حمله به مسجد جوادیه هرات و حمله به مسجد امام زمان دشت برچی کابل و گروگان گیری های  مسافران در راه کابل ، قندهار ، هرات و در حادثه دلخراش  در مسجد جامع ولسوالی دولینه ولایت غور و شهدای جنبش روشنایی و دهها مورد جنایت دیگر که علیه مردم ما اتفاق افتاده است و ... وضع امنیتی بسیار خطرناک و ناگوار را برای مردم ما به وجود آورده  ایجاب می کند که  احزاب و جریانات جدیدی در بین اهل تشیع ظهور پیدا کند و راه شهداء و بزرگان ما را به نحو احسن و نیکو ادامه دهند. احزابی که دغدغه مردمی بودن – دلسوز بودن و خدوم و خالصانه تلاش کردن  و توجه خاص به مشکلات مردم داشتن از ویژگی های آنان باشد. به نظر این نویسنده  یکی از بهترین جریان های نوظهور در عرصه سیاسی و اجتماعی در بین اهل تشیع افغانستان هم اکنون  حزب  برخاسته از توده های مردم به ویژه نسل جوان و مومن و تحصیل کرده فعلی و از مناطق مختلف  تشکیلات جدید حزب رفاه ملی افغانستان می باشد که می تواند نقش مهمی در پیشرفت های مختلف سیاسی اجتماعی اقتصادی و فرهنگی ایفا کند و فعالیت های موثر در جهت منافع مردم شریف افغانستان انجام داده و گام های مثبت و سازنده بردارد. این حزب  که بعد از تحولات در سال 1382 هجری شمسی به وجود آمده است و هم زمان با عصر نو در کشور پا به عرصه وجود گذاشته و سعی به خدمت به مردم افغانستان را دارد.

حزب مردمی رفاه ملی که زیر نظر استاد محترم جناب آقای جعفری از نخبگان فرهنگی و سیاسی افغانستان فعالیت می نماید دارای اعضای بسیار زیادی از اقشار نخبه مختلف کشور مانند علمای بزرگ و اساتید محترم پوهنتون و دانشجویان و اهل رسانه و ورزشکاران و فرهنگیان و سایر افراد توانمند که اکثرا جوان هستند و تحصیل کرده حوزه های علمیه و پوهنتون ها می باشند که با نیروی جوانی و خلاقیت و انگیزه سرشار آمادگی برای خدمت به مردم مظلوم و ستمدیده کشور عزیزمان را دارند. از خصوصیت دیگر این حزب جدید سابقه فرهنگی و  به دور از مسائل حاشیه ای  و سابقه ای پاک و به دور از تهمت ها و مسائل قومی و اختلافات می باشد که خصوصیت ویژه ای است که طی چندین سال اخیر در زمینه فعالیت های فرهنگی کسب کرده و از افتخارات مهم این نهاد و مدیران با ایمان آن می باشد.

تعامل حزب رفاه ملی افغانستان با احزاب مختلف کشور و نهادهای رسمی و اجتماعی و سیاسی از ویژگی های بارز آن می باشد به عنوان مثال آقای استاد جعفری دبیرکل حزب رفاه طی چند سال گذشته حدود یکصد وبیست ملاقات مهم با بعضی از وزرا و نمایندگان پارلمان و رهبران احزاب و آیات عظام از علماء و افراد و نهادهای تاثیر گذار در داخل کشور داشته اند و دغدغه ها و دلسوزی های خود را نسبت به سرنوشت کشور و آینده مردم و خواسته های جامعه مطرح نموده اند و به ولایات مختلف سفر نموده و دیدارهای موثری را جهت رفع مشکلات هموطنان در داخل و خارج انجام داده اند که نشان از اهمیت فعالیت های جدی  حزب رفاه ملی  و تاثیر گذاری آن دارد.

در پایان باید به عنوان یک جوان تحصیل کرده این آب و خاک باید بگویم که عمیقا احساس می شود حزب رفاه ملی  با وجود اینکه در ابتدای راه است و ممکن است دارای کمی و کاستی هایی در راه خدمت به مردم روبرو باشد اما می تواند با استفاده از ظرفیت و پتانسیل  اعضای نخبه و تحصیل کردگان جوان و خلاق و پرانرزی خود که از ولایات و  اقوام مختلف می باشند  و با روحیه اسلامی  ایمان و اخلاص و تعهد خود سعی در دگرگون کردن اوضاع و احوال موجود داشته و با کار تشکیلاتی و هدف دار و در نظر گرفتن خواسته های به حق مردم و آینده فرزندان مان می تواند با تمام قوا ورود به صحنه پیدا کرده و به حکومت و مردم کمک کند تا به پیشرفت هر چه سریع تر و بهتر دست پیدا کنند و آینده ای روشن و بهتر را برای کشور عزیزمان رقم بزند.
به امید آینده ای بهتر.