پشتون ها هویت شان را در گذشته انکار و از آن خجالت می کشیدند
پشتون ها هویت شان را در گذشته انکار می کردند.
اگر از آنها سوال می شد افغان یا اوغان هستی خجالت می کشیدند و با لحجه سنگین انکار می کردند در واقع هم برای سوال کننده هم برای مخاطب یک نوع تمسخر محسوب می شد امروز چگونه مسیر این اندیشه های برتری جویانه را طی کرده اند که نه تنها از اوغان بودن شان خجالت نمی کشند بلکه باافتخار می گویند افغان هستند و از دیگران هم می خواهند اوغان باشند.
اینها ریشه در ارگ و ریشه در قدرت دارد آنجا که حاکمان پشتونیزم و پشتونیست های شکست خورده جمع شدند و در یک توطیه حساب شده رهبران سنتی ناآگاه امور سیاسی شمال را از صحنه قدرت حذف کردند و میدان را برای تاخت و تازشان باز کردند.
حالا قدرت، رسانه ها و امکانات دولتی در دست شان است از کوچی پابرهنه شان تا رییس جمهور مرتدشان، از راهزن شان در کوچه تا دزدشان در وزارت، از انتحاری شان در بازار تا قاتلان شان در ارگ و... همه به خود افتخار می کنند اوغان هستند.
روزگار تقدیر را چه بد نوشته است ورق برگشت خورده حالا تاجیکان پارسی زبانان هستند که هویت خود را انکار می کنند و برای بدست آوردن مقام و جایگاه ناچیز هویت خود را می فروشند.
قدرت تنها چیزی است که آنها را از حقارت به افتخار و از انکار به اصرار تبدیل کرده است.