آیا واقعاً اردوغان «حامی» مظلومان فلسطین است!

پر واضح است که در پس اعتراضات و لفاظی های اخیر اردوغان علیه اسرائیل، روابط اقتصادی، تجاری و نظامی آشکار و پنهان ترکیه با اسرائیل و بالعکس، نشان از سطح دوستی و ارتباطات بین این دو کشور است.

در این نوشتار برآنیم تا با بررسی رفتار حاکمیت ترکیه و شخص اردوغان در موضوع قدس، تصویر روشن تری از تاثیر پارامتر قدس در معادله سیاست داخلی و خارجی ترکیه به دست آوریم.
شاید هیچ کشوری، در ماجرای انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس و به خاک و خون کشیدن بیش از 2455 نفر توسط رژیم صهیونیستی در مرزهای غزه، بیش از ترکیه، در مقام گفتار و کردار از مردم مظلوم فلسطین “حمایت” نکرده باشد، ترکیه علاوه بر فراخوانی سفرای خود از واشنگتن و تلاویو، سفیر رژیم صهیونیستی در آنکارا(انقره) را عنصر نامطلوب نامید.

29 ژانویه 2009
اردوغان در یک جدال کلامی یک دقیقه ای با “شیمون پرز” در اجلاس داووس که در ترکیه به ماجرای “یک دقیقه” مشهور شد، به شدت سیاست های پرز و اسرائیل را در کشتار کودکان و … را به باد انتقاد گرفت و اجلاس را نیمه کاره رها کرد.سکوی پرتاب داووس اردوغان را به قله افکار عمومی جهان اسلام و حتی جریان های چپ گرای داخلی و خارجی ترکیه پرتاب کرد.

29 مارس 2009
تنها دو ماه بعد از اجلاس داووس انتخابات محلی برگزار شد و حزب عدالت توسعه موفق شد 38 درصد آرا را به خود اختصاص دهد.

18 آوریل 2018
دولت ترکیه علی رغم مخالفت اپوزیسیون،اعلام کرد، انتخابات سال 2018 که قرار بود در ماه نوامبر انجام شود چند ماه زودتر و در 24 ژوئن برگزار خواهد شد.

14 می 2018
سفارت آمریکا به بیت المقدس منتقل می شود، همزمان بیش از 3000 نفر فلسطینی شامل 8 کودک در مرز غزه در اعتراض به این حرکت توسط سربازان صهیونیست کشته و زخمی می شوند.
اردوغان ضمن فراخوانی سفرای خود از واشنگتن و تل آویو، سفیر اسرائیل را عنصر نامطلوب می نامد و انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس را شدیدا محکوم می کند.
این در حالی است که اردوغان در سال 2005 طی سفر به اسرائیل پس از مورد استقبال قرار گرفتن با جمله “به اورشلیم پایتخت یهودی ها خوش آمدید” توسط “آریل شارون” ، با لبخند رضایت به این خوش آمدگویی پاسخ داده بود.(مستند به ویدیو)

اردوغان اکنون، نزدیک به یک ماه با انتخابات سرنوشت ساز 24 ژوئن فاصله دارد و به طرز شگفت انگیزی یک تسلسل در حال روی دادن است.
آیا هم پوشانی اظهارات ضد اسرائیلی اردوغان و ایام تبلیغات انتخاباتی در سال 2009 و 2018 یک تقارن زمانی صرف است؟ آیا اطلاع از زمان تقریبی انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس باعث شد اردوغان انتخابات را زودتر از موعد مقرر برگزار کند؟

▪️ دلایل ملی اردوغان برای عدم حمایت از قدس:
صرف نظر از منافع ترکیه در تبادلات اقتصادی و همکاری های نظامی با اسرائیل، اردوغان دلایل ملی زیادی برای عدم حمایت از مردم فلسطین دارد، این دلایل را پرفسور “احمد گولر” به تفصیل در مقاله ای تحت عنوان “برای فلسطینیانی که به اصطلاح نسل کشی ارامنه را به رسمیت شناخته اند قیام کردیم” آورده است.
[ مقاله احمد گولر در سال 2017 و همزمان با تشکیل اجلاس همکاری اسلامی با موضوع محکومیت انتقال سفارت آمریکا به بیت المقدس نوشته شده است]
گولر می نویسد:
“…در راه حمایت از مسئله فلسطین،ترکیه جهان را بر صحنه آورد،بیت المقدس شرقی را به عنوان پایتخت فلسطین مورد شناسایی قرار داد، اما در عین حال فراموش کرد که همین فلسطین در سال 2015 به مناسبت یکصدمین سالگرد نسل‌ کشی ارمنیان تمبر منتشر کرده، مراسم میلاد حضرت مسیح در کلیسای ارمنیان بیت‌اللحم در سال 2016 با حضور “محمود عباس”، رییس تشکیلات خودگردان فلسطین برگزار شد. و در همان جا محمود عباس “ارمنیان را نمک فلسطین” دانسته و تاکید نمود آنان هرگز نباید این سرزمین را ترک کنند…
…همین محمود عباس وضع مردم فلسطین را با سال های نسل‌کشی ارمنیان مشابه دانسته است. جدای از آن “سرژ سرکیسیان”، همتای ارمنستانی خود را به فلسطین دعوت نموده و اظهار امیدواری کرده است که با اقبال وی روبرو شود…”
علاوه بر آنچه گولر به آن اشاره کرد، هسته ی اولیه پ ک ک در دهه 80 و 90 میلادی غالبا در دره بقاع لبنان و از طریق “سازمان آزادیبخش فلسطین” آموزش دیدند.
همچنین “ارتش سری برای آزاد سازی ارمنستان بزرگ” ASALA با مساعدت سازمان آزادیبخش فلسطین در لبنان شکل گرفت. ASALA و PKK چه از طریق اتحاد ایدیولوژیک در قره باغ جمهوری آذربایجان و چه به صورت مجزا در سایر نقاط تهدیدات امنیتی جدی برای ترکیه ایجاد کردند، تهدیداتی که PKK موفق شده آن را هم چنان در سال 2018 به صورت بالفعل حفظ کند، گرچه ASALA چنین تهدیداتی را احتمالا به صورت بالقوه حفظ کرده باشد.
با در نظر گرفتن تمام این دلایل به علاوه منافع اقتصادی و نظامی ترکیه در رابطه با اسرائیل، بود که پس از حادثه ی “یک دقیقه” و فاجعه کشتی “ماوی مرمره” اردوغان آن جمله تاریخی “باید بپذیریم که به اسرائیل احتیاج داریم” را گفت.
این جمله استراتژی عریان استانبول در مواجهه با اسرائیل در تمام طول تاریخ 70 ساله تشکیل این رژیم است.
این بار هم نباید برای اعتراضات اردوغان، اصالت قائل شد چرا که به موازات این جنگ زرگری، همین چند روز پیش استانبول میزبان جشن 70 سالگی تشکیل اسرائیل بود، جشنی که در آن تعداد زیادی از سفرا، سیاسیون و فعالان اقتصادی ترکیه و اسرائیل شرکت کردند و پارلمان ترکیه طرح کاهش روابط با اسرائیل را رد کرد.
پر واضح است که در پس اعتراضات و لفاظی های اخیر اردوغان علیه اسرائیل، روابط اقتصادی، تجاری و نظامی آشکار و پنهان ترکیه با اسرائیل و بالعکس، نشان از سطح دوستی و ارتباطات بین این دو کشور است.
بنابراین تا زمانی که حرف و عمل یکی نباشد؛ چنین اعتراضاتی برای آنهایی که میدانند، هیچ ارزش خاصی ندارد…