چرا از اینگونه آتش بس باید وحشت داشت؟

پنچ گپ است که مرا وحشت زده ساخته است و اینگونه آتش بس را به نفع مردم افغانستان نمی دانم.

گپ اول: این طرح، پروژه ای ساخته ی برخی کشور های قدرتمند جهان است، حکومت افغانستان تنها مجری 25 درصدی این طرح است. برای اولین بار، رد پای این طرح را می توان در گفته های اخیر نیکلسون یافت. حکومت کابل به دلیل انتخابات آینده و دادن نمایش قدرت، دنباله رو این طرح شده است.
گپ دوم: حضور سرسام آور نیرو های نظامی طالبان در کابل و ولایات دیگر، مدیریت مهار بحران را از حکومت گرفته است و امکان حملات گسترده و حتی سقوط شهر ها را در پی خواهد داشت.
گپ سوم: آتش بس غنی، نشان داد که حکومت کابل در پی ایجاد مشروعیت و چهره سازی سیاسی برای طالبان است. این مشروعیت به روحیه مبارزاتی مردم افغانستان با گروه های هراس افگنی صدمه جدی وارد خواهد کرد و توان مقابله را از آنها در مقابل دشمنان این خاک خواهد گرفت.
گپ چهارم: این عملکرد حکومت غنی که سر رشته آن بدست قدرت های بزرگ جهانی است، شکاف معامله گری های درون صفوف نظامی و امنیتی را بیشتر خواهد ساخت و نظام به نفع دشمن سپوتاژ خواهد کرد.
گپ پنجم: این وضعیت جفایی بزرگی در مقابل خون فرزندان صدیق این وطن است که با دادن جان، سینه خود را در مقابل دشمنان این وطن "طالبان" سپر کرده و شهید شدند. عدالت را زیر پای ساخته است.

چه باید کرد؟
از نخبگان حوزه مقاومت مردم افغانستان درخواست می کنم:
1. که بر محوریت عقل جمعی و با باور به ارزش های مقاومت در مزار آمر صاحب جلسه دایر کنند و واحد نظامی شورای نظار را فعال سازند تا از مردم این کشور در مقابل مزدوران بیگانه دفاع صورت بگیرد.
2. جنبش مقاومت را زنده سازند و تمامی فرماندهان جهادی را شریک سازند.
3. حکومت غنی را مردود بشمارند و به عمرش پایان دهند
4. از تمامی فرزندان شان که در صفوف نیرو های امنیتی و نظامی علناً در جنگ و یا خط مقدم جنگ هستند بخواهند که در مناطق شان آمده و شامل تامین امنیت محل و خانواده شان شوند.
یا هو