عزیز آریانفر: تنها با حمایت ایران می توان کشور را نجات داد !

به تجربه دریافته ایم و نیک می دانیم که افغانستان در وضعی نیست که خود بتواند به تنهایی و مستقلانه سر پاهای خود بایستد و از این باتلاق مصیبت و بدبختی بیرون شود.

حتی اگر فرض کنیم که آمریکایی ها بروند تصور اینکه در فردای رفتنشان چه رخ خواهد داد بسیار ترسناک است: گروه های مسلح مخاصم یکدیگر را خواهند خورد. واژه دیگری را به دشوار می توان پیدا کرد.

تجربه ناکام اتکا به بیگانگان در ازای چشم پوشی از استقلال و آزادی هم نشان داد که بسر بردن در زیر دست غیر هم راه نجات نیست و بدبختی هایی بسیاری به ارمغان می آورد پس تنها راه نجات در همگرایی منطقه ای و آرایش ساختارهای نوین با مشارکت کشورهای همسایه است هسته چنین ساختاری را می توانند کشورهای افغانستان و ایران بسازند.

برای دستیابی به این مهم همسویی راهبردی افغانستان و ایران در ابعاد اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و... از اولویت ها است افغانستان تنها با حمایت ایران می تواند در چهارچوب یک فارمات سه جانبه به حل مشکلاتش با پاکستان بپردازد همین گونه تنها با پشتیبانی ایران می توان کشور را از شر توطیه های خاینانه فاجعه بار شیوخ مرتجع عرب نجات داد.

دشمنان، بسیار خوب از خطر نزدیکی افغانستان و ایران آگاهی دارند از همینرو کشت بذر خصومت و دشمنی میان دو کشور و پخش ایران هراسی در میان مردم افغانستان و نفرت پراکنی را در صدر اولویت های خود قرار داده اند. من هنوز به سال 2003 در کتاب افغانستان به کجا می رود اهمیت اینگونه ساختار و آرایش منطقه ای را با دلایل فراوان مستدل ساخته بودم.

همانگونه که افکندن کشور به دامان شوروی پیشین فاجعه آفرید انداختن آن به دامان آمریکا پیامدهای بسیار بدتری به ارمغان خواهد آورد پس از همگرایی و همسویی میان دو کشور می توان سازمان اکو را فعال ساخت و با کشورهای آسیای میانه و قفقاز و ترکیه در شاهراه پیشرفت، امنیت و ترقی گام نهاد البته مادامی که آمریکا در کشور پایگاه داشته باشد چنین چیزی تحقق نخواهد یافت.

تداوم حضور آمریکا کشور را به یاغیستان مبدل خواهد ساخت این چیزی است که من سال های پیش آن را پیش بینی کرده بودم. امروز کشور به بزرگترین لانه و کانون شرارت و دهشت افکنی و خباثت در منطقه مبدل شده است و سررشته امور آن به دست ارتجاعی ترین نیروهای تاریک اندیش و سیه کردار افتاده است.