عزیز رویش روشنفکر پوپولیست

مسئله ی اساسی دیگری که در مورد آقای رویشو حامیان ایشان باید مورد توجه افراد فهیم و آگاهان جامعه قرار گیرد این است که ایشان ادعای روشنفکری همی می کنند ما از شما می پرسیم آیا صرف تدریس در مدرسه و اربیت کودکان در سالهای متمادی نشان دهنده ی روشنفکر بودن کسی است؟

صد البته مانیز بر این باور هستیم که این سابقه ی آموزشی در روشنفکر شدن یک معلم بی تأثیر نیست اما تأکید بر منورالفکر بودن یک معلم صرفاً بدین جهت که معلم است اشتباه محض است مشخصه ی اصلی یک روشنفکر این است که با تمام وجود خویش دردها و رنج  های جامعه ی خود را احساس نموده باشد نه این که در تمام طول زندگی بر پر قویی خوابیده و لحظه ای طعم فقر و یا کار سخت را نچشیده باشد کسی که بخش بزرگی از عمر خویش را در کشورهای دیگر به سر برده و از رنج ها و دردهای ملت افغانستان چیزی نمی داند به طور طبیعی نمی تواند گزینه ی خوبی برای یک پست حکومتی باشد.

برای مثال شعارهای آقای رویش برای رسیدن به پارلمان «امنیت، معیشت، مسرت» است. این در حالی است که نه برقراری امنیت و نه تأمین معیشت، هیچکدام از وظایف ذاتی پارلمان و در توان یک نماینده فرد نیست. امنیت، وظیفه دولت و نهادهای امنیتی است و معیشت را نیز نهادهای اجرایی مسؤول در این حوزه، تعیین و تأمین می کنند.
 
وظایف یک وکیل پارلمان، در ماده 90 قانون اساسی، مشخص شده است.
 
«مسرت» هم یک شعار شاعرانه و انتزاعی و فاقد مصداق های عینی و ملموس است. آقای رویش در صورت پیروزی، چگونه می تواند «مسرت» را به وجود آورد و این هدف، در کدام بخش از وظایف و صلاحیت های نمایندگان پارلمان، جا می گیرد؟
 
بدیهی است که آقای رویش یا دروغ می گوید و یا با توسل به شعارهای پوپولیستی و آرمانی و انتزاعی و غیر واقعی، هیچ درک درستی از کارکرد پارلمان و وظایف یک وکیل ندارد.
 
شاید او اگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری بود، توجیه بهتری برای این شعارهای بلندبالا و پوپولیستی و انتزاعی و شاعرانه و غیر واقع بینانه، پیدا می شد.

از  نظر ما جناب عزیز رویش و دوستانشان بیشتر از این که در جامعه تولید فکر و ایده کنند سعی دارند به وسیله ی رفتارهای عوام فریبانه و به ظاهر دلسوزانه دل مردم را به دست آورده و به قدرت برسند و همان طور که تاریخ نیز اثبات کرده پس از قدرت گرفتن طبقات فرو دست جامعه را فراموش نمایند.

به مردم رنج کشیده و عزیز افغانستان هشدار می دهیم که مواظب حیله های این گونه افراد به ظاهر دلسوز و به ظاهر قدرت دوست باشند تا بتوانیم افغانستان رابا دستهای خود دوباره از نو بسازیم.

اگر به این قبیل جریانهای غرب گرا و عوام فریب مهلت داده شود تمام سرمایه های ملی افغانستان را در دامان بیگانگان خواهند ریخت.