نشست مسکو، آغاز رقابت جدی آمریکا و روسیه در افغانستان بود

احتمال می رود که آمریکایی ها برای چندین سال دیگر از شتاب داعش جلوگیری کنند و طالبان را تا چند صباحی دیگر نگهدارند تا حساسیت روسیه نسبت به نفوذ عمال آمریکایی داعش، کمتر شود.

نشست صلح مسکو، با حضور نماینده های طالبان، نمایندۀ آمریکا و ده کشور منطقه در شهر مسکو روسیه برگزار شد.
سرگی لاوروف، وزیر خارجه روسیه این نشست را افتتاح کرد.
وی در افتتاح این نشست گفت که افغانستان نباید دوباره به میدان رقابت قدرت‌ها مبدل شود. کشورهای ما با تهدیدهای هراس افگنی جهانی روبرو هستند که یکی از هدف‌های آنها افغانستان است. پیشتاز این گروه‌ها داعش است که با حمایت خارجی ها، می‌کوشد از افغانستان برای گسترش ناامنی به آسیای میانه و فراتر از آن استفاده کند.
سرگئی لاوروف افزود: هیچکس نباید در باره گروه بازی های ژیوپولتیک فکر کند و افغانستان را به یک حوزه رقابت بین بازیکنان خارجی تبدیل کند، چرا که این مساله پیامد های ناگواری برای مردم افغانستان و همسایگان خواهد داشت.

در این نشست، پنج تن از اعضای گروه طالبان به شمول محمدعباس ستانکزی، عبدالسلام حنیفی، شهاب‌الدین دلاور، ضیا‌الرحمان مدنی و محمدسهیل شاهین هستند شرکت کردند.
نماینده های طالبان می‌گویند که یگانه راه تأمین امنیت در افغانستان بیرون شدن نیروهای خارجی از کشور است.
محمدعباس ستانکزی، یکی از این نماینده‌ های طالبان گفت: ما اکنون با امریکایی ها دربارۀ بیرون شدن نیروهای شان از افغانستان گفتگو می‌کنیم. وقتی درباره بیرون شدن نیروهای شان به یک راه حل برسیم، به مرحله دوم گفتگوها در میان افغان‌ها خواهیم رفت تا دریابیم که چگونه صلح بیاید.
عبدالسلام حنیفی، نمایندۀ دیگر طالبان در این نشست نیز بیان داشت: وقتیکه نیروهای اشغالگر انعطاف نشان بدهند اعلان بکنند که ما از افغانستان بیرون می‌شویم، بعدأ ما در میان افغان‌ها کدام مشکلی نخواهیم داشت.

از جانب دیگر تعدادی از سران سیاسی معتقدند که مشروعیت طالبان در جایگاه دیپلمات ها قابل توجیه نیست. داکتر رنگین دادفر سپنتا در نشست انستیتیوت مطالعات استراتژیک افغانستان در کابل گفت که مشروع سازی به یک پدیدۀ نامشروع موجب می‌شود که نمایندگان آی اس آی و طالبان در صالون‌های بین المللی مورد قبول دیپلومات‌ها قرار بگیرند.
اما عمر داوود زی در این نشست مذاکره با طالبان را توجیه می کند ولی از نبود نماینده رسمی دولت افغانستان شکایت دارد: حکومت هر قدر ضعیف و بد باشد، اما حکومت ما است و باید کنار زده نشود.

در همین حال، نصیر احمد اندیشه، دربارۀ عدم شرکت حکومت افغانستان در این نشست گفت: حکومت افغانستان به این اصل که صلح به مالکیت افغانان و رهبری افغانان باشد و دیگر زمانی که طالبان در یک نشست بین المللی شرکت می‌کنند، این نشست باید آغاز مذاکرات مستقیم با طالبان باشد.

در هرحال نظرات متفاوتی پیرامون نشست صلح افغانستان در مسکو مطرح می شود اما چرا روسیه در این مطقع زمانی وارد عرصه سیاسی افغانستان بصورت جدی شده است؟
آنچه مشخص است، روسیه در رقابت با آمریکا وارد صحنه کشورهایی می شود که قبلا مستعمره روسیه بوده و از نظام کمونیستی آن کشور الهام می گرفتند و در تقسیم بندی انگلیسی به جانب روسیه تعلق داشتند که چند دهه است آمریکا با ضعیف شدن روسیه، برای غارت آن کشور ها وارد عمل شده و از هیچ جنایتی در این زمینه دریغ نکرده است.

روسیه با آمریکا در قابت کشورهایی مانند لیبیا، عراق، سوریه، اکراین، افغانستان و ... قرار داشته و در مراحلی بصورت جدی با سازو برگ نظامی وارد شده و در تمامی عرصه های وارد شده، نقشه های آمریکا را با شکست مواجه ساخته است که امیدواریم با ورود مستقیم در عرصه مذاکرات صلح افغانستان نیز با همان جدیت عمل نماید.

روسیه با طرح مذاکرات صلح بصورت رسمی وارد عرصه سیاسی افغانستان شده و عنقریب است که برای مقابله با داعش، وارد عرصه نظامی افغانستان شود که در آنصورت آمریکایی ها متضرر خواهند شد. با این حساب، احتمال می رود که آمریکایی ها برای چندین سال دیگر از شتاب داعش جلوگیری کنند و طالبان را تا چند صباحی دیگر نگهدارند تا حساسیت روسیه نسبت به نفوذ عمال آمریکایی داعش، کمتر شود.

واقعیت قضیه این است که روسیه هیچگاهی بخاطر افغانستان وارد عرصه های سیاسی کشور ما نشده است، بل بخاطر احساس خطر از جانب داعشی های آمریکایی است که در حال نزدیک شدن به مرز های کشورهای همراه با روسیه هستند و در آینده می توانند برای روسیه و امنیت آن کشور خطرآفرین باشند و بصورت مستقیم اهرم فشار آمریکا بر روسیه واقع شوند.

روسیه با نزدیک شدن به طالبان و دیگر کسانیکه در افغانستان ذینفع هستند، امیدوار است بتواند از فشارهای آمریکا بر کشورش کم کند و بدینوسیله در یک رقابت جدی با آمریکا در افغانستان قرار بگیرد که این موضوع هم برای روسیه منفعت دارد و هم برای آمریکا که می تواند از روسیه در قبال کوتاه آمدن در افغانستان امتیاز بگیرد. اگر آن امتیازات بر معادن در حال غارت افغانستان بیارزد.

در هرحال ما در یک جنگ نابرابر در مقابل قدرتنمایی های کشورهای آمریکا، روسیه، اروپا، چین، هند، پاکستان، عربستان و ایران قرار گرفته ایم و برای ما در حال حاضر راه گریزی نیست. بالاجبار تن به تقدیر داده ایم و نظاره گر غارت کشور و نابودی تمامی زیربناها و تاریخ و فرهنگ و مردم خود هستیم!
خدای بزرگ بداد ما برسد.