وضعیت در جاغوری، وخیم است

وضعیت در جاغوری، وخیم است. حکومت به آشکارا و به شکل نفرت انگیزی، تعلل می کند. به بهانه ی خرابی هوا، نیرو نمی فرستند. طیاره ها به جای حملات هوایی، چکر هوایی می زنند.

نیروهای مقاومت مردمی آن قدر کشته و مجروح داده اند که مرد جنگی رو به اتمام است. در پنج روز، دستکم 150 نفر از جنگاوران خط اول یا کشته شده اند یا شدیدا مجروح. نمی دانم این عدد، برای کسانی که لای روزمرگی های زندگی شان، زحمت شنیدن اخبار جنگ در جاغوری را به خود می دهند، چه معنا دارد و با آن چطوری برخورد می کنند.

اگر خط اول مقاومت در حوتقول شکست، فاجعه ی میرزاولنگ در ابعاد چند ده برابر اتفاق خواهد افتاد و جاغوری به کوبانی دگری تبدیل خواهد شد. آنگاه، تظاهرات و اعتراض و شعر و پوستر و طرح فیسبوکی چه دردی را درمان خواهد کرد؟

وخامت وضعیت جنگ در جاغوری جدی است. خیلی جدی تر از آن که تصور کنیم.
با ارسال کمک های مالی، نوشتن در فیسبوک و تویتر، اعتراض گسترده به حکومت برای توجه کاملا فوری به مردم بی دفاع جاغوری، از جبهه ی جنگ تان در برابر طالب حمایت کنید. از هر ابزاری که می توانید استفاده کنید. آیا کشتگان، مجروحان و هزاران کودک و زن وحشت زده ی جاغوری که در معرض کشتار بی رحمانه ی طالب هستند، به اندازه ی دگر سوژه های دادخواهی، شایسته ی حمایت و همدردی نیستند؟