چه کسی از این جدایی نفع می برد؟ سادات؟ هزاره؟ یا اشرف غنی؟
رییس جمهور اشرف غنی با یک فرمان تقنینی، ثبت نام سادات بعنوان قوم مستقل در تذکره های الکترونیکی را رسمیت بخشید.
چندی پیش رولا غنی بانوی اول افغانستان در یک مصاحبه گفته بود که سادات قوم نیست و بخاطر همین سادات بامیان و برخی شهرهای دیگر اعتراضاتی براه انداختند و خواستار ثبت سادات بعنوان قوم مستقل شدند.
اما واقعیت این است که نام سادات بعنوان قوم مستقل از گذشته های دور در تذکره های سه جلدی مرسوم بوده است و آقای غنی کار خاصی انجام نداده.
سیدجمال الدین سجادی، خبرنگار و عکاس این عمل رییس جمهور را کمپاین زودهنگام دانسته و در این باره نوشت :
این شقه شدن نه به نفع سادات است و نه به نفع هزاره!
چه کسی از این جدایی نفع می‌برد؟ سادات؟ هزاره؟ یا اشرف غنی؟
از فردا جنجال جدیدی در میان مردم هزاره آغاز می‌شود که تبعات تلخ و بحران‌سازی در پی خواهد داشت.
این موضوع یک حاتم بخشی کریمانه از سوی اشرف غنی نیست؛ بلکه تاکتیک خوبی برای تکه و پاره کردن اقلیتهاست تا پایه های حکومت خود را محکم کند.
اشرف غنی با این کار دو نشان را با یک تیر زد، اولا جامعه نیم‌بند هزاره را رسما دو تکه کرد و دوما در آستانه انتخابات دل سادات را بدست آورد تا در انتخابات رایشان را با خود داشته باشد.
کاری که اشرف غنی با جامعه هزاره می‌کند، عینا همان کاری است که عبدالرحمان کرد. او کُشت، این هم می‌کُشد، اما به شکل دیگری!
بعدها در تاریخ می‌نویسند: یکبار عبدالرحمان 62 درصد مردم هزاره را قتل عام کرد و بار دیگر اشرف غنی توانست بدون جنگ و خونریزی هزاره‌ها را تار و مار کند.
آندسته از هزاره‌هایی که خوشحالند و به سادات با نیش و کنایه تبریک می‌گویند هم سخت در اشتباهند؛ چرا که بزودی تبعات این نفاق را خواهند دید.
و آنعده از ساداتی که بر طبل شادی می‌کوبند هم دچار اشتباه بزرگی هستند، چرا که در این مساله بیشترین آسیب متوجه آنهاست. تجربه ثابت کرده که اشرف غنی شریک خوبی برای اقلیتها نبوده و نیست. با ازبکها و تاجیکها چه کرد؟ با سیکها چه کرد؟ و حالا با سادات چه می‌کند؟
هزاره و سید در طول تاریخ از هم جدا نبوده، مذهبشان یکی است، فرهنگشان یکی است، گویششان یکی است و همه چیزشان یکی است، حالا چطور ممکن است دوتا شوند؟
این دوتا شدن حس خانه شریکی و خون شریکی و مذهب شریکی و همه چیز را تحت الشعاع قرار می‌دهد و احساس بیگانگی و دور بودن را دامن می‌زند.
این دوتاشدن نتیجه نفاقی است که تخمش را عبدالرحمان کاشت، برخی خودیها(سیدوهزاره) با دامن زدن به مسائل نژادی و قومی آبیاری اش کردند و اشرف غنی میوه‌اش را چید.