تولید الگوهای الهام آور کار سخت است اما شدنی
حسین بخش صفری جوان دانا و قهرمان مدال‌آور هرجا پا می نهد فاتح میدان گشته وپرچم کشورش را به آسمان برده و مدالهای طلا را به گردن می آویزد و چنین انسانهای افتخارآفرین بر ملت افغانستان حق حرمت می آفریند و این حرمت دوچندان می شود که صفری مدال خود را به کسی هدیه می نماید که اورا بالاتر از خود تشخص داده و مدال خود را به گردنش می آویزد و چنین کار عظمت و بزرگواری صفرزاده را تاریخی می نماید.
ربابه دختر هنرمند است که در ناتوانی در اوج توانایی رسیده و خود الهام بخش گشته که ناتوانی مفهموم ندارد وی در کمترین زمان بقول خودش معجزه درونی‌اش را پیدا کرده و فوق باور هر انسان درخشیده است.
او هنرمند تکتاز در سرزمین ما است وقتیکه ربابه به چشم هر انسان دیده شود دنیایی از توانمندی و توانستن را هم در خود احساس می نمایند و نشر چنین الهام توسط یک دختر بالاترین مقام قهرمانی است که ربابه مدالش را باید به گردن آویزان کند.
صفری خیلی بجا و شایسته از قهرمان سرزمین خود تقدیر نموده است و چه زیبا خواهد بود که نشر چنین فرهنگ در کتاب درسی ثبت گشته و پیام مهم و ارزشمند آن به تک تک فرزندان سرزمین ما رسانده شود اما در کشوری که هنر عیب بوده و بی هنری هنر محسوب شود این آرمان رفیقی خواهد بود که به گورستان خواهد رفت و باید گفت ای وطن نازنین مرگ بر حصاری سیاهت که تو را تنگ گرفته است ربابه ای ماه رخ و صفری طلا آور تعظیم در برابر قهرمانی هایت کار ناچیز است درود بر عظم و اراده‌ی شما باد.
