چرایی عدم خروج امریکا از افغانستان

دولت آمریکا در حال آماد‌گی برای خروج هزاران سرباز این کشور از افغانستان پس از توافق ابتدایی صلح با گروه طالبان است.
روزنامه واشنگتن پست به نقل از مقام‌هایی آمریکایی نوشته که کاهش نیروهای این کشور از افغانستان در ازای برقراری آتش‌بس و قطع رابطه طالبان با القاعده به عنوان بخشی از توافق اولیه برای پایان دادن به جنگ هیجده ساله افغانستان خواهد بود.

براساس این گزارش در صورت توافق میان گروه طالبان و دولت آمریکا شمار سربازان این کشور در افغانستان از 14 هزار به 8 تا 9 هزار کاهش خواهد یافت.
گفته می‌شود این توافق شامل آغاز مذاکرات مستقیم میان دولت افغانستان و گروه طالبان نیز خواهد بود.

به نقل از این روزنامه مقام‌های آمریکایی گفته‌اند که این طرح پس از ماه‌ها مذاکره میان گروه طالبان و زلمی خلیلزاد نماینده ویژه آمریکا در امور صلح افغانستان شکل گرفته است.

همچنین مقام‌های آمریکایی گفته‌اند که این مذاکرات حدود 80 تا 90 درصد نهایی شده و ممکن است توافق صلح با طالبان تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری نهایی شود اما هشدار داده‌اند که ممکن است گروه طالبان این روند را به تاخیر بیندازند.

این گزارش رسانه ای بود که در دسترس عموم قرار گرفت.
اما واقعیت قضیه: آمریکا هرگز از افغانستان خارج نمی شود! از زمان حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان، بیش از ده بار بحث خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان به میان آمده و تعدادی هم از نظامیان آمریکایی از افغانستان به کشورشان بازگشتند اما سپس دوباره تعدادی تازه نفس بجای آنان وارد افغانستان شدند.
در این روزها که نماینده آمریکا سرگرم مذاکره با طالبان است و به قول خودشان مشغول بحث روی خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان هستند، تعداد دیگری از این نظامیان به افغانستان آمده اند.

در سال 2005 در زمان زمامداری کرزی، میان دولت افغانستان و آمریکا توافقی بوجود آمد که نظامیان آمریکایی در برخی از پایگاه های خود در افغانستان تا 50 سال دیگر حضور داشته باشند.
اما طرح ایجاد یک پایگاه دایمی را قبلا یک سناتور جمهوری خواه آمریکایی مطرح کرد. لیندسی گراهام در یک مصاحبه تلویزیونی گفته بود، ایجاد چند پایگاه نظامی دایمی در افغانستان، ارتش آمریکا را در مقابل طالبان بیمه خواهد کرد.
ایجاد پایگاه های دایمی آمریکا در افغانستان در حالی مطرح شد که دولت آمریکا اعلام کرده بود تا سال 2014 میلادی، حضور نظامی اش را از افغانستان پایان می بخشد.
این پایان دادن به حضور نظامی آمریکا به معنی خروج همه نظامیان آمریکایی از افغانستان نبوده است و این ساده انگاری است که اگر باور کنیم نظامیان آمریکایی افغانستان را ترک می کنند.

همسایگی افغانستان با ایران، روسیه، چین و پاکستان اهمیت استراتژیک کشور را برای آمریکا پر رنگ تر نموده است.
با این اوصاف، ایجاد پایگاه های نظامی آمریکایی در افغانستان از این دیدگاه قابل بررسی است.
پایگاه های دایمی نظامیان آمریکایی در افغانستان که به معنی تسلط و کنترول است، نه تنها به منافع ملی ما کمک نخواهد کرد، بل در دراز مدت محدودیت ما را در رابطه با همسایگان تقویت می کند و این به نفع افغانستان نیست.
از جانب دیگر، تمامی کشور هایی که آمریکا در آن کشور ها پایگاه نظامی دارد، در حال امتیاز دهی به آمریکاییان هستند و تمامی تلاش شان را دارند تا بگونه ای از شر این پایگاه های مزاحم نجات یابند.
در این میان نظراتی نیز وجود دارد که از برنامه ریزی دقیق آمریکایی ها در افغانستان حکایت دارد.
این برنامه مدون، همانا تحقیقات خاص مطالعاتی پیرامون زمین شناسی و تعیین مناطق خاصی جهت ایجاد پایگاه های نظامی است که تا کنون مناطقی مانند بگرام، فراه، شیندند، قندهار، هلمند و ننگرهار مشخص شده است.
برنامه ای که به تداوم غارت کشور توسط آمریکایی ها خواهد انجامید.

بیایید جامع تر به مساله بنگریم. آمریکا تا کنون به کدام کشور رفته که از آن کشور به رضایت خود بیرون شده باشد؟ مگر اینکه مانند ایران علیه حضور آمریکایی ها اقدام شود و آنان را از کشور اخراج کنند که آنهم مشکلات و عواقب خودش را دارد.

فهرست پایگاه‌های نظامی آمریکا در جهان:
1.فرماندهی اروپا- اشتوتگارتک منطقه‌ای در حدود 13 میلیون مایل مربع را در 89 کشور از ناروی تا بالتیک مدیترانه بخشی از خاورمیانه تا کیپ گود هوپ در آفریقای جنوبی را تحت پوشش هوایی، دریایی و زمینی دارد.
2. مرکز آموزشی ارتش هفتم و مرکز یکصدم گروه پشتیبانی در شهر Grafenwoehr آلمان.
3. مرکز تمرین در آب و هوای استوایی در شهر Fort Clayton پاناما از 1962
4. مرکز نیروی دریایی در اروپا و گوام که 100 میلیون مایل مربع را در برمی گیرد و شامل 200 کشتی و 250 هزار دریانورد است
5. مرکز هوایی نیروی دریایی در Keflavik, Iceland
6. مقر پشتیبانی دریایی در، Naples, Italy
7. مقر دریایی در اسپانیا تنگه جبل الطارق Rota, Spain
8. پایگاه عملیاتی نیروی دریایی در جاپان Sasebo, Japan این پایگاه مقر ناوگان هفتم دریایی با 60 کشتی 350 جنگنده و 60 هزار پرسنل است.
9. پایگاه هواییSigonella Italy ایستگاه سیگونلا ویژه عملیات در مدیترانه‌است. این پایگاه مرکز استقرار 3100 نظامی و 800 غیرنظامی است که بیشتر به یگان هوایی شانزدهم و ناوگان جنگی سی و یکم اختصاص دارد.
10. پایگاه هوایی توزلا در بوسنی Tuzla Air Base, Bosnia-Herzegovina
11. پایگاه هواییIncirlik در جنوب ترکیه مختص یگان سی و نهم رزمی هوایی است.
12. پایگاه هوایی Kadena Air Base at Okinawa در جاپان.
13. پایگاه هوایی Misawa Air Base در جاپان جزیره Honsyu مرکز یگان سی و پنجم رزمی.
14. پایگاه هوایی Yokota Air Force Base جاپان در 28 مایلی توکیو مقر یگان ترابری 374
15. پایگاه هواییUSMC Air Station Iwakuni در 45 مایلی هیروشیما مرکز یگان هوایی یکم نیروی دریایی.
16. پایگاه هوایی Kunsan Air Base در کوریای جنوبی 15 مایلی سئول مقر یگان هشتم رزمی نیروی هوایی.
17. پایگاه هوایی Osan Air Base کوریای جنوبی یگان 51 رزمی هوایی و یگان هفتم هوایی.
18. پایگاه هوایی Ramstein Air Base در آلمان یگان ترابری هوایی هشتاد و ششم.
19. پایگاه هوایی Taszar Air Base مجارستان وابسته به یگان 406 ام 20. پایگاه هوایی در بگرام افغانستان.

آمریکا از کشورهایی که به زور اخراج شده در همسایگی آن کشورها پایگاه نظامی ایجاد کرده است. مانند ایران که در کشورهای همسایه ایران (ترکیه، افغانستان، پاکستان، عراق، گرجستان و ارمنستان) پایگاه نظامی دارد
در همین حال آمریکا از کشور های عربی و خلیج فارس نیز غافل نشده و پایگاه های نظامی در آن مناطق ایجاد کرده است مانند: عربستان، عراق، عمان، قطر و کویت.
در اقیانوس هند نیز در جزیره دیه‌گو گارسیا جزیره‌ای مرجانی در مجمع الجزایر شاگوس Chagos پایگاه نظامی دارد.

جالب اینجا است که بودجه نظامی آمریکا نه تنها از مالیات دهندگان آمریکایی و خزانه این کشور دریافت نمی شود که از جانب پایگاه های نظامی آمریکا در جهان مقدار قابل توجهی از غارت کشورهای دیگر به حساب خزانه آمریکا واریز می گردد. یعنی حضور نظامی آمریکا در دیگر کشورها علاوه بر قدرت نمایی، درآمدزایی نیز دارد تا آنجا که قسمت اعظمی از بودجه داخلی آمریکا از غارت دیگر کشورها تامین می شود.

حالا این سوال پیش می آید که با این اوصاف، آیا بازهم خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان را باور کنیم؟
در هر صورت هیچ فرد آگاه و وطن دوستی به اشغال اینگونه کشور رضایت نمی دهد. پس چکار باید کرد که از شر آمریکا در افغانستان رهایی یابیم و بیش از این کشور ما توسط این غارتگران چپاول نشود؟