علت انحلال تیم صلح و اعتدال

اتمر و غنى برخى تحلیل مى کنند که محمد حنیف اتمر از سوى محمد اشرف غنى مأموریت داشت تا مجاهدین به ویژه سران و بزرگان تاجیک تبار را با لطائف الحیل گِرد خود جمع کند و در دقیقه نود آنها را رها نماید و بدین ترتیب اکثر مجاهدین بالاخص صفوف تاجیکان را پراگنده و راه را براى پیروزى اشرف غنى باز نماید که انحلال و یا به تعلیق رفتن تیم "صلح و اعتدال" در روز هایى که باید کمپاین خود را شروع مى کرد، گویاى این حقیقت است.

اما بنده که در تمام جلسات شوراى رهبرى این تیم حضور داشتم و نسبت به سائر اعضا بیشتر سخن مى گفتم، تحلیل یا ادعاى فوق را به دور از واقع مى دانم. اتمر واقعاً از غنى بریده و تیم قوى و مقتدر صلح و اعتدال را تشکیل کرد و اگر این تیم دچار آفت نمى شد، پیروزى آن تقریباً قطعى بود اما اینک از هم پاشیده و ما فروپاشى تیم صلح و اعتدال را معلول علل آتى مى دانیم:

1- پس از اینکه تعدادى از مشاورین و کارمندان اداره اشرف غنى در کنار اتمر آمدند و اشرف غنى آنان را معزول و امتیازات شان را قطع نمود، حنیف اتمر در نخستین اجلاس شوراى رهبرى خودش اعلام کرد هر آنچه از امتیازات مادى از طرف غنى قطع شده، من تمام آنرا ماهوار مى پردازم و به این سبب بیش از 12 تن که از غنى بریده بودند را امیدوار ساخت اما در عمل دو ماه دلو و حوت 1397 را اجرا نمود و از اول سال 1398 اجراى آن را متوقف ساخت و این مسئله صداقت آقاى اتمر را زیر سوال برد.

2- آقاى اتمر وعده هایى به افراد و اشخاص و به ویژه کسانى که در تیم کار مى کردند نیز داده بود که عملى نکرد و این امر، موجب شکایت و دلسردى کارمندان تیم او گردید.

3- آقاى اتمر به اعضاى شوراى رهبرى و حتى مطرح ترین چهره هاى آن تیم بى اعتنایى مى کرد و دیدن اتمر سخت تر از دیدن اشرف غنى شد. چنانچه این جانب که یکى از وزنه هاى آن تیم بودم به مدت بیشتر از یکماه و از طرق مختلف تلاش کردم که با آقاى اتمر ملاقات نمایم اما او وقت ملاقات نداد و با خود گفتم: تا هنوز که رئیس جهمور نشده اینگونه بى اعتنایى مى کند و اگر به ریاست برسد دیدن او ممکن نخواهد بود.

4- گویا به دلیل همین بى اعتنایى ها بود که ریزش در تیم صلح و اعتدال آغاز گردید و سلیمان کاکر از بازوان اجرایى اتمر به تیم دولت ساز پیوست و رابطه احزاب جبهه ملى نجات افغانستان و محاذ ملى اسلامى افغانستان با تیم اتمر قطع گردید و این تیم را شدیداً تضعیف نمود،

5- گفته مى د که آقاى اتمر یک حلقه خاص از نزدیکان خود و اکثراً از قوم غیور و محترم پشتون تشکیل داده بود که تمام تصامیم اصلى در آن حلقه اتخاذ مى گردید و اکثراً تصامیم آنها محرم باقى مى ماند و جزگوشه هاى کوچک آنرا نه عنوان تصمیم حلقه بلکه به حیث نظر خود در شوراى رهبرى مطرح مى کرد. اعضاى شوراى رهبرى تیم صلح و اعتدال به شمول معاونین آن، جسته و گریخته از نشست هاى محرمانه آن حلقه آگهى یافته شک و گمان شان در مورد تیم بیشتر مى گردید. البته تشکیل این حلقه ثابت نگردید و در حد ظن و گمان باقى ماند.

6- امضاى توافقنامه سرى با استاد عطا محمد نور مبنى بر ایجاد پُست صدارت و معرفى نور به عنوان صدر اعظم را تا ششم اسد از اعضاى شوراى رهبرى پنهان نگه داشت و چون یکى دو روز پیش اختلاف با عطا محمد خان و قانونى جدى شد، در روز ششم اسد براى اولین بار، اعضاى شوراى رهبرى را در جریان قرار داد و خواهان وساطت آنها براى رفع اختلاف گردید. عطا محمد نور و محمد یونس قانونى خواهان آن بودند که صدارت وعده شده در آغاز کمپاین اعلام گردد و عکس هاى عطا محمد نور در کنار اعضاى تیم، چاپ و منتشر گردد اما جناب اتمر آنرا خلاف توافقنامه خوانده، رضایت نشان نمى داد تا حدى که نور و قانونى تهدید کردند که از تیم خارج مى گردند. اعضاى شوراى رهبرى به شمول صاحب این قلم در روز تلاش مستمر کردند اما نتیجه اى نگرفتند. حدود شش روز پیشتر از جانب تکت به اینجانب اعلام شد که اختلافات حل گردیده و جلساتى براى پیشبرد کمپاین ادامه دارد.

7- آقاى اتمر پذیرفته بود که صدارت آقاى نور را اعلام کند اما عطا محمد نور گفت که وزراء را پس از پیروزى، خودش انتخاب مى کند آقاى اتمر این تقاضا را به معناى بى صلاحیت بودن خود تلقى کرد و به آن رضایت نداد. همین عوامل باعث شد که این تیم به سوى انحلال رفت و سرانجام منحل گردید.