کوتوله های سیاسی و خداوندگاری!
گزارش های خبری حکایت از آن دارد که کوتله های سیاسی، هنوز نرسیده به کرسی قدرت، ذات فرعونی شان تحریک شده و خود را "خداوندگار" ملک و مردم می پندارند! آیا منظور ما از دموکراسی چنین بود؟
مشکل نظام سیاسی به تروریسم و تحریک های بیرونی محدود نمی شود؛ اولین کسانی که بیشترین آسیب را به نظام سیاسی کشور می رسانند، کوتوله هایی اند که با ذات فرعونی و روحیه تنگ نظری و نگرشی کوته بینانه شان، از آدرس دموکراسی قدرت را تصاحب می کنند. اینان مشروعیت نظام سیاسی را زیرپر سش قرارمی دهند، ارزش های نظام سیاسی را مسخ و در استخدام غرض های خود درمی آورند، روندحکومتداری سالم را به بن بست می کشانند، در جامعه روحیه نفرت و تفرقه و ناامیدی می پراکنند. متاسفانه چنین کوتوله هایی به علت آشفتگی وضعیت سیاسی و بازی های کثیف، از حمایت و موقف و امکانات کافی برخوردار اند.
بنابراین تا جامعه نسبت به حقوق همگانی خود آگاهی نیابد و متکی به اراده خویش نگردند، و نیروهای روشن اندیش و مردمی پیشگام و فعال نشوند، این وضعیت نامطلوب و سرنوشت شوم درسایه خودنمایی کوتوله های سیاسی، تقدیر محتوم ما خواهد بود، و باید جور "خداوندگاران" قدرت و غارت را بدوش کشیم.