خانواده ای که تمام پول هایش در اردوگاه مصرف شد

گلالی، باشندۀ شهر قندهار و دانش‌آموختۀ زبان و ادبیات پشتو که همانند دیگر قربانیان مهاجرت نامنظم فریب سخنان شیرین قاچاقبران و تصویرسازی رویایی از کشورهای اروپایی را خورده است.
او که اکنون در یکی از مکتب‌های شهر قندهار آموزگار است می‌گوید، 4 سال پیش برای نجات از فقر و دست‌یابی به زندگی بهتر راه مهاجرت نامنظم را در پیش گرفت.

گلالی 30 ساله، می‌پنداشت که با پیمودن مسیرهای کمتر دشوارگذر به کشور رویایی‌اش می‌رسید که در آن‌جا درآمد زیاد و زندگی آسوده خواهد داشت.
این بانو با فروختن خانۀ پدری‌اش هزینۀ مهاجرت نامنظم را فراهم کرد، اما تمامی پول‌هایش در مسیر راه و اردوگاه‌های ترکیه مصرف شد.

گلالی و خانواده‌اش در مسیر راه چندین‌بار میان قاچاقبران دست‌به‌دست شدند و به گفتۀ خودش هنوز هم نشانه‌های از زخم‌ بر پاهایش دیده می‌شود.
او که اکنون به کشور برگشته است می‌گوید که سرمایه‌یی برای تأمین زندگی‌ ندارد و شرایط به میان آمده از بحران ویروس کرونا مشکلات اقتصادی‌‌اش را بیشتر ساخته است.

گلالی از جوانان دیگر می‌خواهد که هزینۀ مهاجرت نامنظم را در کشور سرمایه‌گذاری کنند و برای خود یک زندگی بهتر بسازند. او مطمین شده است که زندگی در کشورهای بیگانه دشوار است.

دوست‌محمد نایاب، رییس مهاجران و عودت‌کنندگان ولایت قندهار نیز با ابراز نگرانی می‌گوید که سطح مهاجرت غیرقانونی در این ولایت بالا است.
به گفتۀ او، مهاجران در میان راه با رفتار نامناسب قاچاقبران، دزدان و نیروهای مرزی دیگر کشورها روبرو می‌شوند.
آقای نایاب می‌گوید، پیش از عید که برای سه روز مرز اسپین‌بولدک-پاکستان به روی افغانستان باز شد، نزدیک به 49 هزار تن دو باره به قندهار برگشته‌اند که شمار زیادی آن‌ها مهاجران غیرقانونی، بیماران و کسانی‌اند که در هر دو کشور کاروبار دارند.

به گفتۀ رییس مهاجران کندهار با آن که اکنون همۀ راه‌ها و مرزها بسته‌ است، اما با آن هم برخی افراد بگونۀ قاچاقی به بیرون از کشور می‌روند و پس از مدتی دو باره به ‌نام مهاجر به افغانستان سپرده می‌شوند.
او از ترتیب برنامه‌های آگاهی‌دهی از سوی این ریاست برای جلوگیری از مهاجرت نامنظم جوانان نیز سخن می‌گوید.

در این حال سیدشیرحسین هنریار، هم‌آهنگ‌کنندۀ مرکز معلومات مهاجرت در افغانستان می‌گوید که برای کاهش سطح مهاجرت نامنظم، در کابل و دیگر ولایت‌ها از طریق دانشگاه‌ها، مکتب‌ها، مسجدها و دیگر جاها در بارۀ پی‌آمدهای بد این‌گونه مهاجرت به مردم آگاهی داده‌اند.
به گفتۀ او، این آگاهی‌دهی مفید بوده و بسیاری کسانی‌که می‌خواستند بگونۀ غیرقانونی کشور را ترک کنند، این کار را نکرده‌اند.

اما فعالان مدنی و حامیان حقوق بشری در کندهار می‌گویند، با آگاهی‌دهی عامه مشکل حل نمی‌شود و از طرف‌های درگیر جنگ می‌خواهند که پیش ‌از هر چیز به آتش‌بس دایمی متعهد شوند و از این طریق جلو مهاجرت غیرقانونی به بیرون از کشور را بگیرند.
مهاجرت، به ‌ویژه مهاجرت نامنظم از چالش‌هایی‌ به شمار می‌رود که در سال‌های اخیر با افزایش ناامنی‌ها در افغانستان بیش‌تر شده ‌است و همه ‌ساله هزاران شهروند به دیگر کشورها مهاجر می‌شوند.
به مهاجرت نامنظم نه بگویید!