تبلیغ و ترویج تعصب در مذمت تعصب

بدون شک آنچه که روزهای گذشته از یک هموطن ما سر زد، خلاف عرف، آداب و نزاکت های ملی مان بوده است. اما آنچه را که شماری عزیزان در فضای مجازی عنوان و تبلیغ کردند، قبیح تر از عملکرد حاج حسن احمدزی می باشد. قبح و ناشایستگی عمل حاج حسن دو بعد داشت: 1‌. موضعگیری تند قومی و اهانت در گفتار به شماری از شخصیت ها که هم عفت کلام را رعایت نکرد و هم خیلی تند بر طبل نفاق قومی کوبید 2. دست یازیدن به برهنگی در انظار عامه: که این عمل هم باعث خفت و سبکی شخصیت خودش گردید، هم خانم های حاضر در جلسه هتک حرمت گردیدند و هم پرستیژ ملی ما در منطقه و میان کشورهای اسلامی آسیب دید.

اما آنچه را که کاربران فضای مجازی عنوان کردند، هزاران مرتبه ناپسندتر، قبیح تر و خطرناکتر از عمل حاج حسن بوده است. قومی ساختن موضوع، ارتباط دادن عمل یک شخص را به یکی از اقوام ساکن در کشور و توهین به آن قوم، دقیقا در راستای اهداف شوم وفعالیت های استخبارات دشمنان افغانستان می باشد. دشمنان بیرونی از دو مساله در افغانستان به شدت نگران هستند: 1. متحد شدن افغانها 2. متخصص شدن افغانها. وجود افغانهای متحد و آگاه دقیقا به معنای شکست مفتضحانه ی برنامه های چندین ساله ی دشمنان است. به همین دلیل است که امروزه، فقط کسانی را از سر راه شان برمیدارند که توان و تعهد تنویر افکار عامه در افغانستان را دارند. چه اینکه آن شخص عالم دین است، استاد دانشگاه است، سیاستمدار است و یا بیشه ی دیگر دارد. از دست دادن دکتر نیازی ها باید ملت ما را بیدار کرده باشد.

همه رنج دیده ایم. رنج از دست دادن عزیزان، رنج فقر، رنج بیکاری، رنج عدم فرصت تحصیلی و... همه ی این رنج ها ریشه در بحران امنیتی در افغانستان دارد؛ بحران امنیت ریشه در مداخلات استخباراتی و جنگ های نیابتی دارد؛ ولی بزرگترین عامل پیروزی برنامه های استخباراتی دشمنان کشور مبنی بر ایجاد و تداوم جنگ نیابتی در افغانستان ریشه در تعصبات زبانی، قومی، سمتی و مذهبی خود ما دارد.

مطابق قضایای منطقی، عامل همه بدبختی ها و مشکلات در کشور، تعصبات کور، غیر منطقی و غیر اسلامی خود ما می باشد. اکثرا هم تعصب می ورزیم و هم از برخوردهای تعصبی رنج کشیده ایم و متضرر شده ایم. اما تعصبات که نسبت به خود ما روا داشته میشود را درک میکنیم و شکوه میکنیم ولی تعصب فردی و گروهی خودمان نسبت به دیگران را اصلا درک نمی کنیم و پشیمانی نمی کشیم. یعنی من (فلانی) حق دارم که قومی سخن بزنم، قومی فکر کنم، قومی تصمیم بگیرم و قومی عمل کنم، ولی اگر کسی دیگر به دلیل تفاوت قومی با من ناروا کرد، خیلی دور از مدنیت، اسلامیت و انسانیت می پندارم اش‌. ولی در داخل هر قوم، شخصیت ها و افراد بی شماری وجود دارند که قلب شان در سینه برای وحدت ملی می تپد. حتی در داخل هر قوم عصبیت های داخلی وجود دارد. مثلا: از دو شاخه ی کلان قوم پشتون، اگر یکی از آنها با دولت همکاری میکند، شاخه ی دیگر بلا وقفه به طالبان می پیوندد. شما اگر یک تحقیق در رابطه به وجود جنگ و طالب در کندهار انجام دهید، در می یابید که صف بندی دولتی و طالبانی کاملا قومی است. شهید جنرال عبدالرازق هم در همین جال گیر مانده بود. پس بهتر است که ایراد سخن و ابراز نظر ما همه جانبه سنجیده شده باشد. به پیروزی دشمنان و تداوم بدبختی خودمان نادانسته کمک نکرده باشیم.

با احترام
منتظری