تصمیم جرگه شوخی بود؛ همه آزاد شده اند

در عصر روز پایان جرگه مشورتی، از فهرست پنج هزار زندانی طالبان تقریبا همه آزاد شده بودند، زندانیان خارجی بشمول پاکستانی ها نیز جزو آزاد شده ها هستند.

گزارش رسیده از کمیته آزادی زندانیان طالبان در کابل، در عصر روز پایان جرگه مشورتی، (یکشنبه 19 اسد) از فهرست پنج هزار زندانی طالبان تنها یکصد و پنجاه باقی مانده و دیگران آزاد شده اند.
طبق این گزارش، زندانیان خارجی بشمول پاکستانی ها نیز جزو آزاد شده ها از زندان های کشور هستند.

این گزارش می رساند که جرگه مشورتی نه برای مشورت که برای فریب مردم بوده است زیرا قبل از اعلام نهایی جرگه، طالبانی که قرار بود با مشورت مردمی از جرگه صلاحیت آزادی بگیرند آزاد شده اند.

این گزارش را عبدالکریم خرم همراه و یاور قومی حامد کرزی با اندک تفاوتی نیز تایید کرده است: "لوی جرگه قطعنامه خوب و متناسب صادر کرد اما بر اساس معلومات روند آزادی زندانیان متوقف نشده بود و تا شب قبل از روزآخر جرگه ادامه داشت و بازشماری آنها نشان داد که از جمله 5000 نفر تنها 165 نفر باقی مانده بود".

همانگونه که بارها اعلام کردیم، سران فاشیست قبیله برای تحکیم موقعیت پشتونستانی خود در افغانستان نیاز به اجرای ترفندهای متعددی دارند که از جمله این ترفندها آزادی تمامی افراد قبیله که توسط جوانان غیور این مملکت گرفتار شده اند می باشد.

از اول مشخص بود که چه تصمیم بگیرند که چهارصد جانی و قاتل دیگر را همانگونه هزاران تن را شان آزاد کردند آزاد کنند و یا بخواهند این بازی را بیشتر ادامه دهند و بر آزادی این افراد فعلا توافق نکنند ولی بطور مخفیانه آنگونه خلیلزاد خواسته است، همه شان را از بند رها می شدند. در هرصورت فرقی نمی کرد.

در همین حال، یک منبع از شورای امنیت ملی می گوید که تا کنون بیش از شش هزار زندانی بنام لیست طالبان آزاد شده اند اما دولت این تعداد را به رسانه ها زیر پنج هزار اعلام کرده است.

تناقض در اعلام آمار زندانیان طالبان این موضوع را ثابت می کند که تعداد زیادی از پشتون ها با جرم های مختلف بنام لیست طالبان آزاد می شوند. این موضوع را گلبدین حکمتیار رهبر حزب اسلامی نیز تایید کرده و در مصاحبه با طلوع به این موضوع اذعان داشته است که تا کنون تعداد یکهزار و دوصد تن از زندانیان این حزب تحت نام طالب آزاد شده اند در حالیکه طالبان این گفته حکمتیار را رد کرده و اعلام کردند که هیچ نیرویی از حزب اسلامی در لیست ارایه شده این گروه به خلیلزاد شامل نبوده است.
با این وجود معلوم می شود که اشرف غنی تعداد یکهزار و دوصد زندانی حزب اسلامی را در سکوت کامل بنام لیست طالبان آزاد کرده است.

شورای امنیت ملی در خبری اعلام کرد که 150 نفر از مجموع 500 زندانی خارج از فهرست طالبان از زندان‌های دولت در پروان و دیگر ولایت‌ها آزاد شدند.
سخنگوی شورای امنیت ملی گفت که 150 زندانی طالبان که در لیست ارایه شده طالبان نبوده است از زندان های کشور آزاد کرده اند.

در همین حال، اشرف غنی در پیامی به مناسبت عید قربان از صدور فرمان 500 زندانی دیگر این گروه خبر داد.
وی تصریح کرد که این زندانیان برای استقبال از تصمیم طالبان مبنی بر اعلام آتش‌بس در عید قربان و تسریع روند صلح آزاد می‌شوند و شامل فهرست پنج هزار نفری این گروه نیستند.

اگر آمار ارایه شده توسط دولتی ها را درنظر بگیریم و افراد آزاد شده حزب اسلامی را هم به شمار نیاوریم، تا کنون بنام طالب پنج هزار و دوصد و پنجاه تن (5250) آزاد شده اند و جناب غنی آزادی تعداد چهارصد تن دیگر را بنام لوی جرگه امضا کرده است. با این حساب آزاد شده های رسمی اعلام شده بنام طالبان تا کنون و چهارصد تن دیگری که قرار است با استفاده از لوی جرگه آزاد شوند به شش هزار و چهارصد و پنجاه تن (6450) می رسد.

جالب اینجا است که کسی جرات پرسیدن از غنی را ندارد که در کنار لیست طالبان، آزادی خارج از لیست چه مفهومی دارد که باید قاتلان فرزندان این سرزمین آزاد شوند.
این افراد بجای اینکه به کیفر برسند و مجازات شوند، به آنها لباس نو و ده هزار افغانی داده می شود که تشویق شوند و بیشتر از گذشته دست به جنایت زده و اقوام غیر پشتون بیشتر داغدار بسازند.

در کجای قانون اساسی و قوانین جزایی و دیگر قوانین افغانستان آمده است که رییس جمهور (نامشروع) اجازه دارد قاتلان مردم و خیانتکاران به این مملکت را عفو کند و بجای مجازات به آنان پاداش بدهد؟

این قبیله گرایان و قوم پرستان، بنام لیست طالبان تمامی جنایتکاران همکیش خود را از زندان ها آزاد می کنند. همانگونه که قبلا اشرف غنی گفته بود که عدالت در زندان ها نیست و اکثر زندانیان از یک قوم در زندان هستند، این جناب کثرت زندانیان پشتون را در زندان ها دیده اما کثرت جنایات و تخلفات و کشتار بیگناهان توسط این جانیان را عمدا نادیده گرفته است.

به نحوه پرسشنامه هایی که باید افراد شرکت کننده در جرگه به آنها جواب می دادند توجه کنید که از آنها سوال شده است آیا با ازادی این چهارصد تن موافقید یا اینکه جنگ ادامه پیدا کند! این مسلم است که شرکت کنندگان با تداوم جنگ موافق نیستند اما اینجا اینگونه القا شده است که اگر با آزادی اینها موافقت نکنید این جنگ همچنان ادامه خواهد داشت. در صورتیکه برهمگان مشخص است که با آزادی این افراد جنگ بیشتر در کشور شعله ور می شود.