امام حسین در روایات و احادیث اهل سنت

در کتب روایی اهل سنت، روایات فراوانی در مورد فضایل اهل‌بیت (ع) وجود دارد که در این نوشتار به 12 روایت که در مورد فضیلت و عظمت امام حسین (ع) است، پرداخته می‌شود.

1. حسین (ع) سید جوانان اهل بهشت‏
پیامبر اکرم فرمود: «الْحَسَنُ وَ الْحُسَینُ سَیِّدا شَبابِ اهْلِ الْجَنَّةِ» و طبق نقلی دیگر فرمود: «وَ انّ حَسَنَاً وَ حُسَیْنَاً سَیِّدا شَبابِ اهْلِ الْجَنَّة» یعنی حسن و حسین دو آقای جوانان اهل بهشتند. (سنن ابن ماجه، 1/56 ، الجامع الصغیر 1/7 و 152، صواعق 185 و 189، ترمذی 13/191و192، خصائص نسائی 48، مقتل خوارزمی 92)

2. حسین (ع) محبوب پیامبر اسلام (ص)
از روایات و تواریخ استفاده می شود که پیامبر اسلام (ص) على، فاطمه و حسنین (ع) را از همه مردم و نزدیکان خود بیشتر دوست مى‏ داشت و دوستى آنها یک دوستى ساده پدر نسبت به فرزند نبود بلکه ریشه آن بر علائق و مبانى عمیق فکری و روحی، و اتحاد و اتصال ناگسستنى معنوى استوار بود. چنانکه می فرمود: «حُسَیْنٌ مِنّى‏ وَ انَا مِنْ حُسَیْنٍ» (حسین از من است و من از حسین هستم)
همچنین در تعبیرات دیگری فرمود: «انَّهُمْ مِنّى‏ وَ انَا مِنْهُمْ» ایشان از من هستند، و من از ایشان هستم. و در جای دیگر فرمود: «انَا سِلْمٌ لِمَنْ سالَمْتُمْ، وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبْتُمْ» من در صلح و سازشم با هر کس که با شما در صلح و سازش باشد، و در جنگ و نبردم با هرکه با شما در جنگ باشد. ( ابن ماجه 1/65، سنن ترمذی 13/248)
ما وقتى این روایات را مطالعه مى‏کنیم و از شدت علاقه و دوستى پیامبر (ص) به امام حسین (ع) آگاه مى‏شویم، نباید فراموش کنیم که گوینده این کلمات و الفاظ پیغمبر خدا (ص) است؛ یعنی کسى که در دوران زندگانى خود با گزاف گویى و سخنان دور از حقیقت و مدح بیجا مبارزه داشت؛ به تعبیر دیگر گوینده این مطالب کسى است که سخنان و کارهایش براى بشریت، حجت و شریعت است و آنچه فرموده ترجمان حقیقت است‏. و ما ینطق عن الهوی ان هو الا وحی یوحی (نجم/3و4)
در جای دیگر پیغمبر اعظم (ص) در حق امام حسن (ع) و امام حسین (ع) فرمود: «اللَّهُمَّ انّى‏ احِبُّهُما فَاحِبَّهُما وَ احِّبَّ مَنْ یُحِبُّهُما» یعنى خدایا من آن دو را دوست مى‏دارم، پس آنها را دوست بدار، و هر کس را که آنها را دوست مى‏دارد دوست بدار. (الاستیعاب 1/376 )
همچنین نقل کرده ‏اند که پیامبر اکرم (ص) مى‏ فرمود: «احَبُّ اهْلِ بَیْتى‏ الَىَّ الْحَسَنُ وَ الحُسَیْنُ» یعنی محبوبترین اهل بیتم نزد من حسن و حسین اند. ( ترمذی 13/194، مصابیح السنة 2/281 )

3- حسین (ع) ریحانه پیغمبر (ص)
پیغمبر اعظم (ص) فرمود: «انَّ الْحَسَنَ وَ الْحُسَینَ هُما رَیْحانَتاىَ مِنَ الدُّنْیا» حسن و حسین دو ریحانه من از دنیا هستند.
در بعضى دیگر از روایات وارد شده که فرمود: «الْوَلَدُ رَیْحانَةٌ وَ رَیْحانَتىّ الحَسَنُ وَ الحُسَینُ» فرزند ریحانه است و دو ریحانه من حسن و حسین اند. همچنین در حدیث دیگر فرمود: «انَّ ابْنىَّ هذَیْنِ رَیْحانَتاىَ مِنَ الدُّنیا» یعنى این دو پسر من، دو ریحانه من از دنیا هستند. (بخاری 2/188، ترمذی 13/193، اسد الغابة 2/19)

4- حسین شبیه‏ ترین اهل بیت (ع) به پیغمبر (ص)
بخارى و ابن اثیر روایت کرده‏اند که وقتى سر حسین (ع) را نزد عبیداللَّه بن زیاد آوردند سر مطهر را در طشتى قرار داد و با شمشیر یا چوب دستى خود بر آن چشم و بینى نازنین مى ‏زد و از نیکویى و زیبایى آن حضرت سخن می گفت. در این هنگام انس گفت: (حسین) شبیه‏ترین ایشان (یعنى اهل بیت) به پیغمبر (ص) بود. (صحیح بخاری 2/188)

5- دوستى حسین (ع) بر همگان واجب است‏
از یعلى بن مره روایت کرده ‏اند که حسن و حسین (ع) به سوى پیغمبر (ص) آمدند در حالیکه از یکدیگر در تشرف بمحضر جدّ بزرگوار خود پیشى مى‏جستند، یکى از آنها قبل از دیگرى رسید پیغمبر اکرم (ص) دست به گردنش انداخت و او را به سینه خود چسبانید و بوسید، سپس آن یکی را بوسید و بعد فرمود: «انّى‏ احِبُّهُما فَاحِبُّوهُما» من ایندو را دوست مى‏ دارم پس دوست بدارید ایندو را. ( ذخایر العقبی 123 )
همچنین ترمذى، و احمد روایت کرده‏اند: "انَّ رسُولَ اللَّه (ص) اخَذَ بِیَدِ حَسَنٍ وَ حُسَیْنٍ فَقَالَ: مَنْ احَبَّنى‏ وَ احَبَّ هذَیْنِ وَ اباهُما وَ امَّهُما کانَ مَعى‏ فى‏ دَرَجَتى‏ یَوْمَ الْقِیامَةِ " یعنى رسول خدا (ص) دست حسن و حسین (ع) را گرفت و فرمود: هر کس مرا دوست بدارد و این دو و پدر و مادرشان را دوست بدارد، روز قیامت با من در درجه من خواهد بود. (ترمذی 13/176، کنزل العمال 6/216، صواعق 185)

6. درجه والای امام حسین (ع)
ابن مردویه روایت کرده که پیغمبر اکرم (ص) فرمود: «فِىْ الْجَنَّةِ دَرَجَةٌ تُدْعَى‏ الْوَسیلَةُ فَاذا سَأَلْتُمُ اللَّهَ فَسْأَلُوا لِىَ الْوَسیلَةَ قالُوْا: یا رَسُولَ اللَّهِ مَنْ یَسْکُنْ مَعَکَ فیها؟ قالَ: عَلِىٌّ وَ فاطِمَةُ وَالْحَسَنُ وَالْحُسَیْنُ.»
یعنى در بهشت درجه‏اى است که وسیله خوانده مى‏شود، هرگاه از خدا سؤال کردید پس سؤال کنید براى من وسیله را گفتند: یا رسول اللَّه چه کسى با تو در آن درجه ساکن مى‏ گردد؟ فرمود: على و فاطمه و حسن و حسین (ع) (کنزل العمال 6/217، اسد الغابه 5/523)

7. حسین (ع) با پیغمبر (ص) در یک مکان‏
احمد، طبرانى و ابن اثیر از على (ع) و حاکم در مستدرک از ابى سعید روایت کرده‏ اند که پیغمبر (ص) به فاطمه (س) فرمود: «یا فاطِمَةُ، انّى‏ وَ ایّاک، وَ هذا الرَّاقِدَ یَعْنى‏ عَلِیًّا وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسینَ یَوْمَ القِیامَةِ لَفِى مَکانٍ واحِدٍ.»
یعنى اى فاطمه من و تو و این که خوابیده (یعنى على) و حسن و حسین روز قیامت در یک مکان مى‏ باشیم. (کنزل العمال 6/216)

8. یارى حسین (ع) از واجبات است‏
انس بن الحارث بن نبیه از پدرش که یکى از صحابه و از اهل صفه است روایت کرده که گفت: شنیدم پیغمبر اکرم (ص) در حالى که حسین (ع) در دامانش بود مى ‏فرمود: «انَّ ابْنى‏ هذا یُقْتَلُ فى‏ ارْضٍ یُقالُ لَهَا الْعِراقُ فَمَنْ ادْرَ کَهُ فَلْیَنْصُرْهُ.»
یعنى به درستیکه این پسرم در زمینى که به آن عراق گفته مى ‏شود کشته مى‏ شود؛ پس هر کس او را درک کند باید او را یارى کند.
و نیز سیوطى از بغوى و ابن السکن و باوردى و ابن منده و ابن عساکر از انس بن حارث روایت کرده است: «انَّ ابْنى‏ هذا یُقْتَلُ بِارْضٍ مِنَ الْعِراقِ یُقالُ لَها کَرْبَلا فَمَنْ شَهِدَ ذلکَ مِنْهُم فَلْیَنصُرْهُ.» به درستیکه این پسرم در زمینى از عراق که به آن کربلا گفته مى‏ شود کشته مى‏شود؛ پس هر کس شاهد بر آن باشد باید او را یارى کند. (کنزل العمال 6/223)

9. حضرت قائم آل محمد (عج) از فرزندان حسین (ع) است.
حذیفة از پیغمبر (ص) روایت کرده که فرمود:
«لَوْلَمْ یَبْقَ مِنَ الدُّنْیا الّا یَوْمٌ واحِدٌ لَطَوَّلَ اللَّهُ ذلِکَ الْیَومَ حتّى‏ یَبْعَثَ رَجُلًا مِنْ وُلْدِى‏ اسْمُهُ کَاسْمِى فَقالَ سَلْمانُ: مِنْ اىِّ وُلْدِکَ یا رَسُولَ اللَّه؟ قالَ: مِنْ وُلْدى‏ هذا وَ ضَرَبَ بِیَدِهِ عَلَى الْحُسَیْنِ.»
یعنى اگر باقى نماند از دنیا مگر یک روز خدا طولانى سازد این روز را تا بر انگیزد مردى از فرزندانم را که همنام من است پس سلمان عرض کرد: از کدام فرزندان تو است یا رسول الله؟ فرمود: از این فرزندم و دستش را بر حسین زد. (ذخائر العقبی 136)

10. حضرت قائم (عج) نهمین فرزند حسین (ع) است.
از سلمان روایت است که گفت: نزد پیغمبر (ص) رفتم در حالى که حسین بر زانوى او نشسته بود و حضرت به او روى مى‏ کرد و دهانش را مى‏ بوسید و مى‏فرمود: تو آقا پسر آقا و پدر آقایانى، تو امام پسر امام و پدر امامانى، تو حجت پسر حجت و پدر حجت‏ هاى نه گانه‏اى که از صلب تو هستند، نهمین ایشان قائم آنها است. ( مقتل خوارزمی 146، ینابیع المودة 445)

11. پیامبر (ص) حسین (ع) را دعا می کرد.
طبرانى از واثله روایت کرده که پیامبر اکرم (ص) در حق على، فاطمه، حسن و حسین (ع) چنین دعا کرد: «الَلّهُمَّ انَّکَ جَعَلْتَ صَلَواتِکَ وَ رَحْمَتَکَ وَ مَغْفِرَتَکَ وِ رِضْوانَکَ عَلى‏ ابراهیمَ و آلِ إِبْراهیمَ اللَّهُمَّ انَّهُم مِنّىِ وَ انَا مِنْهُم فَاجْعَلْ صَلَواتِکَ وَ رَحْمَتَکَ وَ مَغْفِرَتَکَ وَ رِضْوانَکَ عَلَىَّ وَ عَلَیْهِم یَعنِى عَلِیّاً وَ فاطِمَةَ وَ حَسَناً وَ حُسَیناً»
یعنى خدایا صلوات، رحمت، مغفرت و خوشنودى‏ات را بر ابراهیم و آل ابراهیم قرار دادى خدایا ایشان یعنى على، فاطمه، حسن و حسین از من‏اند، و من از ایشان هستم؛ پس صلوات ، رحمت ، آمرزش و خشنودى‏ات را بر من و بر آنها قرار بده. (کنزل العمال 6/217)

12. حسین (ع) از اولین کسانی است که وارد بهشت می شود
حاکم و ابن سعد روایت کرده‏اند که پیغمبر (ص) به علی (ع) فرمود:
«انَّ اوَّلَ مَنْ یَدْخُلُ الْجَنَّةَ انَا وَ انْتَ وَ فاطِمَةُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ قالَ عَلِىٌّ: فَمُحِبُّونا؟ قالَ: مِنْ وَرَائِکُمْ»
یعنى اول کسى که داخل بهشت مى‏ شود منم و تو و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام). على (ع) عرض کرد: پس دوستداران ما (چه می شود)؟ پیغمبر (ص) فرمود: از پشت سر شما وارد مى ‏شوند. ( کنزل العمال 6/216، صواعق 151)