مذاکرات صلح و افزایش تلفات ملکی؛ برنامه ای سیستماتیک ناشی از خیانت امریکا با کابل
به دنبال توافق ایالات متحده امریکا و گروه طالبان مبنی بر خروج نظامیان امریکایی از افغانستان و عدم حمله گروه طالبان بر این نیروها، در واقع تمرکز اصلی گروه طالبان بر نیروهای امنیتی افغانستان راجع شده و این گروه پس از امضای توافقنامه، حملات گسترده‌ای را در ولایات مختلف علیه نیروهای دولتی راه اندازی کرد.
تشدید حملات طالبان و عملیات دفاعی نیروهای امنیتی، در واقع همراه شد با بلند رفتن گراف قتل و کشتار افراد ملکی از هر دو طرف جنگ در کشور.
از زمانی که گروه طالبان با ایالات متحده توافقنامه صلح دوحه را امضا کرد، وزارت امور داخله کشتار افراد ملکی را از سوی این گروه مستند سازی نموده و هر دو هفته اعلام می‌دارد.
در تازه‌ترین مورد نیز وزارت امور داخله اعلام کرد که در جریان دو هفته گذشته 98 غیر نظامی کشته و 230 فرد ملکی توسط طالبان زخمی شده است.
همچنان اتحادیه اروپا در گزارشی با نگرانی از وضعیت امنیتی افغانستان، اعلام کرد که خشونت‌های پنج هفته اخیر از سوی طالبان در پنج سال گذشته بی پیشینه بوده است.
اکنون با توجه به افزایش خشونت‌ها و حملات از سوی طالبان، کشتار سیستماتیک شهروندان ملکی و پنهان شدن در پشت سپر خانواده‌ها، می‌توان چنین نتیجه گرفت که گروه طالبان در مذاکرات صلح صادق نیست و آی اس آی طرحی را با استفاده از این گروه در حال پیاده کردن است که منجر به جنگ داخلی طولانی‌تری خواهد شد.
بر همگان هویدا است که شورای کویته در کویته پاکستان موقعیت دارد، رهبران طالبان در پاکستان زندگی می‌کنند، این گروه وابسته به فوج پاکستان است و هر دستوری که از راولپندی دریافت کند، بدون کم و کاست اجرا خواهد کرد.
افزایش تلفات ملکی، در حالی که مذاکرات صلح در دوحه جریان دارد، از یک جانب عدم صداقت طالبان را در این روند متبارز می‌کند و از جانب دیگر پرده از روی معامله‌ای بر می‌دارد که امریکا بر خلاف خواست و اراده جمعی مردم افغانستان و دولت مشروع این کشور با یک گروه تروریست و تروریست پرور انجام داده است.
اگر عامل میدانی افزایش تلفات ملکی گروه طالبان است، در واقع عامل اصلی و بنیادین آن ایالات متحده امریکا محسوب می‌شود که برای این گروه شورشی و وابسته، مشروعیت سیاسی دست و پا کرده و خلاف اصول روابط بین‌الملل دولت قانونی و مرکزی افغانستان را تضعیف کرد.
ما در همسایگی خود کشور ایران را داریم که همواره اعلام کرده از روند صلح به رهبری و مالکیت دولت افغانستان حمایت می‌کند، در حالی که می‌تواند علیه امریکا با گروه طالبان تبانی کند، ولی با در نظرداشت همسایگی و اصول روابط بین‌الدول، با دولت افغانستان به عنوان یک دولت مشروع ملی داد و ستد دارد و در امور داخلی کشورمان و در راستای تضعیف دولت افغانستان سیاستی را در پیش نگرفته/ نمی‌گیرد.
ایالات متحده امریکا اما، با آن که متحد راهبردی کابل شناخته می‌شود، ولی خلاف تمام تعهدات و روابطش با کابل، با گروهی شورشی و تروریستی معامله نموده و دست آن را در کشتار و قتل مردم ملکی افغانستان باز گذاشته است.
بنابر این، افزایش تلفات افراد ملکی در هفته‌های اخیر نشان دهنده عدم صداقت طالبان در روند صلح، محکوم به شکست بودن این روند، استفاده راهبردی پاکستان از خشونت‌ها و سوء نیت امریکا در قبال دولت و ملت افغانستان است.
در یک نگاه کلی، کشتار و قتل و جراحت افراد ملکی نباید یک موضوع کوچک حساب شود؛ چون ریختن خون شهروندان یک کشور، در واقع جرقه جنگی است که پایان آن را کسی تصور کرده نمی‌تواند. پس قتل افراد ملکی به باور نگارنده برنامه سیستماتیکی است که با خیانت امریکا آغاز شده و فوج پاکستان از آن استفاده راهبردی برای به بحران بردن دوباره افغانستان همانند دهه هفتاد خورشیدی می‌کند.