گرامی داشت از روز معلم و چند نکته ی مهم!
چندین بر نامهی گرامی داشت از روز معلم را مشاهده کرده و مطالبی که در آن گفته شده بود را خواندم اما متاسفانه چالشهای بسیار جدی آموزش که اغلب فرزندان مردم ما با آن گرفتار هستند مور توجه قرار نگرفته و روی معلمین و توانایی آنها زوم نشدهاند و همچنان به تعریف و تمجید تنها اکتفا شده که خوب هست ولی کافی نمیباشد و حال به نکات حیاتی در این مورد اشاره مینمایم:
1 - اکثریت مکاتب و مدارس در افغانستان از نظر معلم متاسفانه به شدت گرفتار چالش بوده و عمدتاً معلمین بد سواد با سرنوشت شاگردان و فرزندان مردم بازی مینمایند و کمترین مدرسه و مکتب در کشور هست که دارای معلمین با کفایت و با سواد بوده و شاگردان باسواد تحویل می دهند بد سوادی همان مرگ یک دانش آموز هست که در طول زندگی خود به تدریج می میرد چنین دانش آموزان نه مشکل خود نه مشکل خانواده ونه مشکل جامعه ای خود را حل می توانند و تا زنده هستند باید زجر بد سوادی خود را بکشند.
2 - کل کارمند ملکی دولت 427 هزار نفر بوده که نصف آنرا وزارت معارف و معلمین تشکیل می دهند و معلمین هم دارای پایینترین حقوق بوده لذا یک معم خوب در چنین حقوق حاضر نبوده تا به مردم خدمت نمایند.
3 - دولت ضعیف و گرفتار جنگ هم هیچگاه قادر نبوده تا بهبودی در وضعیت آموزش و معلمین بوجود آورد.
4 - 99 درصد دانش آموزان و دانشجویان آیندهی خوبی در ادامهی تحصیل خود نمی بینند چون کل جذب دانشجویان در دولت در سال 10 هزار نفر بوده و 190 هزار دانشجوی دیگر باید سرگردان و بیچاره گشته و گرفتار خود خوری میشوند!
مجموع این چهار مورد چالشهای خیلی جدی هست که متاسفانه نه مورد توجه والیدن و مردم بوده و نه در آموزشگاها روی آن توجه کرده و راهکار ارائه نمایند! لذا روز معلم بهترین فرصت و بهانه هست که روی چنین موضوعات و دغدغه های کشنده بحث شود و راهکار مناسب سنجیده شود اما دریغ که هیچ کسی در چنین باغ نیستند و دل کسی هم نمیسوزد و باید گفت که تعریف و تمجید تنها فریب هست در جهت خودکشی بیصدا در نسل جوان و نو جوان ما! و باید در روز معلم روی چگونگی استخدام معلم خوب و انگیزه سازی و شناسایی منابع حمایتی از مدارس صحبت شود تا مکاتب مفید و اثرگذار بوده و بیشتر از این از فرزندان ما قربانی نگیرد!
اقبال صادقی