اینجا است که شمسیه قهرمان می شود!
شمسیه وقتی به عظمت خود پی میبرد که پر آوازه ترین مدعی رهبری در برابرش احساس کوچکی می نماید! اگر شمسیه را قهرمان بدانیم بزرگترین سند قهرمانی اش اینست که یک رهبر پر آوازه را سخت بر زمین کوبیده است! واین قهرمانی بر شمسیه مبارکباد! بدون شک مرگ بالاتر ازاین برای یک رهبر وجود ندارد!
اما پیام این قهرمانی چیست؟
در جواب باید گفت اگر تا کنون روز درس خوانده ایم ازاین پس شب راهم درس بخوانیم! بقول رئیس جمهور غنی ماندن خود را درصف دوم ننگ بدانیم! وبگذاریم جان هر مدعی که می سوزد بسوزد! مارا حرمت 30 ملیون انسان بس است!
(اقبال صادقی)
