شیطنت های پاکستان از اسلام آباد تا کابل

زمان آن فرارسیده تا از منشا اصلی مداخلات پاکستان که همانا دیورند است بگذریم و عطای این منطقه نفرین شده را به لقایش ببخشیم و کشور خود را بیش از این دستخوش مداخلات پاکستانی ها نساز.

ورود پاکستان به عرصه دخالت در امور افغانستان زیرکانه و از روی اجبار صورت گرفته است. این دخالت ها در تمامی عرصه ها بوده علاوه بر اینکه این کشور را از خطرات ناشی از زمزمه های تهاجمی افغانستان مصون نگهداشته است که موضوع را وارونه کرده و افغانستان را مورد تهاجم همه جانبه پاکستان قرار داده است.

از زمان تاسیس پاکستان، همواره تنش و اختلاف در مرزهای این کشور با افغانستان وجود داشته و ادعای ارضی افغانستان بر مناطق پشتون‌‌نشین آن‌سوی مرز دیورند، سبب گردید تا افغانستان از استقلال پاکستان در 1947 بر عضویت در سازمان ملل مخالفت کند. افزون بر این تلاش افغانستان برای ادغام مناطق پشتون‌‌نشین آن سوی دیورند و نپذیرفتن نتیجه همه‌پرسی 1947 در پاکستان مبنی بر این‌که بر اقوام پشتون در ایالت خیبر پشتونخواه حق انتخاب داده نشده است، از سال 1950 تا 1970 پیوسته این کشور را با چالش مواجه کرده بود.

اما پاکستان توانسته تمام تلاش های ضد پاکستانی ازجانبِ افغانستان را چه در عرصۀ بین المللی و چه در سرکوب نمودن جنبش های آزادیخواهی موفقانه مهار نماید.
پاکستان از تاسیس تا امروز با هنرِ دیپلوماسی فعال و اثرگذار توانسته تمامی خواسته ها و تصامیم غربی ها و عرب ها را در افغانستان به نفع خود به انجام برساند.

در بعد سیاسی موفقت پاکستان چشمگیر است. این کشور از یکسو آمریکا را وادار نموده تا سالانه مبالغ هنگفت نقدی به این کشور به بهانه های مختلف بپردازد و از جانب دیگر حمایت همه جانبه خود را از پاکستان در تمامی عرصه های بین المللی، پشتوانه تلاش های غیرقانونی پاکستان بنماید.

در عرصه اقتصادی پاکستان موفق شده است تا علاوه بر استفاده از تمامی کمک های جوامع بین المللی به افغانستان بطور کامل بهره ببرد که در کنار آمریکایی ها و دیگر خارجی ها، در اکثر غارت ها و چپاولگری های آنان در افغانستان شریک باشد.
اضافه بر این، افغانستان را به مرکز بزرگ کالاهای بی کیفیت خود تبدیل کند.

در این روند از سیاست زیرکانه ای کار گرفته است که بصورت یکجانبه این کشور می تواند از ورود کالاهای صادراتی افغانستان حتی در قسمت ترانزیت از پاکستان جلوگیری کند و همواره در این مسیر سنگ اندازی نماید، اما افغانستان هرگز نمی تواند از ورود کالاهای بی کیفیت پاکستان به کشور جلوگیری نماید.

از لحاظ فرهنگی و اجتماعی بر تاثیر گذاری های روانی روی رهبران افغان تاکید داشته و کاملا در این مورد موفق بوده است. تا جایی که هیچیک از رهبران جدید و قدیم یارای مقابله با این کشور را نداشته اند و همواره در عمل مدافع سیاست های مخرب پاکستان بوده اند.

در کنار این، مردم افغانستان با وجود اینکه وافق اند تمامی ناامنی ها و اکثر معضلات امروزی ما ناشی از عملکرد پاکستانی ها است بازهم دلخوشی و گرایش شان به این کشور کم نمی شود و همواره از پاکستان و پاکستانی ها انتظار مساعدت و همراهی را دارند.
اینجا است که به عملیات روانی اجتماعی پاکستانی ها از زمان مهاجرت مردم ما به پا کستان تا اکنون پی می بریم که چطور مقتدرانه در این میدان خودنمایی کرده اند. برخلاف دیگر همسایه ها...

این مختصر اشارات، باید واضح ساخته باشد که زمان آن فرارسیده تا از منشا اصلی مداخلات پاکستان که همانا دیورند است بگذریم و عطای این منطقه نفرین شده را به لقایش ببخشیم و کشور خود را بیش از این دستخوش مداخلات پاکستانی ها نسازیم.