یک زن در هرات مورد خشونت فیجع توسط شوهرش قرار گرفته است

یک مرد در ولسوالى انجیل هرات، همسر جوانش را بر اثر لت و کوب، فلج کرده است. این خانم سهیلا نام دارد و 25 ساله میباشد.

این خانم 25 ساله با چشمان ناامید و رنگ پریده، به رسانه‌ها گفته که ده سال پیش با مردی از همسایه هایش در ولسوالی انجیل هرات، ازدواج کرده است.

وی افزود که شوهرش فرد هوس باز و ظالم است و از روزهای آغاز زندگی اش، او را مورد لت و کوب قرار میداد.

او گفت که آنقدر او را مورد ضرب وشتم قرار داده که حتى بر اثر ظلم طاقت فرسای شوهرش، یک طفل سه ماهه اش نیز سقط شده؛ اما سه دختر ده ساله، هفت ساله و پنج ساله دیگر نیز دارد.

این خانم نحیف و به بستر افتاده، با یادآوری خاطرات تلخ، زندگی اش با گلوی بغض آلود گفت که یک سال پس از زندگی مشترکش، با شوهرش به ایران رفته است و در آنجا نیز هر روز او رابه بهانه های مختلف مورد لت و کوب قرار میداد.

موصوف افزود که پنج سال قبل یکروز شوهرش را با پسر برادر خود در ایران دعوا کرد و وقتی به خانه آمد، عقده دعوایش را بالای  او [خانمش] خالی کرده که براثر آن، فلج کامل شده است.

سهیلا در مورد اینکه چگونه از نعمت سلامتی و راه رفتن محروم شد؟  گفت: “درحال جمع کردن کمپل ها بودم که شوهرم وارد خانه شد وکفش های کوری دار هم به پایش بود، همینطور محکم به میان کمرم زد! دیگر نفهمیدم، فکر کردم زلزله شده، چشمهایم از کاسه بیرون شد و همزمان از دماغم خون جاری شد، تصور کردم که دل و گرده و جگرم بیرون شده و دیگر نفهمیدم. ”

وى علاوره کرد: ” 13 شب در اتاق عاجل شفاخانه بودم، یک مرد خیر پول عملیاتم را در ایران انجام داد، شوهرم برایم وعده داد که برایم زمین و پول میدهد؛ تا من پنهان کنم [و نگویم] که او مرا به این حالت رسانیده است. ”

این خانم رنج کشیده، اظهار داشت که بعد از ضربه خوردن میان کمرش، مهره های کمر وی شکسته و اکنون پنج سال است که کاملا فلج شده و عذاب میکشد.

سهیلا پس از این حادثه به افغانستان آمده و میخواست به دولت شکایت کند؛ اما شوهرش هشدار داده بود که اگر از او شکایت کند، وی را ترک میکند و از او و دخترانش پرستاری نمیکند .

شوهر سهیلا همچنان وعده سپرده بود که تا آخر عمر، از او پرستاری میکند.

اکنون پنج سال از حادثه بالاى سهیلا میگذرد و این خانم بر اثر بی توجهی شوهرش، تمام بدنش زخم عمیق پیدا کرده که به مداوای طولانی مدت نیاز دارد.

او همچنان گفت: “شوهرم با دادن یک قطعه زمین، به اسم من و وعده دادن پرستاری وتداوی من، خانواده ام را قانع نمود تا قضیه مرا به ارگانهای عدلی وقضایی نکشانند.”

سهیلا مدعی است که در همین وضعیت بیماری نیز شوهرش او را لت و کوب میکند و نفقه اش را نمیدهد.

سهیلا اکنون هیچ کسی را ندارد که از او پرستاری کند و شوهرش از یک سال به این طرف، زن دوم‌گرفته است و روز ها برایش نان نمیدهد و از او پرستاری نمیکند‌.

این خانم نیاز مندکمک، از دولت و نهادهای مدافع حقوق زنان‌ خواست که به وضعیتش رسیدگی شود و شوهرش را مجازات کنند.

زهرا کرامت مسئول جندر دفتر واسا در هرات، گفت که آنان در منطقه “غیزان” ولسوالی انجیل هرات، در حال تطبیق برنامه های آگاهی دهی در مورد خشونت علیه زنان در این منطقه بودند، که زنان این منطقه خبر داده اند که نمونۀ وحشتناک خشونت در منطقه شان صورت گرفته است‌.

بانو کرامت افزود که این خانم، از چهارسال به این سو در وضعیت بد بهداشتی در یک خانه افتاده بوده و هیچ کس از او خبر نداشته است.

وی خشونت علیه سهیلا را یکی از خشونت های وحشت ناک در افغانستان دانسته گفت که باید به خواسته های این خانم گوش داده شود.

عبدالرحیم رادمنش معاون بنیاد خیریه پیر هرات، گفت که این نخستین بانویی است که براثر خشونت های خانوادگی قطع نخاع شده است.

به گفتۀ رادمنش، بیشتر اعضای بدن این بانو، زخم های زیاد پیدا کرده و باید این خانم در شفاخانه تحت مراقبت های ویژه قرار بگیرد و پس از جور شدن زخم هایش، میتوانند از او نگهداری کنند.

در همین حال، انیسه سروری رئیس امور زنان هرات، با تایید این خشونت وحشتناک گفت که اداره امور زنان، بخشی برای نگهداری از این دست خانم ها ندارد.

به گفتۀ خانم سروری، اکنون دفتر واسا مسئولیت نگهداری برای یک هفته از این خانم را بر عهده گرفته است و ریاست امور زنان تلاش میکند تا نهادی برای سرپرستی از این خانم را جستجو کند.

رئیس امور زنان گفت که پس از پیدا شدن سرپرست به این خانم، اگر او از شوهرش شکایت داشت، شکایت آن از طریق مراجع عدلی و قضایی پیگیری خواهد شد.

این تنها سهیلا نیست که از اثر خشونت های خانوادگی، در میان مرگ و زندگی دست و پنجه نرم میکند، هم مانند سهیلا، زنان زیادی اند که هنوز در زیر سقف های بسته خانه های شان قربانی خشونت های خانوادگی می شوند.