قسمت سوم) تبارزقومی مشکلات فرا راه صلح افغانستان

در شرایط فعلی تکرار تاریخ شاهان زَیها و زایِیها مقدور نبوده و هیچ قوم و قبیله ی به اعتبار تباری و گذشته ی خود  به تنهایی نمی تواند با خود سپاری به بیگانگان حکومت کند.

اما اگر افکار کهنه و پوسیده گذشته برادران پشتون برای تصاحب قدرت و سلطه بر همه مردم افغانستان جهت تحقق آرزوهای نیاکان متحجر و فاشیست شان، هم در میان سنت اندیشان و هم به اصطلاح درمیان نو اندیشان و تجدد نماهای به ظاهر سیکورلار این قوم ادامه پیدا کند هرگز ملت افغانستان اعم از پشتون، هزاره، تاجیک، ازبیک و... به امنیت آسایش نخواهد رسید کما اینکه بدون مبالغه در یک نگاه منصفانه، به دور از هر مغلطه و سفسطه در 18 سال گذشته تمام شرارتها، نزاع ها و خشونتهای سیستماتیک و غیر انسانی و قتل های گسترده و جنایت های ضد بشری  حول محور قوم شریف پشتون چرخیده است واقعیت انکار ناپذیر این است که هردو طرف بازیچه ی استعمار گران خارجی قرار گرفتند با القاء به اینکه شما زعیمان افغانستان هستید مالکیت و قباله این سرزمین را ما به نام شما نوشتیم با این خیال واهی عاملان کشتارهای وسیع و نا بخشودنی را برای قوم پشتو ن توجیه می کنند غافل از اینکه  خساراتی که از  تمامیت خواهی های بزرگان این قوم محترم به خودشان ضربه وارد کرده است کمتر از  بقیه اقوام نیست از عدم حضور فرزندان این قوم در عرصه های نور بخش تعلیم و تربیت تا تخدیر و تخدیش افکار جوانانشان در قبال کم اهمیت بودن قتل و کشتار هموطنان و گاهاً ارزشی بودن کشتار، حتی از اقوام و تبار و نزدیکانشان.

برادران پشتون خصوصا بازیگران سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آنها بدانند که اشراف و تسلط اقتصادی، فرهنگی، مذهبی و زبانی یک قوم بر همه اقوام افغانستان امکان پذیر نیست و نخواهد بود کافی است در تاریخ نگاه کنید در زمان عبدالرحمان خون آشام با آن کشتار وسیع و جنایات وحشیانه که بر علیه هزاره ها انجام داد این اتفاق نیفتاد و در زمان نادرخان، محمد گل خان مومند رئیس متعصب و فاشیست تنظیمیه شمال، که قصد استیلایی فرهنگی گویش پشتون را بر زبان فارسی داشت مکاتبات اداری را فقط با خط پشتو در ادارات دولتی قابل برسی نمود و در زمان ظاهر شاه، هاشیم خان عموی ظاهر شاه ضمن اینکه زبان رسمی  افغانستان را زبان پشتو اعلام کرد تمام مکاتبات رسمی دولتی و حتی تکلم معلمان را به زبان پشتو ملزم نمود تا تدریس در مکاتب دولتی با زبان پشتو انجام شود و زبان فارسی که 90درصد مردم افغانستان از آن  بهره مند است کلا نادیده گرفته شد با وجود سلطه مطلقه حاکمیت قوم پشتون در آن زمان نتنها این روش راه به جای نبرد که بعد از سه سال معلوم شد تمام فعالیتهای مکاتب و مدارس دولتی فلج شده است و همه در جا زده اند زیرا حتی حدود 95درصد معلمان از فهم زبان پشتو بی بهره بودند چه رسد به دانش آموزان، خیلی از آموزگاران حتی حاضر نبودند  زبان پشتو را یاد بگیرند ضمن اینکه زبان پشتو آن پتانسیل و ظرفیت و غنامندی را هم نداشت که حتی پشتو زبانان از آن بهره ی کافی را ببرند چه رسد به بقیه ی مردم افغانستان لذا مجبور شدند از این لجاجت دست بر دارند و حاصل این تمامیت خواهی فرهنگی کشور را به چند سال عقب برد چون آموزش و پرورش حدود سه سال کاملا فلج شده بود.
امروز هم خوب است که تمامیت خواهان افغانستا بجای افکار سلطه گری فرهنگی، اجتماعی یا نظامی به فکر هم پذیری و ملت سازی و رفاه مردم افغانستان باشند بجایی تمامیت خواهی و تصاحب قدرت به کمک استعمارگران خارجی! و توطئه ی حذف دیگر اقوام از صحنه های سیاسی، نظامی و فرهنگی افغانستان دست به دست همه ی اقوام افغانستان بدهند  تا مردم افغانستان به هویت ملی، عدالت اجتماعی؛ توسعه سیاسی، امنیت و رفاه عمومی برسند.

جواد امیری عضو جامعه روحانیت تهران