طالبان در نشست ترکیه شرکت می کنند؟

همه پیمانکاران نظامی خارجی در افغانستان با طالبان در صلح، در ارتباط و دادوستد هستند و پایگاه های شان در اطراف مناطق مورد نظر غربی ها مستقر خواهد شد.

گزارش هایی از دوحه، کابل و پشاور حاکی از آن است که امریکا، ترکیه و سازمان ملل متحد با اعلان تاریخ دایر کردن نشست استانبول پیرامون مذاکرات صلح بین طالبان و رژیم دست نشانده امریکا در کابل تلاش کرده اند دو جناح مطرح را در مقابل یک عمل انجام شده قرار دهند.

محمد اشرف غنی احمدزی می کوشد به هر گونه که شده مانع تطبیق طرح صلح نیابتی-تحمیلی وزیر خارجه امریکا در قبال افغانستان گردد.
طالبان هم از پیمان شکنی امریکا در قبال رعایت و تطبیق مواد صلح نیابتی-تحمیلی دوحه بین امریکا و خود می مالند و شکایت دارند.

گزارش هایی حاکی از آن است که شاید طالبان بنابر ملاحظات پاکستان در نشست ترکیه حاضر نشوند، چون پاکستان در ظاهر مخالف حضور نیروهای اشغالگر امریکا برای شش ماه دیگر در افغانستان هستند. اما گزارش ها از اسلام آباد حاکی از آن است که نخست وزیر پاکستان در خفا با تمدید حضور نیروهای اشغالگر امریکایی برای شش ماه دیگر در افغانستان موافق است.

اما امریکا مطلع شده که اگر نشست ترکیه منجر به تامین صلح نیابتی-تحمیلی در افغانستان نگردد و نیروهای اشغالگرش تا اول ماه می سال جاری از افغانستان خارج گردند در صورت عدم تامین آتش بس بین طالبان و رژیم موجود در کابل ارتش افغانستان از هم می پاشد. امریکا مطلع است که پشت سر طرح غلبه طالبان بالای کابل هم آی اس آی و هم شخص حامد کرزی قرار دارد. حامد کرزی خواهان بیرون راندن نیروهای غیرپشتون از کابل توسط قوه قهریه طالبان است. حامد کرزی خواهان فتح کابل توسط طالبان پشتون تبار است.

طالبان اعلام کرده اند که به انتخابات به هیچ نحوی باور ندارند و فقط خواهان دایر کردن شورای اهل حل و عقد برای تصمیم گیری های کلان باورمند هستند. طالبان تازه اعلان کرده اند که پس از حملات یازدهم سپتامبر مخالفان شان با همدستی امریکایی ها از طریق انتخابات قدرت را از آنان کسب نکرده اند. از این رو طالبان حاضر نیستند برای کسب قدرت از طریق انتخابات با رژیم دست نشانده امریکا در کابل صلح کنند یا وارد کارزار های نمایشنامه های انتخابات های جعلی گردند. طالبان حتی حاضر نیستند به آتش بس دایمی در سرتاسر افغانستان تن در دهند.

طالبان می خواهند از طریق غلبه نظامی قدرت را در سرتاسر افغانستان به دست آورند. از همین رو امریکا می خواهد با به تعویق انداختن تاریخ خروج نیروهای اشغالگرش از افغانستان پاکستان و طالبان را مجبور به قبول آتش بس، قوبل طرح صلح نیابتی-تحمیلی خود سازد، ورنه نیروهای اشغالگر امریکا مجبور خواهند بود تا زیر نام دفاع از "دستاورد های بیست سال گذشته" در افغانستان باقی بمانند و مانع سرنگون شدن رژیم دست نشانده خود به نفع طالبان گردند.

با آنکه امریکا خواهان انتقال قدرت به طور منظم و بدون جنگ به طالبان است، با آن هم امریکا از نیات راهبردی پاکستان در قبال تامین منافع خود در افغانستان در شک است و نمی خواهد نظام و همه امکانات رژیم موجود در کابل را چشم بسته به طالبان واگذارد یا تسلیم کند.
در دهشت افگن بودن و جنایتکار بودن و دست نشانده بودن طالبان هیچ جای شکی نیست. اما امریکا در سال2006 میلادی تصمیم گرفت قدرت سیاسی و نظامی افغانستان را به طالبان انتقال دهد. از همین رو بود که شخص حامد کرزی با همکاری سی آی ای و آی اس آی طالبان را به صورت تدریجی احیا، تمویل و تقویت کردند.

امریکا از اختلافات و جنگ ها بین سران و متحدین داخلی رژیم های دست نشانده خود در کابل سخت ناراض و خشمگین بوده و هست. امریکا تصمیم گرفته طالبان با حمایت پاکستان و شرکت های نظامی خصوصی اش بالای افغانستان سلطه و سیطره خود را حاکم سازند، چون شصت و پنج حزب موجود در افغانستان جز اختلاف، جنگ، فساد و بغاوت علیه برنامه های راهبردی امریکا در سطح کشور خویش کاری به نفع امریکا انجام نداده اند. امریکا همچنین متوجه رخنه و نفوذ ایران در موی رگ ها و شاهرگ های رژیم های دست نشانده اش در افغانستان است. همه احزاب اسلامی و سیاسی سنی های افغانستان از سیاست رژیم ایران به ستوه آمده اند. تقریباً 6400 هزاره تبار شیعه و سنی در صفوف طالبان حضور فعال دارند...

اما بر اساس اطلاعات موثق از کابل در نشست ترکیه تعداد انگشت شمار از سران احزاب و تعداد زیادی از نمایندگان رژیم موجود شرکت خواهند کرد. در هیات طالبان که لاف از وحدت اقوام سر می دهند نمایندگان اقوام هزاره، تاجیک، اوزبیک، بلوچ، نورستانی، عرب، پشه ای و پشتون به تناسب نفوس شان حضور ندارند. در بین هیات طالبان نمایندگان شیعیان افغانستان هم نیست. منظور همه پشتون ها از افغان فقط همتباران خود شان است. برای سران قدرت طلب قبیله گرایان پشتون تبار افغانستان منظور از صلح بین الافغانی همانا صلح بین خود قبایل پشتون است. از همین رو در طرح و توافق صلح نیابتی-تحمیلی بین امریکا و طالبان قرار است طالبان به صفت نمایندگان قوم پشتون افغانستان در همه نشست ها حضور داشته باشند.

اکنون حامد کرزی، محمد اشرف غنی احمدزی و گلبدین حکمتیار تلاش دارند بین سی الی سی و پنج درصد از اشتراک کنندگان "هیات جمهوریت" در مذاکرات صلح نیابتی-احتمالی هم از جناح قوم پشتون باشند. از این رو نقش و حضور اقوام غیرپشتون در همه نشست ها و مذاکرات آینده کمرنگ و از لحاظ تصمیم گیری های کلان بی ارزش خواهد بود، چون قرار است در کل در چنان نشست ها و مذاکرات بین هشتاد الی هشتاد و پنج درصد شرکت کنندگان از دو طرف مربوط به پشتون تباران باشد.

اما زلمی خلیلزاد تلاش دارد طالبان را با وعده های از قبیل انتقال قدرت از طریق تشکیل یک حکومت مشارکتی پای میز تسلیمی به طرح صلح نیابیت-تحمیلی امریکا در ترکیه بکشاند. بعضی از طالبان حالا علیه تشکیل حکومت مشارکتی زمزمه هایی سر داده اند. پاکستان در ظاهر امر با تطبیق طرح صلح امریکا خود را بازنده می شمارد، چون حضور پیمانکاران خارجی در افغانستان مانع تطبیق برنامه های طویل المدت اسلام آباد در بخش سلطه بر معادن افغانستان می گردد.

پاکستان از وابستگی اقتصادی رژیم پسا صلح در افغانستان به امریکا و دول عضو ناتو خشنود نیست. پاکستان هم از شرکت و هم از عدم شرکت طالبان در نشست ترکیه هراسناک و مشوش است.
پاکستان فقط در پی وقت خریدن است تا امریکا مجبور به خروج بی قید و شرط نیروهای اشغالگرش از افغانستان گردد تا پس از آن زمینه برای اشغال کابل توسط طالبان، بر سرکردگی آی اس آی با همکاری سی آی ای، فراهم گردد.

پاکستان از طریق طالبان توانسته بیشتر اعضای کلیدی احزاب اسلامی و سیاسی افغانستان را زیر نام "هدف ما تطبیق شریعت اسلامی است" جذب کنند و با کسب بیعت از بیشتر افراد کلیدی این احزاب زمینه ساز نفاق بین سران آن احزاب گردند.
منابع نزدیک به سران جمعیت اسلامی به این قلم افشا کردند که آی اس آی از سال 1353 به بعد از بین اعضای احزاب اسلامی و حتی چپی به عضوگیری آغازید و حداقل هشت تن از جاسوسان مخرب آی اس آی در بین جمعیتی های سابقه دار از ولایات بدخشان، تخار، کاپیسا و پروان حضور دارند که اکنون با شایعه پراگنی علیه صلاح الدین ربانی، استاد عطا محمد نور و امیر محمد اسماعیل خان تلاش دارند این حزب را کاملاً نابود سازند.

بیشتر این جاسوسان با محمد اشرف غنی احمدزی و امرالله صالح هم دست و هم پیمان شده اند و ماهانه معاش گزاف از طرف معاون اول سرکار رژیم، شورای امنیت ملی و ریاست امنیت ملی به دست می آورند. ده ها تن از از جاسوسان حرفوی آی اس آی در حزب اسلامی حکمتیار، جمعیت اسلامی افغانستان، جنبش ملی اسلامی افغانستان، حزب وحدت اسلامی افغانستان، حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان، حزب اسلامی افغانستان و ... فعال هستند.

جاسوسان آی اس آی در جمعیت اسلامی افغانستان توانستند در این حزب انشعاب برای جلوگیری از وحدت جمعیتی ها ایجاد کنند. سه تن از این جاسوسان در بدخشان، تخار و کابل در خدمت شورای امنیت ملی و همکار ریاست امنیت ملی افغانستان هم هستند. همه ی این جاسوسان آی اس آی در داخل احزاب اسلامی و چپی به طالبان هم بیعت کرده اند که در داخل آن احزاب از بدخشان تا هرات فعالیت دارند. این جاسوسان آی اس آی با همه توان تلاش دارند بین احزاب اسلامی و سیاسی افغانستان وحدت نظر و عمل علیه طالبان و سیاست های شیطانی پاکستان ایجاد نگردد.

اما، با وصف خروج ارتش اشغالگر امریکا از افغانستان تا پایان سال جاری عیسوی بازهم سی و هشت هزار پیمان کار نظامی شرکت های خصوصی امریکایی و شش هزار پیمانکار نظامی آسترالیایی در افغانستان باقی خواهند ماند تا در بخش تامین امنیت جان کارمندان خارجی شرکت های غربی و راه های انتقال مواد معدنی افغانستان به خارج از کشور نقش بازی کنند. همه پیمانکاران نظامی خارجی در افغانستان با طالبان در صلح، ارتباط و دادوستد هستند و پایگاه های شان در اطراف مناطق مورد نظر غربی ها مستقر خواهند شد.

نویسنده: سید حسیب مصلح
ملبورن – آسترالیا