خود کرده را نه درد است و نه درمان

من مخالف سیاست های ناعاقبت اندیشانۀ آقای اشرف غنی رییس جمهور بوده و هستم و این هم واضح است که نهایت دوام ریاست آقای اشرف غنی در نظام کنونی از محدوۀ شش ماه اضافه نخواهد بود. اما هرگز وجدانم اجازه توهین و تحقیر را به کسی که به نام رهبر و یا رییس جمهور کشور افغانستان یاد شود، نمیدهد.

من به درستی میدانم که زلمی خلیلزاد نماینده امریکا با طالبان، پاکستان، قطر، ترکیه، سازمان ملل که در حقیقت از امریکا نماینده گی میکند و بطور نسبی با شورای مصالحه ملی به توافق رسیده اند که نشست استانبول به تاریخ 27 حمل دایر گردد. اما دراین مورد هیچ اجندا و هیچ نظری را با ارگ ریاست جمهوری و آقای اشرف غنی شریک نساخته اند.

اگر وضعیت به همینگونه پیش برود و آقای غنی به پیشنهاد امریکایی ها تمکین نکند، شاید فیصلۀ نشست استانبول با مساعی زلمی خلیلزاد و امریکا بدون هیچ اعتنا به پیشنهادات آقای غنی صورت پذیرد. آقای خلیلزاد و امریکائی ها به درستی میدانند که خط های سرخ آقای غنی همیشه مؤقتی بوده و شکننده می باشد.

از طرف دیگر امریکایی ها مصمم اند که به هر طوریکه میشود، "با گذاشتن کلوخ روی آب" خود را از گرداب خونین افغانستان نجات دهند. خواه ناخواه امریکایی ها با زور یا رضا و با خصلت حکمروایی که در بیرون از مرزهای شان دارند، در سرنوشت افغانستان تصمیم میگیرند. اینکه در آینده به سر این مردم چه مصایب و بلاهای آمدنی است، مسوؤلیت آن را به دوش خود رهبران این کشور متعلق میسازند.

در ابطه با سرنوشت ارگ نشینان باید گفت که بالآخره همه میدانند که "خود کرده را نه درد است و نه درمان". آقای غنی در طول ریاست جمهوری اش، با روش غیرمدبرانه، خودخواهانه و سلیقوی و عدم تمکین در برابر حفظ منافع علیای کشور، به جز با یکتعداد محدود اطرافیان کم تجربه، خودخواه و احساساتی، با هیچ کس دیگر مشوره نکرده و حتی تا هنوز که آب طوفانی بر لب رسیده است، مشوره نمی کند.

شاید حالا دیر شده باشد و دیگر نه در داخل و نه هم در خارج از کشور، به ابراز نظرهای همچون "ما حفظ نظام و حفظ قانون اساسی را میخواهیم"، "ما دولت مؤقت را قبول نداریم"، "ما تا هنوز تصمیم نگرفته ایم، "ما این یا آن کاغذ را اعتبار نمی دهیم" و غیره و غیره، هیچکس اهمیت نمیدهد.

احمد سعیدی