• جمعه, 10 حمل 1403
    خبرگزاری افغان ایرکا

احیای شب های قدر در کابل؛ سرنوشت انسان در پیوند قدر و قرآن است

 احیای شب های قدر در کابل؛ سرنوشت انسان در پیوند قدر و قرآن است

 دومین شب قدر در حالی در کابل احیا شد که سخنرانان در این مراسم بر پیوند شب قدر با قرآن کریم در سازندگی و هدایت تأکید کردند و گفتند همانگونه که شب قدر سرنوشت ساز است، قرآن کریم نیز کتاب سرنوشت ساز و یگانه کتاب هدایت و خط مشی زندگی بشر است.

مراسم احیای شب بیست و یکم رمضان و سالروز شهادت حضرت امام علی(ع) در مساجد و مصلاهای شهر کابل در فضایی معنوی و سرشار از احساس و بندگی برگزار شد.

در این شب که احتمال قدر بودنش نیز بیش‌تر است، بندگان مخلص خداوند تلاش می کنند تا با شب زنده‌داری، دعا و قرآن بر سرگرفتن از فضیلت‌ و فیض بی‌کران این ظرف زمانی مقدس و مبارک محروم نشوند.

به راستی که شب قدر برای بندگانی که تشنه معنویت و کسب ثواب و پیمودن راه کمال هستند مانند آب حیات است و هیچ مانعی نمی‌تواند جلو حضور آنان را در مراسم دعاهای دسته جمعی و نیایش بگیرد.

در شب بیست و یکم امسال زینبیه کارته چهار کابل شاهد حضور پررنگ شب زنده‌داران بود که برای صیقل دادن روح و تزکیه نفس با عشق وعلاقه فراوان شب را بیتوته کردند.

همچنین در مسجد امام حسن عسکری(ع) بندگان خداجو و مخلص با ادای نماز صد رکعتی، قرائت دعای جوشن کبیر و قرآن بر سر گرفتن شب را احیا کردند.

حجت الاسلام محمد باقر دانشی که در این مراسم صبحت می کرد، گفت که پیوند شب قدر با قرآن کریم در سازندگی و هدایت است، همانگونه که شب قدر سرنوشت ساز است، قرآن کریم نیز کتاب سرنوشت ساز و یگانه کتاب هدایت و خط مشی برای زندگی بشر است.

دانشی در ادامه به مناسبت شهادت مولای متقیان، قرآن ناطق حضرت علی (ع) گفت: علی در حالی توسط شمشیر زهرآلود شقی ترین انسان روی زمین در بستر شهادت آرمید که جز تعدادی اندک آن بحر علم و حلم و کرم، سخاوت و شجاعت و جوانمردی را در زمانش نشناختند.

به گفته او علی راز خدا بود و به جز پیامبر، زهرا و تعداد اندکی از صحابه مانند سلمان و مقداد و ابوذر و... حقیقت شخصیت علی را درک نکردند، به همین دلیل خود حضرت قبل از شهادت این حقیقت را بیان کرد و گفت: "غداً ترون ایامی و تکشفو لکم عن سرائری و تعرفوننی بعد خلو مکانی" فردا روزگار علی درک خواهی کرد و اسرار من کشف خواهد شد؛ اما وقتی مرا می شناسید که دیگرعلی وجود ندارد.

به باور دانشی مظلومیت علی نیز همین است که اهل زمانش نه تنها او را درک نکردند و نشناختند؛ بلکه با شمشیر جهالت فرق مبارکش را در شب نوزدهم رمضان شکافتند.

این عالم دینی افزود کسی که علی را درست می شناخت تنها پیامبر عظیم الشان اسلام(ص) بود که آن‌حضرت را در کنار خود بزرگ کرده بود.

به گفته او علی پیش از بعثت هیچگاه از پیامبر جدا نبود و حتی وقتی که آن‌حضرت در غار حرا برای عبادت می رفت علی نیز در کنارش بود، طبق برخی از روایات، زمانی که وحی بر پیامبر نازل شد علی در آنجا حضور داشت و صدای فرشته وحی را می شنید.

دانشی اظهار داشت که برای عظمت علی همین بس که پیامبر(ص) گفت: یا علی تو می شنوی آنچه را من می شنوم و می بینی آنچه را من می بینم و اگر من پیامبر خاتم نبودم بعد از من شایسته ترین فرد برای نبوت تو بودی.

  پربازدید ترین