• جمعه, 10 حمل 1403
    خبرگزاری افغان ایرکا

پژوهشگر مسائل زنان: طالبان را با وعده ها نمی شود قضاوت کرد

پژوهشگر مسائل زنان: طالبان را با وعده ها نمی شود قضاوت کرد

پژوهشگر مسائل زنان گفت‌: طالبان را با وعده ها نمی شود قضاوت کرد و باید رفتار آن ها را ببینیم.

حوریه بیانی ، دوشنبه شب در سومین نشست تخصصی افغانستان که با همکاری انجمن ژئوپلیتیک با موضوع زنان و طالبان به صورت مجازی برگزار شد، اظهار کرد: اگر ما بتوانیم مسیر آینده را برای زنان افغانستان ترسیم کنیم، مواجهه با آن می تواند معقول باشد. در طول تاریخ همواره مطالبه گری زنان افغانستان متاثر از فضای سیاسی و اجتماعی بوده است. طی بیست سال گذشته ما قوانین حمایتی بسیار زیادی داشتیم و فعلا مطالبه ما همان سطح از حمایتی است که پیش از این داشتیم.

وی افزود: طی 20 سال اخیر کمبودهایی نیز داشتیم که اولین و مهمترین آنها نبود گفتمان فراگیر زنان است؛ افغانستان تکثر قومی دارد اما با این وجود زنان نتوانستند گفتمان فراگیر و آرمانی مشخص برای خود ایجاد کنند تا با یک آرمان، طالبان یا هر شخص دیگری نتواند جلوی آن ها را بگیرد.

پژوهشگر مسائل زنان تصریح کرد: ما پتانسیل گروه‌های مختلف بین المللی در افغانستان را داشتیم اما متاسفانه در حال حاضر داشته های پژوهشی آن ها از کشور خارج شده است و بسیاری از این گروه ها  پیش از سقوط کابل منطقه را ترک کردند.

حضور زنان افغانستانی در جامعه
بیانی ادامه داد: مسئله بعدی این است که زنان افغانستان با توجه به‌ اینکه امکان حضور در سیاسی را داشتند، به جای حل مشکلات زنان در خدمت احزاب بودند. آن چیزی که فعلا از طالبان دریافت می کنیم این است که انحصار قومی تکثیر می شود و قطعا تبعیض جنسیتی شدید خواهیم داشت.

این کنشگر اجتماعی کشور گفت: زن افغانستانی 20 سال قبل از جامعه خود چیزی نمی خواست اما زن امروز تمام مطالب یک دختر در واشنگتن را با خود دارد و انحصاری که الان طالبان ایجاد می کند درد و فشار بیشتری را به زنان متحمل می کند؛ که این انحصار قومی و مذهبی است.

بیانی تاکید کرد:  مسئله ما این است که اگر زنی در افغانستان است این حق را دارد که زندگی کند و کار کند و در جامعه حضور یابد. تحصیل زن به عنوان ابتدایی ترین حقوق زن توسط طالبان منع شده است. طالب الان می داند که مدیریت امور زنان مسئله ای جدی است.

آماده ایم با طالبان مناظره کنیم
وی با بیان اینکه گام بعدی طالب این است که حل  مسائل زنان را به بین خودشان منتقل‌ کند، اضافه کرد: این شکل از فعالیت ها تاثیر گذاری اجتماعی ندارد؛ پتانسیل ما و سرمایه ما صرف گفتگو با زنان افراطی می شود. اما ما باید تلاش کنیم سطح مطالبات خود را حفظ و در عین حال گفتمان زنان را حفظ کنیم .ما همزمان که امادگی داریم که با طالبان مناظره و گفتگو داشته باشیم باید آن‌ها را در حد یک گروه سیاسی نگه داریم چراکه طالبان نباید گفتمان قالب سیاسی ما باشد وگرنه یا باید خاموش شویم یا مهاجرت کنیم.  

پژوهشگر مسائل زنان کشورمان گفت: اگر تلاش کنیم پایه فرهنگی و اجتماعی زنان را تقویت کنیم، طرحی برای مبارزه خشونت با زنان بریزیم، زنان طرفدار طالب را نیز دارای حق بدانیم و دلسوزی را رواج دهیم، تا جایی که ممکن است خشونت را کاهش خواهیم داد.  

همچنین فعالیت رسانه ای و مجازی در کشور اهمیت زیادی دارد؛ اگر ما بتوانیم در این فضا گفنگو کنیم و هرچه ابهام کمتر شود به ضرر طالب و به نفع  ما است. ما با طالب مشکلی نداریم اگر محدودیتی برای ما ایجاد نکند. ما اهرم فشار فیزیکی را در مقابله با طالبان نداریم اما دوستان زیادی در کشورهای اطراف داریم اگر در همین روزهایی ابتدایی از این طریق به طالب فشار آوریم ممکن است به مشترکاتی با آن ها دست یابیم .

وی تاکید کرد: طالبان را با وعده ها نمی شود قضاوت کرد و باید رفتار آن ها را ببینیم. طرف مقابل باید به ما حق زندگی دهد و 20سال آزادی مردم را آن ها نگیرد.

  پربازدید ترین