چرخبال های بلک هاک علیه طالب یا برای طالب؟
زمانیکه طالبان از تانک گرفته تا سلاح های دید در شب مجهز به پیشرفته ترین امکانات نظامی است چگونه حکومت تضمین می کند چرخبال های بلک هاک در میانه مقام های خودفروخته واگذار تروریستان نمی شود؟
قدرت نظامی افغانستان با ضعف های متعدد درگیر با رهبران جنگی است که از میان مقام های ناکارآمد تنها بنا به امتیازِ تباری و واسطه گری انتخاب شده اند و با وجود اعتراض های گسترده مردمی و مخالفان قدرتمند حکومت، همچنان باقی مانده اند.
بیش از واگذاری مناطق توسط مقام و رهبران محلی به طالبان، تجهیز شدن این گروه تروریستی به پیشرفته ترین سلاح و امکانات نظامی نگران کننده و تامل برانگیز می باشد از این جهت که چگونه امکانات نظامی افغانستان قبل از نیروهای امنیتی در اختیار آنان قرار می گیرد؟
افشای فساد رهبران نظامی کشور توسط سیگار نه افشای پرونده های جدید بلکه دیگر روندی عادی در سطح بالای امنیتی است اما آنجا شرم آور بود که فرماندهان حتی از هزینه لباس و نان سربازان دزدی و تجهیزات نظامی را در بدل پول و امتیاز روانه پایگاه های طالبان می کردند.
در چنین وضعیتی که سربازن ماه ها بدون پشتوانه حکومتی در میدان های نبرد گرسنه و بی سلاح با جان خود به دفاع می پردازند و طی چند سال گذشته تلفات نیروهای امنیتی به اندازه ای افزایش یافت که اردوی ملی ده درصد از نیروهای خود را از دست داد، تجهیز شدن نیروی هوایی به چرخ بال های بلک هاک امریکا نگرانی دیگری به وجود آورد و آن، دست یافتن گروه های تروریستی به چنین سلاح قدرتمند هوایی است.
زمانیکه طالبان از تانک گرفته تا سلاح های دید در شب مجهز به پیشرفته ترین امکانات نظامی است چگونه حکومت می تواند تضمین کند که در میانه مقام های خودفروخته و معامله گر چنین چرخ بال هایی در اختیار طالبان قرار نمی گیرد و یا برای کشتار غیرنظامیان بی دفاع استفاده نمی شود؟
از سوی دیگر، واگذاری نخستین سری از این چرخبال ها به اردوی ملی در ولایت قندهار با وجود بزرگترین پایگاه های هوایی در شیندند و بگرام، سوال برانگیز است زیرا این ولایت نه تنها مقر ناامنی های چند دهه گذشته بلکه سرزمین ظهور و قدرت یابی طالبان نیز می باشد.
چنین انتقالی در حالی است که واگذاری و انتقال مهمات نظامی توسط نفوذی های درون حکومتی به نیروهای طالب سبب گسترش میدان نبرد از جنوب تا شمال و از شرق تا غرب شد.
وجود جنرال عبدالرازق در فرماندهی پولیس قندهار نیز با حاشیه های بسیاری همراه است و در کنار تبلیغات رسانه ای گسترده که حامیان وی در صدد نشان دادن چهره ای قدرتمند و مخالف با گروه طالبان از گذشته ای مرموزی و وابسته به امریکا برخوردار می باشد.
حمایت امریکا از داعش که بارها از سوی مقام های روسیه در جنگ سوریه بیان شد در جابه جایی این نیروها در افغانستان تحقق می یابد و همانگونه که جنرال دوستم ماه ها قبل با افشای چنین تهدیدی دست به انزوای خود زد، نشان می دهد که چه برنامه ای پیچیده توسط رهبران پشتون به مانند کرزی و مهره های همچون جنرال عبدالرازق برای فراهم کردن زمینه های انتقال داعش به افغانستان در جریان می باشد.
بماند که مناطق امن ایجاد شده برای طالبان در قندهار، اولین گام های انتقال طالبان به بدنه داعش است که توسط امریکا برنامه ریزی و زیر چتر حمایتی حکومتی های وابسته در حال جریان.
نیروهای هوایی افغانستان که توانایی استفاده از امکانات موجود را ندارد چگونه می تواند از چرخبال های پیشرفته بلک هاک برای نبرد با گروه های تروریستی استفاده کند و آیا توانایی حفظ این سلاح های پیشرفته را از گزند طالبان دارد؟ اگر به مانند دیگر امکانات نظامی تا چندی دیگر در اختیار آنان قرار نگیرد.
هر چند امریکا در گذشته در قبال کمک و امکانات نظامی در نهان به غارت معادن و تجارت مواد مخدر می پرداخت، ترامپ صراحتا عنوان کرد که در برابر هر هزینه ای برای افغانستان از معادن سود می برد.
حال برای چرخ بال های بلک هاک چند معدن به یغما می رود و یا زمانی که این سلاح ها در دستان طالب به کشتار مردم بی گناه انجامید باز هم باید ثروت این سرزمین در راه بقای تروریسم خرج کاخ سفید شود؟