غصب کارخانۀ فرآوری سبزیجات پروان توسط شوهر سامعه عزیزی، عضو مجلس نماینده گان

کارخانۀ فرآوری سبزیجات چاریکار پروان بر اساس یک تفاهم‌نامه میان حکومت افغانستان، دولت کانادا و ادارۀ انکشافی ایالات متحدۀ آمریکا در 13 جریب زمین دولتی در سال 1383 در شمال شهر چاریکار تأسیس و به فعالیت آغاز کرد.
اما این کارخانه پس از دوسال فعالیت در اثر انفجار ماین جاسازی شده از فعالیت باز ماند.
مدارک به دست آمده نشان می‌دهد، شوهر سامعه عزیزی، عضو مجلس نماینده‌گان زمین کارخانۀ فرآوری سبزیجات را که 13 جریب مساحت دارد، غصب کرده است.
در مکتوب شماره 213 تاریخ 20/07/1396 مقام ولایت پروان عنوانی ادارۀ مستقل اراضی افغانستان آمده است، کارخانۀ فرآوری سبزیجات موازی 13 جریب زمین را شامل می‌شود که به گونۀ غیرقانونی از سوی شوهر این عضو مجلس نماینده‌گان تصرف شده است.

عبدالحمید امیری، رییس اراضی پروان می‌گوید، عبدالواسع عزیزی، رییس پیشین احیا و انکشاف دهات این ولایت و مدیر اجرایی کارخانۀ فرآوری سبزیجات با حمایت همسرش، سامعه عزیزی سادات، عضو مجلس نماینده‌گان این کارخانه را غصب و دوباره فعال کرده‌اند.
به گفتۀ رییس اراضی پروان، زمینی که کارخانۀ فرآوری سبزیجات چاریکار در آن ساخته شده دولتی‌ست و عبدالواسع عزیزی، هیچ سند قانونی و معتبری در اختیار ندارد که نشان دهد زمین ملکیت شخصی او می‌باشد.
محمدعاصم عاصم، والی پروان نیز به سلام‌وطندار می‌گوید، زمین این کارخانه ملکیت ادارۀ اراضی افغانستان است و از سوی این اداره به کارخانۀ فرآوری سبزیجات اختصاص داده شده است.

والی پروان می‌گوید: «60 درصد هزینۀ ساخت این کارخانه از کمک‌های بدون بازپرداخت کشور کانادا و ادارۀ توسعه‌یی ایالت متحدۀ آمریکا است و 40 درصد دیگر متباقی را یک نهاد انگلیسی پرداخته و زمین دولتی است.»
اما عبدالواسع عزیزی، مدیر اجرایی کارخانۀ فرآوری سبزیجات پروان تأکید می‌کند که سندی در اختیار والی پروان نیست که نشان دهد زمین این کارخانه، دولتی است.  به باور او، کارخانۀ فرآوری سبزیجات خصوصی‌ست نه دولتی.
سامعه عزیزی سادات، عضو مجلس نماینده‌گان با رد گفته‌های مقام‌های محلی پروان می‌گوید، این کارخانه را غصب نکرده، بل مانع غصب آن از سوی افراد زورمند شده است.
کارخانۀ فرآوری سبزیجات پروان پس از دوسال به علت تهدیدهای امنیتی از فعالیت باز مانده و سرنوشت آن هنوز روشن نیست.