• جمعه, 10 حمل 1403
    خبرگزاری افغان ایرکا

گزارشی از بیمه های خدمات درمانی بی پشتوانه مهاجرین افغانستانی در ایران!

گزارشی از بیمه های خدمات درمانی بی پشتوانه مهاجرین افغانستانی در ایران!

چندی است یک شرکت بیمه خصوصی در میان مهاجرین افغانستانی مقیم مشهد اقدام به صدور بیمه های دوبرگی با عنوان بیمه خدمات درمانی کرده است.
به نقل از شفقنا افغانستان، روزنامه شهرآرا شماره 279  خود گزارشی در این باره تهیه و نشر کرده و به خلا قانونی در زمینه بیمه های خصوصی اشاره کرده است.
اما نکته مهم اینجاست که چه کسی مسئول پیگیری این مساله می باشد؟ کدام ارگان و نهاد ایرانی پا پیش می گذارد تا حقوق بر باد رفته مهاجرین را بازپس گیرد؟
این شرکت بیمه خصوصی با دریافت هزینه 200 هزار تومانی از خانواده های مهاجر که عموما از قشر مستضعف هستند، به آنها وعده می دهد که با بیمه شدن می توانند از خدمات درمانی در تمامی بیمارستانها و مراکز درمانی ایران بدون هیچ محدودیتی بهره مند شوند اما وقتی با در دست داشتن این بیمه ها به بیمارستان و مطب دکترها مراجعه می کنید، آنها به شما می گویند که این بیمه ها هیچ پشتوانه ای ندارد.
جالب اینجاست که روی این بیمه ها هیچ نشانی مشخص و شماره تلفن معتبری وجود ندارد و مسئولین بیمه گفته اند می توانید از خدمات درمانی در درمانگاه حضرت زینب(س) بهره مند شوید اما وقتی به این درمانگاه مراجعه می کنید مسئول این درمانگاه می گوید این قرارداد لغو شده است و ما هیچ خدماتی نمی توانیم بدهیم.
جالب تر اینکه در این بیمه ها هیچ اشاره ای به میزان بیمه نشده و بیمه ها هیچ برچسب هلوگرام یا عکس شخص بیمه شده ندارد و همین موضوع باعث شده تا سردرگمی دریافت کنندگان بیشتر شود.
هنوز معلوم نیست که چند هزار نفر بیمه شده اند و چه مقدار پول از جیب مردم رفته است و کلاه چه تعداد مهاجر بصورت بسیار نامریی برداشته شده است.
بهره مند نبودن مهاجرین از بیمه باعث می شود که آنها هزینه های زیادی برای درمان در ایران پرداخت کنند که در صورت داشتن گذرنامه و اقامت یکساله این هزینه ها به دو برابر و بیشتر نیز می رسد.
نداشتن بیمه یکی از دلایلی است که مهاجرین را وادار به دریافت بیمه های بدون پشتوانه این چنینی می کند.
این شرکت بیمه خصوصی که ابتدا با تلفن کردن از مهاجرین می خواهد تا با پرداخت 200 هزارتومان خود و خانواده را بیمه کنند، بعد از دریافت پول بیمه ای دو برگی به خانواده می دهد که پشت آن نوشته شده است طرف قرارداد با تمامی درمانگاهها، بیمارستانها، مطب ها و مراکز درمانی در حالیکه این بیمه حتی در محدوده گلشهر هم قابل قبول نیست و مسئولین درمانگاه حضرت زینب(س) از پذیرش این بیمه ها خودداری می کنند.
تعداد زیادی از مهاجرین پس از چند مرحله پرس و جو مجبور می شوند عطای این بیمه را به لقایش ببخشند و پیگیری نکنند.
سوال اینجاست که یک شرکت بیمه خصوصی از کدام مرجع قانونی می تواند شماره تماسهای خانواده های مهاجر را دریافت کند؟
چه ارگانی این شماره تلفن های خصوصی خانواده های مهاجرین را در اختیار این شرکت قرار داده است؟
نکته دیگر اینکه چه کسی باید پیگیر این موضوع باشد؟ آیا به صرف اینکه یک روزنامه محلی گزارش مفصل این ماجرا را منتشر کرده است کفایت می کند؟ آیا یک روزنامه محلی می تواند برای گرفتن پولهای برباد رفته مهاجرین اقدامی بکند؟
آیا نظارتی بر این بیمه کنندگان وجود دارد؟ اگر وجود دارد چرا هیچ پشتوانه ای برای این بیمه ها نیست؟ همه اینها سوالاتی است که در مورد پرونده بیمه بی پشتوانه مهاجرین بی جواب مانده است و هیچ کسی پاسخگو نیست.
خانم ز.ح در زمینه بیمه های بی پشتوانه به شفقنا گفت : با ما از طریق تلفن تماس گرفتند و ما بیمه را قبول کردیم و پولش را دادیم و با اینکه گفته بودند برای زایمان می توانید از بیمه استفاده کنید، در نهایت هیچ استفاده ای از این بیمه نتوانستیم و الان هم هیچ کسی پاسخگوی این مساله نیست.
محمد.ف نیز می گوید : ما از ابتدا با دیدن بیمه ها فهمیدیم که این بیمه ها بدرد هیچ چیزی نمی خورد اما چون مدرک شناسایی مان را در خطر دیدیم مجبور شدیم بگیریم و ترسیدیم که اگر نگیریم مشکلی برایمان پیش بیاید.
مهاجرین افغانستانی بدلیل اینکه همواره ترس دارند تا مبادا مدارک اقامتی شان باطل شود و مجبور به ترک خاک ایران شوند، از پیگیری قانونی عاجزند و بسیاری از کسانی که پول داده و بیمه دریافت کرده اند و شاکی هستند می گویند : ما نمی توانیم شکایت کنیم چون ممکن است برای خودمان بدتر شود.
خانم ی.س نیز می گوید : وقتی با ما تماس گرفتند خیلی محترمانه برخورد کردند و ما فکر نمی کردیم سرمان کلاه برود، اما بعد از دریافت بیمه دیدیم که دو تا برگه به ما دادند که اسم و مشخصات ما با خودکار نوشته شده بود و هیچ عکسی هم از ما در آن نبود، بعدتر که به دکتر مراجعه کردیم دیدیم که این بیمه را اصلا قبول نمی کنند و ما را به بیمارستان امام سجاد ارجاع دادند، آنجا هم که رفتیم جواب درستی به ما ندادند.
مسئول داروخانه دکتر مومنی مستقر در درمانگاه حضرت زینب(س) می گوید : در ابتدا با ما قرارداد بستند و ما هم طبق قوانینی که وجود دارد با آنها همکاری کردیم اما خیلی زود دیدیم که آنها از نام و نشانی درمانگاه برای تبلیغات خود استفاده کردند و با استفاده از شهرت درمانگاه حضرت زینب(س) برای مهاجرین آنها را ترغیب به بیمه گرفتن کردند در حالیکه بعد از مدتی پاسخگوی مطالبات مردم نبودند. نکته دیگر اینکه این شرکت از عبارت خدمات درمانی در برگه های بیمه استفاده کرده است، در حالیکه در عمل اینها خدمات درمانی به مهاجرین نمی دهند.
نکات مبهم زیادی در این ماجرا وجود دارد که شائبه کلاهبرداری را زیاد می کند، اما چه کسی می تواند بعنوان مدعی حقوق مهاجرین قد علم کند و از حقوق آنان دفاع کند؟

  پربازدید ترین