یکی از عوامل وجود جنگ در افغانستان، حضور قوای خارجی است
یکی از عوامل وجود جنگ در افغانستان، حضور قوای خارجی است. همسایه ها، قدرت های منطقه ای و حتی جامعه اروپا مخالف حضور نیروهای خارجی ناتو و در حقیقت آمریکا در افغانستان هستند.
پس از پیشنهاد دولت افغانستان برای طالبان برای آغاز مذاکره با آنان، به استثنای شماری از مخالفانی که درون افغانستان نسبت به این پیشنهاد وجود دارد واکنش ها از هر جانبی مطرح می شود. در تازه ترین مورد در روز پنجشنبه نشستی که در شورای امنیت سازمان ملل متحد برگزار شده بود روی صلح افغانستان صحبت صورت گرفت. برخی از اعضای این شورا مشارکت و همکاری سازنده منطقه ای را در روند صلح افغانستان مهم خوانده اند. در همین حال معاون وزارت خارجه آمریکا برای آسیای جنوبی و مرکزی گفته است که گروه طالبان بخشی از بافت های اجتماعی جامعه افغانستان است. او با اشاره به اینکه فقط پنج درصد مردم افغانستان با طالبان همدردی دارند اضافه نموده است حالا اگر طالبان یکپارچه اند باید فراخوان مذاکرات را بپذیرند.
موسی فریور استاد دانشگاه در برنامه «بازنگاه» گفت: حمایت هایی که از صلح می شود حمایت های دروغین است و واقعی نیست. اگر این حمایت قانونی می بود که نیست ملت افغانستان کشورهای درگیر جنگ از شر هیولای جنگ و جنگ افروزان نجات پیدا می کردند. نقشه راه صلحی که دولت طرح کرده است ظاهر بسیار زیبا دارد اما بسیار ناقص است و از بنیاد نادرست است. چرا که یکی از عوامل وجود جنگ در افغانستان حضور قوای خارجی است کشورهای همسایه، قدرت های منطقه ای و حتی جامعه اروپا و کمیسیون اتحادیه اروپا مخالف حضور نیروهای خارجی ناتو و در حقیقت آمریکا در افغانستان هستند. این که اروپایی ها از روی مجبوریت و ناچاری با آمریکایی ها همکاری می کنند بحثی است که قابل لمس و درک است. با همان حال فکر می کنم که اگر برای خروج نیروهای خارجی یک ضرب العجل تثبیت شده معین می شد مخالفان مسلح دولت هم خواهی نخواهی مجاب می شدند و در یک تنگنا قرار می گرفتند تا روی به صلح بیاورند.
وی، در خصوص صلح واقعی در افغانستان می گوید: صلح یک فریضه الهی است و هر مسلمان باید برای آن تلاش کند. متنها ما باید دنبال صلح پایدار و عادلانه باشیم و تا نگاه خود را به صلح اصلاح نکنیم و کینه و مصالح شخصی و علایق و سلایق خود بیرون نیاییم نمی توانیم صلح را درست بازشناسی کنیم و آن را تعریف کنیم. کاری که دولت در حال حاضر کرده است و طرح صلح روی هیچ پایه و اصول درستی نمی باشد.
فریور، از وجود افرادی در کشور که خواهان صلح نیستند سخن می زند و می گوید: یک موضوعی که در افغانستان باید به آن اعتراف کرد این است که کسانی هستند که از آمدن صلح در افغانستان در هراس هستند. فکر می کنند اگر صلح بیاید این وضعی که به نفع شان هست دیگر به نفع شان نخواهد بود. بنابراین فکر می کنم فقط عده معدودی در افغانستان مخالف صلح اند و باقی مردم تشنه صلح هستند.
استاد دانشگاه با بیان اینکه مخالفان مسلح دولت از چند چیز بسیار جدی بهره برداری می کنند، گفت: از افکار عامه در افغانستان، آنها مخالف قوای خارجی در افغانستان هستند. به جز از عده معدودی که در سایه حضور نامیمون قوای خارجی از هیچ به همه چیز رسیده اند. اما اکثریت قاطع ملت مخالف حضور قوای خارجی در افغانستان هستند. همانطور که مخالف اشغال شوروی بودند مخالف اشغال آمریکا، ناتو و سایر شرکایشان نیز می باشند. تا وقتی که حضور قوای خارجی در افغانستان ادامه پیدا کند مخالفان مسلح دولت چه به این نام و چه به آن نام از این وضعیت حاکم در افغانستان بهره برداری می کنند.
فریور، وجود آمریکایی ها را مخل امنیت در افغانستان دانسته و گفت: وجود نیروهای خارجی نه تنها برای ما فایده ای ندارد بلکه باعث برافروختن آتش جنگ ها می شود. اگر حضور آنها در افغانستان باعث بهبود اوضاع می شد و باعث ثبات امنیتی و اقتصادی می شد ما ناگزیر تمکین می کردیم و از حضور آنها استقبال می نمودیم ولی این نیاز نتوانست ما را به آن وضعیت نسبی برساند بلکه وضعیت افغانستان را خرابتر ساخت.
وی ادامه داد: معاهده قضایی با آمریکایی ها حلال مشکلات ما نشد، دادن نه پایگاه در افغانستان به آمریکایی ها حلال مشکلات ما نشد. اگر اینها به شکل طبیعی یک ثبات نسبی را به بار می آورد ما دیگر شاهد این وضعیت دردناک و فجیع نمی بودیم انتحار و انفجار و موج سیل آسا و فرار جوانانی که این مملکت به آن نیاز دارد اگر وجود خارجی ها مفید می بود دیگر ادامه نمی یافت. بنابراین با ادعای دولت افغانستان برای آوردن صلح موافق نیستم. چرا که وی اجازه و اراده آوردن صلح را به افغانستان ندارد.
فریور در خصوص راه حل بیرون رفت از این اوضاع پیچیده بیان داشت: تا ملت افغانستان تصمیم نگیرند و علیه جنگ و جنگ افروزان و حامیان جنگ و کسانی که به نحوی در این تجارت دست دارند بر نخیزند ما روی صلح را نخواهیم دید. به صراحت هم می گویم جنگ در افغانستان از سه جهت تجارت می باشد. هم از جانب دولت و هم خارجی ها و هم از جانب مخالفان مسلح دولت.