از تقلب کارت رای دهی تا تقلب ثبت نام ها

 آیا حکومت در روند ثبت نام ها با توجه به نفوس هوایی برای میلیون های رای دهنده خیالی پشتون تذکره توزیع می کند یا رای دهندگان خیالی در مراکز خیالی اقدام به رای دادن خیالی می کنند؟  

برگزاری انتخابات در دوران جدید افغانستان وارد هشتمین تجربه خود می شود که انتخابات پارلمان پس از سه سال تاخیر با ثبت نام رییس جمهور و ریاست اجرایی اولین گام خود را برداشت، روندی جدید در انتخابات کشوری که حکومت های آن بنا به تقلب و معامله شکل گرفت و نمایندگانی که با امتیاز زور و ثروت راهی مجلس شدند.

رهبران دولت وحدت ملی با سخنرانی های مشابه در اولین گام برگزاری انتخابات که از این پس بدون کارت رای دهی و بنا به ثبت نام رای دهندگان صورت می گیرد، حرکت های انتخاباتی ریاست جمهوری را قبل از همه شروع کردند از سفرهای ولایتی _ تبلیغاتی رییس جمهور گرفته تا تلاش های عبدالله برای انتخابات پیش رو و جریان های سیاسی در سهم گیری و رسیدن به جایگاه در دولت بعدی.

در این میان، به دلیل اقدامات حکومت که با سنگ اندازی مانع اصلاحات انتخاباتی و ایجاد تنش ها با درج نام افغان در شناسنامه های الکترونیک شد، انتخابات پارلمان سال ها و ماه ها به تعویق افتاد و در تازه ترین تغییر با تعیین ماه میزان که به دلیل نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری زیر سایه آن قرار گرفته است و بماند که شورای ولسوالی ها در گیرودار تب و تاب دیگر انتخابات بیشترین زمینه تقلب را دارد.

از سوی دیگر، این احتمال وجود دارد که انتخابات پیش رو در یک زمان برگزار شود که این نیز در راستای سازماندهی انتخابات پارلمان، ولسوالی ها و ریاست جمهوری می باشد تا همان تعداد رای دهنده نیز در مواجه با لیست های بلندبالای نامزدان، سردرگم شود و راه بر تقلب و معامله هموار.

و زمانیکه حکومت با قدرت زور به خواست های انتخاباتی خود جامعه عمل پوشانده و یک کمیسیون وابسته در اختیار دارد با سازماندهی انتخابات در ثبت نام رای دهندگان اولین گام را برداشت و حال با وجود حاکمیت 50 فیصدی طالبان بر جغرافیا و جمعیت افغانستان، چرا زمان و هزینه ای که برای ثبت نام رای دهندگان صورت می گیرد، صرف توزیع شناسنامه های الکترونیک نمی شود؟

در حالیکه جدای از مناطق تحت نفوذ گروه های تروریستی که در دایره انتخابات نمی گنجد، حتی مناطق تحت حاکمیت حکومت مملو از باشندگان فاقد شناسنامه های الکترونیک است و به عبارتی، در اکثر ولایت ها بیش از سی فیصد مردان و نیمی از زنان فاقد مدارک لازم برای شرکت در انتخابات می باشند.

از جانب دیگر، حکومت برای کاهش انتقادها از تقلب های گسترده در انتخابات، مدعی است که ثبت نام رای دهندگان مانع تقلبی می باشد که در کارت های رای دهی صورت گرفت در حالی که با توجه به نفوس بالای بدون شناسنامه الکترونیک، ناامنی های گسترده، عدم تمایل مردم به شرکت در انتخابات و مهم تر از آن، بی کفایتی و ضعف کمیسیون در سازماندهی مراکز ثبت نام و برگزاری انتخابات، گواه بر تقلب به مانند گذشته می باشد و ثبت نام ها تنها سرپوشی است بر عمق سازماندهی ها برای انتخابات پیش رو.

اشرف غنی که دیگر نمی تواند بیش از این پارلمان نامشروع را با فرمان های غیرقانونی دوام دار کند نگران مجلس آینده نیز نمی باشد زیرا بنا به اقداماتی که در راستای انتخابات باب طبعِ ارگ صورت داده است، اکثر نامزدان از قبل تعیین شده به پیروزی می رسند.

شمارش نفوس هوایی در راستای بازی حکومت در انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری بیش از اینکه در فرافکنی ها و آمارها واهی، مردم را فریب دهد، مزحک است و نشان می دهد که غنی در راستای پشتونیزم کردن افغانستان و به صلح کشاندن طالبان حاضر به چه کارهای است و اگر جابه جایی قومیت های رانده شده پاکستان و امتیاز دهی به گروه های تروریستی نتوانست جمعیت پشتون ها را افزایش دهد از مانور هوایی برای ثبت نفوس استفاده می کند آنهم در حالی که به یکباره مناطق مرکزی و شمالی ریزش 50 فیصدی جمعیت پیدا کرده و مناطق جنوب و پشتون نشین با افزایش معجزه آسای 100 فیصدی جمعیت!

و به استناد به چنین آمارهای دروغین، کمیسیون انتخابات اقدام به ثبت نام رای دهندگان می کند، تقلبی که اگر از روند کارت های رای دهی افزون تر نباشد کمتر نخواهد بود و حال با توجه به مشکل بودن جعل شناسنامه های الکترونیک سوال این است که حکومت چگونه موفق به ثبت نام میلیون ها رای دهنده در مناطق پشتون نشین و جنوبی با توجه به ناامنی های گسترده در آن می شود؟ آیا خود اقدام به در اختیار قرار دادن تذکره ها خواهد کرد یا رای دهندگانی خیالی در مراکز و صف های خیالی اقدام به رای دادن خیالی می کنند اما آمارها در واقعیت جانب نامزدهای مشخص را می گیرد؟